Net als de voorgaande dagen vertrokken we deze dag rond kwart over acht.
We kwamen langs een huis dat oranje versierd was vanwege het WK voetballen in Zuid-Afrika.
Net voorbij de Eikendermolen kwamen we bij de Plantaan Ter Worm.
Verderop zagen we kasteel Terworm met de Orangerie in de kasteeltuin.
We liepen de binnenplaats van het kasteel nog even op.
De geschiedenis van het kasteel gaat terug tot het midden van de 14de eeuw toen ridder of jonker Van Geitsbach genaamd zu der Worm hier een versterkt
woonhuis bouwde. De toren van Terworm is zo ongeveer het enige wat nog uit die tijd stamt.
De rest is er in de loop van de jaren door allerlei nieuwe bewoners aan- en bijgebouwd.
Het kasteel was vooral een statussymbool, want als verdedigingswerk was het totaal niet geschikt.
Graaf Vincent van der Heyden-Belderbusch
(1690-1771) was een van de eigenaars die het kasteel restaureerde. Hij liet ook een tuin in Franse rococostijl
aanleggen en kocht de omliggende hoeves en landerijen. Eind 19de eeuw gaf baron François de Loë (1857-1938) het kasteel zijn huidige vorm.
Na de Tweede Wereldoorlog raakte het kasteel sterk in verval door gebrek aan onderhoud en schade door de mijnen.
Van 1997-1999 werd het kasteel door het Van der Valkconcern gerestaureerd, mede dankzij overheidssteun, en werd het een hotel-restaurant.
We kruisten de A79 snelweg en liepen door het buitengebied van Voerendaal naar kasteel Cortenbach. Verderop zagen we de imposante Sint Laurentiuskerk.
Door een winkelcentrum kwamen we langs restaurant Koffiemuehle.
Hier hadden we de eerste drie avonden gedineerd.
Nu werd er schoongemaakt.
Iets verderop zat op een bankje een wandelechtpaar uit Heerlen van een frietje te genieten.
Buiten Voerendaal staken we de A79-snelweg over,
In buurtschap Barrier volgden we de Ransdalerweg.
Langs de kant stond een bord met in braille een gedicht.
Aan de onderkant van het bord stond van elk braille-teken de bijbehorende letters.
Voor deze wandeling duurde de oplossing van deze puzzel te lang.
We sloegen af over een graspad tussen weilanden en even later liepen we onder een spoorbrug door.
Na Termaar werd Klimmen bereikt.
Hier was op 9,5 km een verzorgingspost op parkeerterrein Sportpark Op de Schrub te Klimmen
We liepen opnieuw door Termaar.
Via Koulen werd nu koers gezet naar Schin op Geul.
Over het perron van het plaatselijke station werd de kerk van Schin op Geul bereikt.
Verder voerde de route langs de Geul naar de Drie Beeldjes.
Hier was een controlepost en de controleurs wilden wel voor mijn fototoestel poseren.
Want toen ik aan een paar controleurs vroeg of zij iets opzij wilden gaan voor het maken van een foto van de Drie Beeldjes, vroegen zij of ze er niet op mochten.
We kregen zicht op kasteel Genhoes en even later op kasteel Schaloen.
Later zou blijken dat kasteel Schaloen het wandelplaatje zou sieren.
In Oud Valkenburg staken we de verkeersweg over en na een kapelletje werd de klim naar het Sint Jansbosch begonnen .
Vlak voor het einde van het Sint Jansbosch en net voor de Sibbergrubbe hielden we een rust op het laatste bankje in het bos.
In Valkenburg was voor de Berkelpoort een controlepost.
Net voor deze controlepost kwam een man naar mij toe en vroeg of ik meneer Floor was. Hij stak zijn hand uit en bedankte mij voor de prachtige wandelverslagen op mijn website (www.henrifloor.nl). Hij is dus een echte fan van mijn website. Het enige wat ik verder nog in de korte ontmoeting van de wandelaar, die dit jaar helaas verhinderd was om aan deze driedaagse mee te doen, vernam is dat hij in Alphen aan de Rijn woont.
In Valkenburg liepen we door het centrum met talrijke winkeltjes.
We hadden bij een winkel zelfs een ruime keus in klompen.
Een weg, vlak langs de Geul was ontdaan van alle bomen.
We vroegen aan een inheemse dame, die haar hondje uitliet, naar de reden.
De bomen waren ziek, maar er zouden nieuwe bomen geplant worden.
Buiten Valkenburg kwamen we langs het geelkleurige kasteel Oost,
Nabij de Sint Jan’s Bron werd ons pad langs de Geul via een steile trap verlaten.
Nadat we het spoor waren overgestoken liepen we langs de Däölkesberg.
De omgeving was hier afgezet.
Mede om te voorkomen dat mensen op de rotsen zouden proberen te klimmen met de mogelijkheid van het afbreken van rotsdelen.
'n Onderdeil van de Sjaatsberg hèt de Däölkesberg. Dit ies 'n plek woa de mergel aan de oppervlakte kump en woa däölkes de aanwezige loker gebruukde veur hun nèster. Däölke is de dialeknaam veur 'n kauw. 'n Grotweuning, die ziech hie in de berg bevingk, waor tot 2005 bewoond door 'ne Marx van Sint-Pièter.
In 2009 haet me hie in 'ne abri, 'ne natuurlike inham in de mergelberg, gevörmp door 't oetsjoere van 'ne veurgenger van de Geul, sjpore opgegrave van 'n prehistorisch kampvuur oet 300.000 v. C. Tot noe toe is dit de enigste abri in Nederland.
Aafkomstig van Wikipedia, de Vriej Encyclopedie. "http://li.wikipedia.org/wiki/Sjaatsberg"
We hadden weer fraaie vergezichten.
Ditmaal op Oud Valkenburg en Schin op Geul.
We kwamen uit op de Molenweg, die ons naar Walem voerde, maar de molen zelf troffen we niet aan.
In Walem hing aan een huis een grote oude potkachel,
Dit omdat het een bedrijf met kachels is.
Klimmen werd weer bereikt alwaar de laatste verzorgingspost op parkeerterrein Sportpark Op de Schrub was, dezelfde als op de heenweg.
Verder voerde de route door Craubeek en Barrier.
In Barrier zagen we nog een opgezette olifant en twee opgezette dolfijnen in een tuin staan.
Bij golfterrein Hoenshuis was nog een rustmogelijkheid.
Hoewel we bij de ingang een bord met de tekst WELKOM stond, drong hert niet tot ons door dat dit bord er voor ons stond. Dat deze rustmogelijkheid ook voor wandelaars bestemd was, las ik pas later bij het maken van dit verslag.
Nabij het treinstation Voerendaal werd deze plaats verlaten.
We staken de A76-snelweg over en kwamen daarop opnieuw langs kasteel Ter Worm.
Het laatste stuk van deze wandeling liepen we samen met een wandelaar uit Eindhoven, die dit jaar de Nijmeegse vierdaagse voor de 49e keer wil lopen.
Rond half vier werd deze fraaie dagtocht en tevens deze driedaagse beëindigd.
De dagafstand bedroeg officieel 29,9 km.
Ons GPS apparaat gaf voor de eerste dag een afstand van 30,1 km aan.
Voor de tweede dag was dat 41,1 km en de derde en laatste dag 30,1 km aan.
Het was weer een mooie driedaagse wandeltocht geworden.
We willen de organisatie hartelijk danken voor deze tocht en hopelijk tot volgend jaar. Dan wordt deze tocht van 21 t/m 23 mei 2011 georganiseerd.
Het IVV-nummer was 11538.
