Doordat het de vorige dag erg lang was geweest en de afstand naar de
Dreisesselberg te ver bleek te zijn, besloten we, zonder rugzak naar de
Bärenstein te gaan. Na het ontbijt maakte ik eerst het verslag van de vorige
dag (af).
Om half elf gingen we op pad, na eerst nog bij de Spar boodschappen
te hebben gedaan. We verlieten Peilstein over een asfaltweg met een helling
van 27%. We staken een asfaltweg over en volgden nu een grintweg. Bij een
vijver stonden 2 bankjes en een informatiebord van biologen. In buurtschap
Stierberg was een rad onder een kraan ingebouwd dat Coos uitprobeerde door de
kraan er boven aan te zetten. Het werkte.
Nu dwaalden we door bossen via
Höllmühle en Oberneudorf naar St. Wolfgang (738 m). Hier stond een kerk en een
hele hoge kapel. De kapel dateerde uit 1652, terwijl die in de 19e
eeuw twee keer- en in deze (20e) eeuw 3 keer was gerenoveerd. Coos zag hier nog een
ree en ik een eekhoorntje. We zagen nog een postbezorger op zijn brommer de
gras- en grinthelling afrijden. Hij had een gele helm op met het teken van de
Post. Weer wat later kwamen we in Schlägl (544 m) en bewonderden de Stifft
. Het was inmiddels behoorlijk warm, ongeveer 21 graden. Zo
warm hadden we het nog niet gehad. Bovendien ging ons pad omhoog.
Schlägl ging over in Aigen im Mühlkreis (600 m). We zagen hier veel
schoolkinderen lopen. Vanaf hier begonnen we te twijfelen of we wel helemaal
naar de Bärenstein zouden lopen. Net buiten Aigen aten we op een bankje voor
een kruisje aan een asfaltweggetje ons brood.
We hadden net een vrouw met een
jong kind gepasseerd op een schuine helling. Het kind had een bal weggeschopt
en dat moest ze ophalen, maar de bal ging sneller naar beneden als het kind,
en wel onze richting op. Coos hield de bal tegen.
Na een asfaltweg volgden we
een trimparkoers en kwamen uit bij de Michaelsquelle. In een vijver met
witgekleurde steentjes lag glashelder water. Boven de bron hing een bordje dat
naar de Bärenstein verwees. We waren blij met dat verwijsbordje, want we
bleken op een verkeerd pad te zitten. Het bleek dat er verschillende
grintwegen waren aangelegd, die nog niet op de kaart waren ingetekend.
We kwamen langs een kruisje en hier liep ook een brede grintweg. Ik
interpreteerde dat we het smallere pad moesten nemen en dat bleek juist te
zijn. Een paar maal kruisten we grintwegen die niet op de kaart stonden.
Uiteindelijk kwamen we bij whs Panyhaus. Hier vandaan was het nog een klein
half uurtje naar de top. Vlak voor de top stonden verschillende "gestapelde"
rotsformaties. Op de top zat een echtpaar te lunchen. We
bleven maar kort op de top van de Bärenstein, want het was
er fris. Wel hadden we een mooi uitzicht op de Moldau Stausee. Vlak onder de
top stond een bankje voor een groot rotsblok.
We daalden weer af
naar het Panyhaus en liepen ook weer hetzelfde traject terug. In
Aigen kochten we nog een liter sinaasappelsap en 5 ansichten. Rond kwart voor
zeven kwamen we weer in het Gasthof aan. Na het eten ging ik de schoenen
poetsen. Daarna had ik natuurlijk nog wel een glaasje wijn verdiend. Tijdens
het schoonmaken van de schoenen zag ik dat die vele berkentakken bij de kerken
in deze plaats, Peilstein, werden opgehaald.