We hadden ons wat verslapen. We werden om 7.45 uur wakker. Maar we hadden om
half negen ontbijt en dat redden we nog wel. Na het ontbijt deden we in de
supermarkt boodschappen, zodat we uiteindelijk om kwart voor tien op weg
gingen. We staken de Donaubrug over. Na een kort stukje verkeersweg steeg ons
pad flink.
Na huize Donaublick kwamen we in buurtschap Maierhof. Ons pad ging
nu over in een minder bergachtig, maar heuvellandschap. Via Fraunhof (544 m)
kwamen we in Edern en vervolgens in Sagedt (552 m). Hier stapte een boer uit
zijn trekker en vroeg of we wat wilden drinken. Daar zeiden we ja op. Hij bood
ons eerst bier aan. Maar later gaf hij ons mineraalwater. En daar konden we
zoveel van drinken als we wilden. Na hem vriendelijk bedankt te hebben liepen
we weer lange tijd door de bossen. Er stonden af en toe plassen of het was
modderig door de overvloedige regenval van de vorige avond. Vlak voorbij
Rothstadler hadden we een rust. Iets verder stond een kruisje ter
nagedachtenis aan een scholier van 12 jaar die hier was verongelukt.
Een eind
verderop kwamen we langs Jungfraustein. Dit was een plek in het bos, waar een
paar grote rotsblokken op elkaar lagen. Even daarvoor waren we langs een paar
grensstenen gekomen die tezamen tot 1779 de grens met Bayern vormden. Verder
liepen we door de bossen naar Berndorf (607 m). Hier werd het wat opener. Bij
Schopfkapelle hielden we weer een rust. Vlak hiervoor waren we langs een
fabriek gekomen, waar ramen werden gemaakt. We vonden dit maar een vreemde
plaats, zo'n fabriek midden in het rustige land. Hierna volgden we lange tijd
rustige asfaltwegen, waarbij we voortdurend prachtige vergezichten hadden en
via Aufleck (549 m), Gotthalm, Götting, Putzing (514 m) en Ruprechtsberg
liepen. Bij Aalberg verlieten we het pad en sloegen af naar Enzenkirchen (373
m), omdat hier een hele mooie kerk stond.
Bij de kerk aangekomen,
ging pas de derde deur open. Bij de plaatselijk ADEG kochten we nog melk met
een lekker smaakje. We verlieten Enzenkirchen via een niet gemarkeerde route.
Toen we Hacking uitliepen zagen we 5 mannen staan met 2 gevaarlijk uitziende
loslopende honden, vlak langs het punt, waar we langs zouden lopen. Daarop
besloot ik naar ze toe te gaan en vroeg of de geplande weg de goede was
richting Unterhaigen (381 m). Dat klopte. Toen we verder liepen, hielden ze
heel duidelijk de twee honden in bedwang.
In de velden die nu volgden zagen we
nog een ree van vrij dichtbij weglopen. Verderop voerde ons pad over een
grasweg, waarvan het gras helemaal plat lag. Hierover was de vorige avond en
nacht veel water weggespoeld. Toen we over deze grasweg liepen, zakten we wat
weg in de eronder liggende modder. In Unterhaigen kwamen we weer op het
officiële parkoers uit.
Via Oberhaigen en Oberndorf kwamen we in Lichtegg weer
in de bewoonde wereld. We hielden hier nog een rust. Daarna liepen we Andorf
in. Bij de VVV vroegen we informatie voor overnachting en kregen
die. Dat was bij Theresia Brandmayer, Taufkirchenerstraße 22, Andorf. Daarna
aten we warm in het centrum.