We hadden weer goed overnacht. Op de bovenverdieping waren 4 kamers. Wij hadden kamer 3. We waren de enige gasten. Rond half negen begaven wij ons op donderdag 20 september 2012 op pad.
Toen we Oosterhesselen verlieten, was de weg afgesloten voor doorgaand verkeer. De weg werd opnieuw geasfalteerd. De weg gloeide toen we er over heen liepen, maar de teer bleef gelukkig niet aan onze schoenen plakken.
We kwamen in Gees. Dit plaatsje leek ook wel een openluchtmuseum, zo mooi waren de oude boerderijen. Verder liepen we door het Geeserveld naar de Hooge Stoep, een groot heideveld. Verder dwaalden we door boswachterij Gees. Hier maakten we nog een foto van onszelf. We kwamen door Nieuw-Ballinge. Hier was geen mogelijkheid om koffie te drinken. Daarna kwamen we door het fraaie heideveld Mantingerveld. In het Mantingerzand hadden we een rust op een boomstam. Daarna passeerden we binnen een km twee bankjes. Ook in Mantinge was geen café.
Kort geleden bestond het Mantingerveld nog uit een aantal los van elkaar liggende snippers natuur. Hier wat stuifzandheuvels met jeneverbesstruiken, daar een imposant eikenbos, wat verderop heide en opgedroogde vennen. De intensieve landbouw drong de natuur in het defensief. Voor de ruilverkaveling was het Mantingerveld een groot aaneengesloten heidegebied. Wilde dieren en bijzondere planten konden zich prima verplaatsen. Na 1960 verdwenen door de gebiedsverkleining en versnippering steeds meer soorten planten en dieren.
Sinds 1992 herstelt natuurmonumenten de natuur in het Mantingerveld met steun van leden en sponsors. Er worden landbouwgronden aangekocht, bos aangelegd en oude vennen in ere hersteld. Dieren, planten én bezoekers kunnen langzaamaan weer ononderbroken dwalen van het Mantingerzand, naar Achterste Veld, Hullenzand, Lentsche Veen en Martensplek. De heikikker en levendbarende hagedis kunnen zich weer beter voortplanten en hebben meer voedsel en beschutting om te overleven.
Ook heideplanten als kruipbrem en tormentil profiteren. Heideherstel wordt een handje geholpen. Er grazen schapen en Hooglanders die zich voeden met agressieve grassen en jonge boompjes die de heide anders zouden verstikken. In de nattere delen krijgen klokjesgentiaan en moeraswolfsklauw weer de ruimte. Nieuwe vennen en poelen trekken reptielen en insecten aan, zoals de ringslang en libellen. Ook vogels zoals de geelgors, wulp en torenvalk voelen zich weer helemaal thuis.
Na Bruntinge kwamen we bij het Scharreveld. In het 2e deel van het Scharreveld ontbrak markering. We waren dan ook blij dat we de route op de GPS hadden staan. Een tunneltje onder de N381 bij Westerbork was afgesloten. Omdat er geen werklui was, konden we toch door het tunneltje lopen.
In Westerbork aten en dronken we wat in een Konditorei. 's Avonds aten we warm in museum restaurant boerderij De Ar te Westerbork.
In Museum restaurant de Ar vindt u een prachtige collectie welke een goed beeld geeft van hoe er ver in het verleden in de 18e en 19e eeuw geleefd werd. Er bevindt zich een Gronings kruidenierswinkeltje, een Drentsche kamer met bedsteden en turfkachel, een Gelders interieur, een complete herenkapsalon, een Zuid-Hollandse kaasmakerij anno 1800 en prachtig oud kinderspeelgoed. De Ar is een arreslee uit 1720 en tevens de naamdrager van het restaurant.
Klik HIER voor een korte fotoreportage van Museum restaurant de Ar.
|
