Op zaterdag 4 oktober 2014 organiseerde WS78 de Graaf en Gravin van Buren tocht vanuit Tiel. De start was vanuit sporthal Westroijen van Sport Plaza Tiel.
Toen wij op het station van Tiel aankwamen waren wij verbaasd dat er helemaal niet gepijld was naar de start. Toevallig had ik de route op mijn GPS gezet. Verschillende wandelaars, waaronder één van de drie oprichters van WS78, waren dankbaar met mij mee te kunnen lopen. Want het was een flink geslinger naar de start.
Zo'n eerste tocht in het nieuwe winterseizoen is altijd net een soort nieuwjaarsreceptie. Veel wandelaars, die we in de zomerperiode niet zien omdat ieder zijn eigen tocht loopt, zagen we nu weer. Nieuw dit seizoen is dat de markering met gele linten gebeurt. Voorgaande jaren werd met witte linten gemarkeerd.
De bebouwde kom van Tiel werd snel verlaten. Achtereenvolgens kruisten we de A15 snelweg en de Betuweroute. We zagen zowaar een trein rijden op de Betuweroute.
Volgens www.keyrail.nl rijden er wekelijks ongeveer tussen de 450 en 500 treinen van en naar het Europese achterland over de Betuweroute. De treinen zijn beladen met heel verschillende producten en stoffen. Dat loopt uiteen van computers, witgoed, kolen, erts, staal, hout, auto’s tot chemische stoffen. De Betuweroute is speciaal ontworpen om alle categorieën stoffen op een veilige manier te kunnen vervoeren.
De Betuweroute is de goederenspoorlijn tussen de Rotterdamse haven en de Duitse grens bij Zevenaar. Het nieuw aangelegde tracé loopt voor 80 procent parallel aan de snelweg A15. Dit is de spoorlijn die Keyrail exploiteert.
De Betuwelijn is de spoorlijn voor personentreinen tussen Elst en Dordrecht via Geldermalsen. Deze wordt tegenwoordig de Merwede-Lingelijn genoemd. De verwarring over de naam blijft echter bestaan, omdat politiek, pers en publiek de Betuweroute soms nog blijven aanduiden als de Betuwelijn.
We volgden de Betuweroute westwaarts. Over het Zoelensepad, overgaand in de Zoelenseweg, werd Zoelen bereikt. Het meest markante gebouw in het centrum van Zoelen was de Stefanuskerk. Maar buiten het centrum zagen we ook molen De Korenbloem. We hadden inmiddels de Linge overgestoken en zagen langs de oever enige vissers met hun visserstenten zitten.
Na ongeveer 3½ km over asfaltwegen te hebben gelopen, volgde nu een hele mooie onverharde route over landgoed Zoelen en kwamen daarbij langs kasteel Soelen. Er was hier een omleiding en we troffen hier de enige modder tijdens deze tocht.
Op weg naar Kerk-Avezaath liepen we over de Munnikweg. langs de kant van de weg stonden 5 kleine aanhangwagens achter een kleine tractor die gevuld was met pas geplukte appels. Even verderop werden we ingehaald door een wandelaar die uit één van de aanhangwagens een appel had gepakt en deze nu aan het opeten was. De Dorpsstraat werd bereikt. Langs deze weg stonden talrijke grote oude woonhuizen. Sommige van die huizen werden op de gevoelige plaats vastgelegd. Net buiten de bebouwde kom van Kerk-Avezaath werd op 10 km de soeppost bereikt. We lieten ons de tomatensoep goed smaken.
Relatief snel vervolgde we ons pad. Want we waren al ver in de denkbeeldige achterhoede beland. Bij het verlaten van Kerk-Avezaath stond een fraaie handwijzer die naar Tiel, Zoelen en Buren wees.
Over een aantal rustige asfaltwegen, naar Randstad begrippen, werd Buren bereikt. Hier werd bijna elke straat bezocht. Zo kwamen we langs de Weeshuiswal met daarop 2 oude kanonnen, het Museum der Koninklijke Marechaussee te Buren, de Prins van Oranje molen, de Sint Lambertuskerk, het standbeeld van Willem van Oranje - Anna van Buren - Filips en Maria, het museum Buren & Oranje en de Buitenhuizerpoort.
Over de Korne, een zijrivier van de Linge, werd nu koers gezet naar Erichem. Na de Sint Joris kerk was in het Dorpshuis de grote rust op 22 km. Na een welverdiende rust vertrokken we, nog net voor de pijlophalers, als laatste de grote rust. Het was nu heel stil op de route. Erichem werd over een smal grintpad verlaten. Bijna aan het einde van dit pad was een echtpaar noten aan het oprapen. Zij boden mij er een aan die ik later thuis samen met Coos op at.
We kwamen uit op de Molensteeg. We verbaasden ons dat langs de kant nog palen stonden van bovengrondse electriciteitsbedrading. Zo te zien waren ze echter niet meer op het electriciteitsnet aangesloten.
