Na het ontbijt maakten we eerst een foto van ons overnachtingadres .
Daarna liepen we naar een supermarkt (Spar). Hier deden we onze gebruikelijke
daginkopen. Daarna begaven we ons op pad, Baden uit. In een bosgebied zagen we
een vreemd hekwerk over het pad gespannen. Het bleek het definitieve eindpunt
van een Rodelbahn te zijn. Een verwijzing naar de ru ne Raueneck vonden we niet.
Ons pad voerde mooi door de bossen naar hotel J gerhaus. Het huis bleek aan het
vervallen te zijn. Ons pad steeg opnieuw.
Nu dwaalden we door het
Kalterbergerbos. Het was behoorlijk warm. Door het stijgen transpireerden we
behoorlijk. We kwamen nog een fietser tegen. Ook zagen we nog een keer een auto
onverwachts in het bos staan. Vlak voor het Schutzhaus Eisernes Tor liepen we
onder een ijzeren hekwerk met de naam Eiserners Tor . Naast de hut
stond een toren , waar twee dames zaten en een lekkere Almdudler
dronken. Het waren fietsers en zij hadden ook wielrijdersbroeken aan. De hut had
rustdag, maar je kon bij een automaat blikjes limonade en bier kopen. Ik trok
hier mijn blouse en shirt uit om te laten drogen van het zweet. We lunchten hier
en aten de eerste plakjes verpakte kaas op, die verpakt waren in de winkel van
de familie Gaikhorst.
Even na de hut kwamen we over de Hoher Lindkogel. Daarna
kwamen we op een kruispunt van wegen, het Hirschenkreuz. Hier was in 1961
opnieuw een kruis opgericht. Op de afbeelding stond een hert, een paard, een
jager en een hond. Verderop liepen we over de Allandriegel. Tussen de bomen en
struiken hadden we hier fraaie vergezichten. Bij Zobelhof verlieten we eigenlijk
voor de eerste keer het bos tijdens deze wandeling. We kwamen langs een manege
waar paarden werden gefokt.
Bij Obermaierhof in Steinfeld liepen we even over
een verkeersweg, maar na een paar honderd meter sloegen we weer af en liepen
tussen boerderijen door. We zagen hier nog twee struisvogels. Het pad werd nu
even wat minder mooi, want nu volgden we enige tijd asfaltwegen. Hier kwamen we
nog een wandelaarster met rugzak en uit Baden tegen. Haar naam hebben we
vermoedelijk later in het huttenboek van het Peilsteinhaus zien staan. In het
plaatsje Schwarzensee hadden we nog een rust onder een boom, waarvan de takken
tot aan de grond reikten. We zagen deze bank toevallig op zoek naar een bank in
de schaduw. Vlakbij kwam een dame met haar auto aangereden. De dame nam haar
kind in een zitje op haar schouder. Zij nam de makkelijkste weg.
Wij namen de
offici le route en die was na Schwarzensee behoorlijk steil. Het steile pad was
recentelijk gerenoveerd met trappetjes.
Even later bereikten we het
Peilsteinhaus en dronken er wat.
We zagen hier veel klimmers met
touwen en carabiners. Hier in de buurt waren vele steile wanden, een eldorado voor
klimmers. We kochten hier nog een speld van de hut. Verderop hadden we even
problemen met het parkoers omdat het niet meer liep, zoals het was ingetekend.
Bij een weiland met ingepakte grasrollen maakten we nog een foto .
Via buurtschap N stach kwamen we in Hafnerberg . Hier bezochten we de
Wahlfahrtskirche. Deze was zeer mooi. We mochten er gewoon in rondkijken. Daarna
liepen we door naar Altenmarkt an der Triesting. In het centrum van
Altenmarkt vroegen we in Gasthof Franz Bohm of er nog een kamer vrij was. Maar
alles was bezet. Wegens wegwerkzaamheden waren alle kamers bezet door de arbeiders.
Franz Bohm stelde voor een overnachting in Thenneberg. Wij vroegen of hij voor ons
daarheen wilde bellen en een overnachting wilde reserveren en dat deed hij.
Daarna liepen we langs een verkeersweg naar Thenneberg. Daarbij stootte ik mijn
hoofd tegen een lage lantaarn. Maar het viel gelukkig mee. In Gashof Postl namen
we onze intrek in kamer 6. We kochten nog wat bij de ADEG en bezochten de kerk.
Daarna douchten we en aten warm in het Gasthof.
|