Op zondag 22 mei 2011 vervolgden we de Ronde van Zuid-Limburg. We liepen eerst in de richting van Benzenrade. Daarbij kwamen we langs de Welter watermolen. Het was al weer een hele tijd geleden dat wij met deze wandeltocht naar Benzenrade zijn geweest. Dit was dus een hernieuwde kennismaking. Het kapelletje in Benzenrade stond er nog steeds. In het verleden plaatsen we hier kaarsjes, maar nu deden we dat niet mede vanwege het feit dat we erg in de achterhoede liepen.
Zowel in Benzenrade als daar buiten steeg ons pad en weldra konden we dan ook genieten van talrijke vergezichten. We troffen hier een dame uit Rotterdam. Ze vroeg wat we met al de foto's, die we aan het maken waren, deden. Toen we het internetadres aan haar doorgaven, bleek ze dit internetadres al te kennen. Na Benzenrade was Imstenrade aan de beurt. Onze herinneringen aan Imstenrade waren van een oud en vervallen kasteel. Maar het kasteel bleek, evenals de tuin, gerenoveerd te zijn en zag er nu fraai uit.
Via een brug staken we een verkeersweg over. Nu steeg ons pak langzaam aan naar het plaatsje Huls. Aan de andere zijde van Huls daalden we af naar Simpelveld en in De Witte Keizerin hadden we een rustpost. Na een korte rust vervolgden we ons pad en kwamen langs een oude watermolen uit 1774, de molen van Houben. Over de Molenstraat werd Simpelveld verlaten bij een zuiveringsinstallatie.
Na een draaihekje liepen we over een smal pad door een weiland naar Bulkemsbroek. Bij de doorgaande weg kwamen we langs een grote boerderij, de Bulkemshof te Bulkemsbroek.
Even volgden we de weg naar Eys, maar spoedig sloegen we af. Over een veldweg liepen we eerst door een tunnel van het miljoenenlijntje. Ons veldpad steeg en uiteindelijk kwamen we in Baneheide. Dit plaatsje bestaat maar uit een aantal huizen. Zodoende werd dit plaatsje spoedig verlaten.
Even voor Nyswiller stonden langs een smal pad tegen een heuvel balustrades. Achter de balustrades ging de helling namelijk stijl omlaag. Aan de andere zijde van Nyswiller lag een verzorgingspost. Hier lieten we ons de tomatensoep goed smaken.
Vervolgens werd koers gezet naar Hilleshagen. Bij een huis stond een grote carnavalswagen die van beide zijden werd gefotografeerd. We volgden nu een aantal smalle paadjes door het heuvelachtige landschap, waarbij we door verschillende draaipoortjes kwamen. In Melleschet sloegen we af, bij de appelpost, in de richting van Vijlen. We kregen nu een geluid te horen, dat we niet graag met een wandeltocht horen, namelijk onweer.
Vooralsnog was het onweer ver weg. In Vijlen liepen we vlak langs de kerk, de kerk die we anders altijd alleen op afstand zien staan. Het begon nu ook te regenen. In het bos begon het harder te regenen en het onweer bleven we in de verte horen. We bleven even stilstaan om te besluiten wat zouden doen. Teruglopen naar Vijlen en in een cafeetje de bui afwachten of doorlopen.
Tijdens deze nadenkpauze werden we ingehaald door een wandelgroepje uit Heelsum (nabij Oosterbeek). We besloten achter hen aan te lopen. Buiten het Vijlenerbos kwamen we langs restaurant Buitenlust, waar op een krijtbord de tekst "gratis uitzicht" was geschreven. Er waren wandelaars, die dachten dat hier de grote rust was. Het was inmiddels al weer even droog geworden, maar een andere wandelaar vroeg of het wel lekker liep in de regenkleding. Dat was natuurlijk niet het geval, maar we wachten even met het uittrekken van de regenkleding totdat we bij de grote rust zouden aankomen bij camping Rozenhof te Camerig.
Door de westkant van het Vijlenerbos liepen we naar Elzet. Westelijk van Hilleshagen voerde de grintweg door een beek. Auto's kunnen hier door de beek rijden. Voor wandelaars was er een bruggetje. Bij Wahlwiller werd de N278 overgestoken. Hier was een verzorgingspost.
Buiten Wahlwiller volgden we een pad met prachtige vergezichten. Liggende koeien op de voorgrond deed ons denken dat we in het buitenland liepen. Bij Overeys kruisten we het miljoenenlijntje via een tunnel. We liepen langs kasteel Goedenraad.
We kwamen weer in Bulkemsbroek, maar niet op een bekend traject van de heenroute. We kwamen weer eens door een heel klein plaatsje met maar een paar huizen te weten Bosschenhuizen. We lieten Trintelen en Ingersberg aan onze linkerzijde liggen. Maar het bosgebied bij molen Vrouwenheide werd wel doorkruist. Net voor een fraai uitzichtpunt op Ubachsberg en wijde omgeving sloegen we af. Wij herkenden het uitzichtpunt en liepen even van de route af. We maakten hier twee foto's met twee verschillende instellingen. Hier bleek overduidelijk dat de instelling op "landschap" vele malen mooier was dan de sportinstelling.
In Ubachsberg kwamen we langs restaurant De Leuf. In de tuin staan een aantal aparte kleurige beelden. Over veldwegen met fraaie uitzichten werd de finish bereikt.
Het IVV-nummer was 16906.
