Vorig verslag van de Hochalpiner Zentral-alpenweg 02 Volgend verslag van de Hochalpiner Zentral-alpenweg 02 terug naar het overzicht van de Hochalpiner Zentral-alpenweg 02 Terug naar het overzicht van buitenlandse tochten op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Hochalpiner Zentral-alpenweg 02
datum vrijdag 4 september 1998
traject Mixnitz(447m) - Mautstatt (454) - Pernegg (458m) - Kirchdorf (460m) - Zlatten (466m) - Eisenpaß (1183m) - Hochangerhaus (1312m)
afstand 19½ km
hoogten 447 - 1312 meter
wandeltijd 6½ uur
weer half tot zwaar bewolkt
temperatuur 20°
overnachtingadres Hochangerschutzhaus, Naturfreundehaus auf dem Hochanger, TVN-og Bruck/Mur
Overnachtingprijs 2 x Osh. 220
Uitgaven Mixnitz: overnachting 440, koffie 44, telefoon 8, postzegels 65, Spar 295, dagtotaal 852, eindtotaal 12800
Aankondiging in de Neue Kronen Zeitung dat we vermist waren Het liep al tegen negenen voordat we op pad gingen. Zowel de voorgaande avond als deze ochtend praatten we met een Duits echtpaar die uit een plaats kwamen die tussen Nijmegen en Venlo ligt in Duitsland.
In Mixnitz brachten we een bezoek aan het postkantoor. Daarna liepen we door naar Pernegg. Eerst kwamen we langs een huis waar een paar mooie beelden stonden. Ook de toegangspoort van het huis was mooi versierd. Verder had het huis onder het dak een fraaie versiering. Van alle drie de dingen maakten we een foto . Iets verderop stond een oude kerk. Deze werd gerenoveerd en was nu niet zo mooi. De kerk zag er wel indrukwekkend uit. Iets verderop stonden bij een spoorwegovergang twee kapelletjes. Hier maakten we nog een foto van met op de achtergrond Schloß Pernegg . Even verderop was een Spar en deden we inkopen. Hier kochten we voor de eerste keer tijdens deze vakantie limonadesiroop.
Daarna liepen we naar Kirchorf en bezochten de plaatselijke kerk. Daarna liepen we door naar Zlatten en dronken nog koffie in “Gasthof Lindenhof, Brigitte Brunner, 8132-Pernegg, Zlatten 2, 03867-8909”. We hadden inmiddels al wat limonade op. Nu volgde een lange weg. Eerst was het een asfaltweg. Later ging deze in een grintweg over. We stegen flink. Op boomstammen hadden we een rust. Bij een rust werden we door een tuinman ingehaald. Even verderop kwamen we nog een wandelaar tegen.
Op de Eisenpass werd een nieuw kapelletje gebouwd. De oude kapel was op 5.6.98 bij een storm vernield. Een eind verderop was ons pad geblokkeerd door omgevallen bomen van diezelfde storm. Hier moesten we de rugzak éénmaal afdoen en onder een boom doorkruipen. Bij de hut aangekomen bleek (later) dat de huttenwirtin Maria de Haan, een Nederlandse was. Ze was er nu samen met haar Oostenrijkse man, haar broer en haar moeder. We konden ons er eenvoudig wassen. Er kwamen nog zo’n 4 fietsers langs de hut en een echtpaar/stelletje te voet.
Een oudere man kwam nog even bij ons zitten en informeerde over het laatste trajekt naar het Gleinalmhaus. Hij had vooor ons een tip om een jachtpad te volgen voor de laatste top. Dat zou ons een uur schelen. We hebben ook nog een tijdje met de wirtin en de moeder van de wirtin gesproken. Toen we eerder op de middag bij de hut aankwamen hebben we nog een foto van de hut gemaakt (ansichtnr. 19. Vlakbij stond een mooi wandelbordje .
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg