Apeldoornse Vierdaagse, 4e wandeldag, vrijdag 15 juli 2011
Op vrijdag 15 juli 2011, de vierde en laatste wandeldag, vervolgden wij even na half zeven deze vierdaagse.
We liepen eerst langs de Orderbeek alvorens op de Ordermolenweg uit te komen. We staken de spoorlijn Apeldoorn-Amersfoort over. Daarop kwamen we in het Willemsbosch uit met sprengen. Verderop kruisten we de Hoog Buurloseweg en liepen we onder de A1-snelweg door. Bij het Hotel Restaurant van Van der Valk liepen we de bossen in. We staken de Otterlose weg over en volgden daarop de Hoenderlose weg.
Er was weer eens een parkoerswijziging. We liepen nu niet door de bossen rond Huize Ceasarea, maar volgden het fietspad langs de verkeersweg. Verderop staken we de verkeersweg over en dwaalden door bossen naar de Koppelsprengen. Hier werd de eerste verzorgingspost bereikt. Na deze rustpost steeg ons pad.
We dwaalden nu lange tijd door boswachterij Ugchelen-Hoenderloo overgaand in bosgebied van landgoed Bruggelen. Zowel de 20 km als de 30 km sloegen hier af. Door het Lierderbos en boswachterij Ugchelen-Hoenderloo werd het Lierderholt bereikt. Hier was een officiële rustpost. Hier was ook de splitsing en de samenkomst van de 50 kilometer. Omdat wij hier een hotelkamer hadden gehuurd, liepen we daar naar toe. Na een rust van 40 minuten vervolgden we ons pad
Er kwam ons een bekende wandelaar tegemoet gelopen uit Lutjewinkel. Hij liep terug omdat hij de splitsing van de 50 km had gemist. In bosgebied Schenkenshul staken we nog een heideveld over. Hier brak de zon echt door en begonnen we weer foto's te maken. Zowel de tweede als de derde wandeldag hadden we helemaal geen foto’s gemaakt vanwege het slechte weer. Nadat het 30 km parkoers zich weer bij ons had samengevoegd, bereikten we even voor Hoenderloo een terrein van de Hoenderloo-groep. Bij de toegang van het terrein van de Hoenderloo Groep stond een fraai bord met de maximale toegestane snelheid van 30 km aangegeven.
Toen we Hoenderloo naderden hoorden we af en toe muzikale fragmenten. Toen we op een bankje bij de muziektent gingen zitten werd het laatste nummer ten gehore gebracht.
Het bleek dat de muziekgroep tot 13 uur was ingehuurd.
Bij het witte kerkje te Hoenderloo, waarlangs ons pad nu voerde, konden we net als voorgaande jaren een stempel van de kerk in ons wandelboekje krijgen. Het stempel was ook op losse papiertjes beschikbaar. Daar is een bekende, zeiden ze tegen mij. Vorig jaar had ik hen een foto gegeven waarop ze op stonden. Nu maakten we weer een foto en deze zullen we volgend jaar aan hen geven.
Opnieuw liepen we over bosgebied van landgoed Bruggelen. Ook bij deze Apeldoornse 4-daagse was Gerrie van de Brink. Samen met haar man knipte ze kaartje op de controlepost van de 40 en 50 km. We hoorden dat Gerrie al weer wandelingen had gemaakt van 9, 11 en 16 km.
We kwamen weer bij een verzorgingspost bij de Koppelsprengen uit. Bij de fruittent van Van Laar kochten we nog een bekertje met gemengd fruit. De muzikant speelde voor ons nog het laatste nummer. Hij was hier elke wandeldag van 10 tot 15 uur. Door de zware parkoersen van de 2e en 3e dag hebben wij hem die dagen niet getroffen.
Langs de Mettaweg was een particuliere verzorgingspost. Op een vraag van een mede wandelaar of ze nog komkommers had, zei de dame dat alle 108 komkommers op waren gegaan. Verderop kwamen we nog langs een afrastering waarachter struisvogels zaten. We staken de brede Europaweg over. We volgden de Europaweg en bij een Shell benzinepompstation doken we het laatste bos in. Via de Ordermolenweg werd de finish bereikt. Het IVV-nummer was, net als voorgaande jaren, maar nu met een ander jaartal 10904.
We hadden oorspronkelijk het plan om nog gezellig bij de finish te zitten, maar we werden door de keiharde muziek verdreven. Jammer dat deze vierdaagse op zo’n manier moest eindigen. Maar we kwamen voor de parkoersen en die waren heel mooi.
Er waren dit jaar behoorlijk wat parkoerswijzigingen.
We kregen de indruk dat, nadat de route was uitgezet, de routebeschrijvingen werden gedrukt.
En dat pas daarna vergunningen werden aangevraagd bij de grond-eigenaren waarover de route liep en dat daarop bij een aantal trajekten geen toestemming werd verleend.
Wij willen de organisatoren met alle vrijwilligers heel hartelijk danken voor de organisatie van deze tocht.
Het moet een ontzettend groot werk zijn geweest om alle pijlen eerst te bevestigen en later er weer af te halen. Coos deed voor de 22e keer mij en ikzelf voor de 27e keer.
Wij hopen het volgend jaar weer van de partij te zijn.