Op weg naar buurtschap Bergakker werd de Betuweroute en de A15 overgestoken. Daarop werd Kapel-Avezaath bereikt. In een tuin langs de Molenweg stond een heel ingenieus zilverkleurig apparaat dat niet te omschrijven valt. Kijk daarom maar op onderstaande foto.
De route voerde o.a. door Kerk-Avezaath en Kapel-Avezaath. Het leek mij wel aardig wat achtergrond-informatie op te zoeken van de Avezathen:
Toen na de 4e eeuw de Romeinen weg waren, was het gebied in deze omgeving verlaten. Hier en daar zullen nog wel enkele bewoners zijn achtergebleven. Enkele eeuwen later vestigden zich weer nieuwe bewoners in de Betuwe. Het waren de stroomrug- gronden die een menselijk bestaan hier mogelijk maakten. Stroomruggen zijn gronden die wat hoger liggen in het landschap doordat de zwaarste gronddelen het eerst zinken. Zo ook in de Avezathen. Men maakte gebruik van de vruchtbare rivierklei om in de levensbehoefte te voorzien en bouwde opstallen waar men samen met de dieren kon wonen. Hierdoor ontstonden kleine leefgemeenschappen zoals de Avezathen. In deze periode waren het vooral de Germaanse goden als Wodan en Donar, de goden van donder en bliksem,die het geestelijk welzijn van "de Betuwnaren" bepaalden. In de 7e eeuw begon de opmars van het Christendom. Bekende namen als Willibrord en Bonifatius hebben daartoe hun steentje bijgedragen. In deze tijd vermengde het christendom zich met de natuurlijke omgeving.
De tijd van Karel de Grote brak aan, wat welvaart en rust met zich mee bracht. Inmiddels was ook het Christendom tot de Avezathen doorgedrongen. In deze tijd woonden enkele tien-duizenden mensen in Nederland. Dorpsgemeenschappen van een honderdtal mensen waren in staat om een kerk te bouwen. Aanvankelijk van hout. De invloedssfeer van Tiel, waar in de 9e eeuw de St. Walburgkerk al was gebouwd, doet zich dan gelden. Men kan er vanuit gaan dat de kerk te Avezaath al in de 10de eeuw is gebouwd. Volgens het oudst bekende document m.b.t. de kerk wordt het kerkgebouw van Avezaath op 4 juni 1007 door bisschop Notger van Luik geschonken aan de abdij van Thorn. Deze benedictijner abdij werd in 992 gesticht door graaf Ansfried en zijn vrouw. Ansfried zou later bisschop worden van Utrecht. De abdij van Thorn heeft tot aan het begin van de 17e eeuw het collatie-recht gehad over de Avezaathse kerkgemeenschap. Het collatierecht is het recht om geestelijken te benoemen in de dorpen van Avezaath.
Het woord Avesaet komt uit twee taalgebieden. ‘Sate’ betekent in het OudNederlands woning en ‘ave’ betekent in het Oudgermaans eeuwen. Vrij vertaald betekent het zoiets als: “De woning van de oude heer. De oudste vermelding van Avezaath stamt uit het jaar 709. Er zijn 15 schrijfwijzen van Avezaath bekend.
Bij Wadenooijen werd de Linge gekruist. Na het voormalige stationsgebouw van Wadenoyen volgden we parallel de spoorlijn naar Tiel. Nabij station Tiel-Passewaaij was op 30 km de koffiepost. We troffen hier een man die enige dagen tevoren bij het uitstappen van zijn auto zijn knie had verdraaid. Zijn vrouw had tegen hem gezegd dat hij daarvoor naar de huisarts moest gaan. Maar dat wilde hij niet, want de huisarts zou kunnen zeggen dat hij voorlopig maar niet moest wandelen.
Voordat ik aan deze tocht begon had ik bij mijzelf gezegd dat ik blij was als ik tot aan de grote rust kon lopen. Dit omdat ik wat gezondheidsproblemen heb. Maar bij de grote rust aangekomen ging het zo goed, dat ik besloot om door te lopen tot aan de koffiepost. Vanaf de grote rust reed eenmaal per uur een bus en vanaf station Tiel-Passewaaij reed tweemaal een trein. Hier besloot ik de wandeling af te breken en met de trein reden we huiswaarts.
Bij de start trof ik een wandelaarster waarmee ik al een tijd via Facebook bevriend was. Maar we hadden elkaar nog nooit met een wandeltocht getroffen. Omdat haar profielfoto op Facebook heel duidelijk is, herkende ik haar meteen. Zij herkende mij niet omdat ik op mijn profielfoto een andere afbeelding heb staan. Voor al die wandelaars, die op Facebook zitten kan ik melden dat ik een groep heb aangemaakt met de naam "WS78 wandelaars". Als u, geachte lezer, daar belangstelling voor heeft en nog geen lid bent, dan kan u zich daarvoor aanmelden. De groep telde op 5 oktober 179 leden.
Het was een hele aardige tocht geworden. Er waren 261 deelenemers. Wij danken de organisatie hartelijk voor deze tocht.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|
