Op zaterdag 29 maart 2014 organiseerde WS78 de tweede vierdorpentocht. De start was vanuit de kantine van Sportclub Klarenbeek te Klarenbeek. Naast de 40 km kon ditmaal ook 20 km gelopen worden. Wij kozen de 20 km route. Nadat we eerst 2 km vanaf station Klarenbeek hadden gelopen, vertrokken wij om 9 uur. 9 uur was ook de officiële starttijd van de 20 km en er kon gestart worden tot 11 uur. De voorgaande avond was 's avonds rond 22:00 uur al de start geweest van de 40, 60 en 80 km nachttocht. Voor de 80 km route waren 4 lussen van ieder 20 km uitgezet. En die lussen werden ook in volgorde gelopen.
Toen wij rond 9 uur startten konden we kiezen uit lus 3 of 4. We hadden het idee dat de meeste 20 km lopers de 4e lus liepen, maar wij liepen lus 3. Wij wilden graag de route lopen die langs ruïne Nijenbeek kwam omdat we dat het voorgaande jaar zo'n mooie route vonden. Dit jaar was de route mooier omdat de natuur al veel verder ontwikkeld was. Omdat ik herstellende was van een medische ingreep werden wij alleen maar door wandelaars ingehaald. Zelf hebben wij geen wandelaars ingehaald. Eenmaal zei een passerende wandelaar tegen mij: "je loopt erbij alsof je helemaal geen zin hebt om te lopen". Nadat ik hem geïnformeerd had begreep hij de situatie volkomen.
Vrij snel na de start liepen we langs de achterkant van de Maria ten Hemelopneming kerk en de begraafplaats. Daarna volgden we een tijdlang de Landweg waarbij de terugroute gekruist werd door 60- of 80 km lopers. Na kruising met de spoorlijn Zutphen-Apeldoorn werd de Watergatstraat bereikt. Watergat lijkt veel op het Engelstalige woord watergate en deed ons aan het gelijknamige watergate-schandaal denken.
We kruisten de Voorster Beek en nu heette de weg Klarenbeekseweg. Opnieuw staken we de Voorster Beek over en werd de Watergatstraat weer bereikt. Deze volgden we verder naar de eerste verzorgingspost. Hier kregen we een bekertje soep. Toen we zagen dat achterop komende wandelaars bij hun bekertje soep ook een pakje sultana werd aangeboden, vroegen wij waarom wij dat niet hadden gekregen. Dat was ons door samenloop van omstandigheden niet aangeboden. En om het goed te maken kregen we 2 pakjes sultana.
Na deze verzorgingspost te buurtschap Appen, die op ruim 6 km lag, vervolgden we ons pad. Na het meer Juffersgat volgden we een paar honderd meter de Rijksstraatweg N345. Daarbij kwam ons een groep wielrenners tegemoet gereden. We sloegen af over De Halmen, een lange afstand fietsroute LF3 en zetten we koers naar ruïne Nijenbeek. Voor de ruïne zelf moesten we even van de route af omdat de ruïne aan een doodlopende weg liep. Maar dat hadden we er maar al te graag voor over. Even voorbij de ruïne hadden we op ongeveer 10 km een rust op een bankje. We werden hier ingehaald door de laatste 2 lopers. Daarachter zaten dan nog 2 pijlophalers die we later op de tweede verzorgingspost troffen.
Ruïne De Nijenbeek is in de omgeving ook bekend als het Hooge Huis.
Het ligt aan de oever van de Voorsterbeek.
De Voorsterbeek is een oude bedding van de IJssel.
Nu ligt de ruïne op zo'n 200 meter van de IJssel.
De ruïne is een grote vierkante donjon.
Het kasteel werd vermoedelijk door graaf Gerard III van Gelre gesticht.
We vervolgden de route door over een overstapje te klimmen en liepen nu parallel met de IJssel. De IJsseldijk, hier Nijenbeekseweg genaamd, volgden we totdat er een afslag over een smal graspad lag. In fotoreportages van Kennedymarslopers zagen we dat hier koeien liepen en toen de nodige foto's werden gemaakt. We volgden een zeer sterk slingerend pad door grasland naar een bosgebied. Daar volgden we de bomendijk. Daarbij kwamen we langs de Dijkwelsche Kolk.
Even kwamen we op een verharde weg, Nijenbeekseweg genaamd. Hier stond een bankje waar een eenzame wandelaar op zat met daarbij de twee laatste lopers. Nu waren we dus niet meer de laatste. We kwamen bij een boerderij waar de tweede verzorgingspost was. Hier werd ons een broodje met ei aangeboden. En omdat we één van de laatste waren, kregen we later ook nog een tweede broodje met ei. Heerlijk smaakte dat. Toen de pijlophalers arriveerden besloten we verder te lopen. Op deze verzorgingspost troffen we ook de voorzitter van WS78 die de verzorgingswagen naar de fruitpost zou rijden. We hadden gedacht dat er maar twee verzorgingsposten op de 20 km waren. Maar nu verkeerden we in de veronderstelling dat er toch nog een derde post was. Later bleek dat die fruitpost niet in lus 3 maar in lus 4 zat.
Over de Zandstraat werd het Appense bos bereikt. Uiteindelijk kwamen we op de Hoofdstraat uit die we tot aan de spoorwegovergang bij station Klarenbeek volgden. Nu moesten we opnieuw van station Klarenbeek naar de finish lopen, maar nu was de route wel mooier. Daarbij kwamen we nog door een echt kabouterbos. Helaas troffen we de kaboutertjes zelf niet. Waarschijnlijk kwam dat doordat er al vele wandelaars voor ons waren langsgekomen en kabouters zijn altijd erg schuw. Grappig was dat we bij een kabouterhuisje een racefiets stond en dat ze de was buiten hadden hangen. Er kon ook geld in een fooienpot gestopt worden voor de financiering van een echte kaboutersporthal. We liepen ook langs de plek waar de kaboutersporthal gepland was.
Na ongeveer 5 uur lopen werd de finish bereikt. Het was een hele mooi tocht geworden met heel mooi zonnig en warm weer. Het IVV nummer was 16706. Toen we bij de finish aankwamen zagen we op een bankje een 80 jarige vrouw uit Nieuwegein zitten. Zij wachtte op haar liefhebbende echtgenoot die de 40 km route liep. Later bleek dat voornoemde vrouw is flauwgevallen en dat later een ambulance arriveerde en dat ambulancebroeders haar onderzocht hebben. Maar ze werd niet door de ambulancebroeders meegenomen. Ze bleek te goed te zijn. We spraken de vrouw later nog. Ze zei dat ze niets van het voorval kon herinneren. Dat is natuurlijk meestal zo als je flauwgevallen bent.
De snelste Kennedymarsloper arriveerde al om 9:15 uur. Dat betekende dus dat hij de 80 km in 11 uur en een kwartier had gelopen.
