Met Euraudax Flevoland vanuit Lelystad

Als je voor de eerste keer een wandeltocht gaat lopen in Lelystad, dan denk je niet meteen aan wilde zwijnen, visotters, ooievaars of herten, die je daar kunt zien. Wij zagen die wel, maar om bij het begin te beginnen: op zaterdag 24 augustus 2002 organiseerde Euraudax Flevoland in samenwerking met Stichting Perípatoo een 50 km wandeltocht vanuit Lelystad. De start was vanuit de kantine van Sportpark Langezand. Bij de start werd één minuut stilte in acht genomen vanwege het overlijden van de erevoorzitter van Euraudax Nederland, de heer Joop Wissink, op 30 juli 2002.
De naam Perípatoo verwijst naar de Griekse oudheid. In 336 vóór Christus stichtte de filosoof Aristoteles een eigen school, genaamd het Lyceum. Omdat hij en zijn opvolgers de gewoonte hadden al rondwandelend in de tuin van het Lyceum les te geven, werden zij de peripatetici (wandelaars) genoemd. Perípatoo betekent letterlijk (filosofisch) rondwandelen. Wandelaars anno 2002 doen in feite niet anders. Tijdens een wandeltocht ontstaan vaak de beste ideeën en wordt de zin van het bestaan besproken. Zaken, waarvoor in het dagelijkse leven nauwelijks tijd wordt genomen.
We verlieten het sportpark en dwaalden gauw daarna over fietspaden door bossen. Af en toe zagen we bebouwing. We staken de "Zuiderzeebrug" over en even later liepen we onder een spoorlijn door. Nu betraden we het Zuigerplasbos. Daarna liepen we verder naar de Sluisbrug over de N302 verkeersweg. Over het Zeven Provinciënplein liepen we naar de Bataviawerf. Hier is een groot koopcentrum omringd door een metselwerk gelijkend op een vesting, kompleet met gaten in de muren waaruit kanonnen zichtbaar waren. Bij het Markermeer hielden we een paar minuten stil en bewonderden het fraaie VOC-schip. Dit schip is een replica van schepen die vroeger onder de vlag van de Verenigde Oost-Indische Compagnie voeren. Op een scheepswerf was een nieuw schip in aanbouw, De Zeven Provinciën.
Batavia Stad is de naam voor het aan de kust van het Markermeer gelegen deel van Lelystad. Hier liggen een aantal museale instellingen en het Batavia Stad Outlet Shopping -dorp bijeen. Sinds begin 2001 werken deze instellingen samen onder de naam 'Batavia Stad'.
Naast de Bataviawerf is gelegen Batavia Stad Outlet Shopping, het eerste factory outlet village in Nederland. Batavia Stad is gebouwd in de vorm van een 17de-eeuws vestingstadje en herbergt meer dan 50 winkels die fabrieksrestanten met hoge kortingen direct aan de consument aanbieden.
Op de Batavia Werf komt de Nederlandse Scheepshistorie weer tot leven. De beroemde replica van de Batavia is hier te bezichtigen en momenteel wordt gebouwd aan een replica van “De 7 provinciën”. Daarnaast vind je hier het Nationaal Scheepshistorisch Centrum, waar scheeps- en onderwaterarcheologie centraal staat. Er zijn zelfs complete scheepswrakken te bezichtigen.
Het Nieuw Land Poldermuseum vertelt het fascinerende verhaal van het leven met en de strijd tegen het water in het IJsselmeergebied: prehistorische bewoning, dijkbouw, droogmakerijen en het grootste inpolderproject ooit, het Zuiderzeeproject. Speciaal voor kinderen is het project Spelen met Water. In een reusachtige maquette met water kunnen kinderen spelenderwijs kennismaken met dijkbouw, rivierbeheer en polderbemaling.
Nu volgden we een tijdlang de Oostvaardersdijk. Hier vandaan hadden we uitzicht op het Markermeer. We passeerden enige havens, waaronder de Kamperhaven. Bij de Jachthaven Lelystad-Haven verlieten we de Oostvaardersdijk. Nu kwamen langs de oudste woonhuizen van Lelystad. Door de Sluistunnel bereikten we een verzorgingspost op 9 km.
Na de rust volgden we een tijdlang de Lage Dwarsvaart, een breed kanaal. Vervolgens zetten we koers naar het grote bosgebied Hollandse Hout. Daarbij kwamen nog langs een camping en een afgerasterd gebied met runderen, waaronder stieren. Op 16½ km was de tweede verzorgingspost aan de Torenvalkweg.
We staken de Lage Dwarsvaart nogmaals over en volgden deze vervolgens tot aan het spoorwegviaduct. Bij het viaduct zaten verschillende vissers te vissen. Daarna voerde ons pad 2700 meter langs de spoorlijn naar Lelystad. We liepen hier over een graspad. Hier was duidelijk te zien dat bij de aanleg van dit gebied uitgegaan was van bewoning. Om de 800 meter was een viaduct onder de spoorlijn. Zelfs een (nog) niet opgeleverd spoorwegstation was zichtbaar (NS-station Lelystad-Zuid). We kwamen langs een akker waar heel veel uien op het land lagen. Omgerekend lagen hier zoveel uien, dat een grondgebied van 5000 vierkante meter zou beslaan. Ter hoogte van de Penitentiaire Inrichting Lelystad, maar dan aan de andere kant van de spoorlijn, was een verzorgingspost, nu op 24 km.
Nu volgde een wat minder mooi stuk. Daarbij liepen we op korte afstand van de Larserdreef, een vierbaansweg. Verderop kwamen we langs een winkelcentrum (Palazzo). We staken de Lage Vaart over ter hoogte van de samenvoeging van de N309 met de N302. Na de genoemde brug overgestoken te hebben, liepen we er volgens ook nog eens onderdoor. Daarna liepen we achtereenvolgens langs de Lage Vaart en de Larservaart. Nadat we onder de A6-snelweg waren doorgelopen volgde een smal graspad. Bij de Meerkoetenweg uitgekomen staken we de Larservaart over. Nu hadden we even wat meer last van de regen. Maar de paraplu was nu een waardevol instrument om bij je te hebben. Voordat we bij drie grote totempalen het Natuurpark zouden betreden, liepen we naar een boerderij met een grote schuur. Hier hadden we een grote rust van 40 minuten op 31 km. We kregen hier soep, champignonsoep of kippensoep naar keuze. Vervolgens een lunchpakket met drie broodjes. Mede omdat er minder deelnemers waren dan verwacht, konden we extra broodjes krijgen. Ter afsluiting kregen we nog vla toe.
Natuurpark Lelystad kan gezien worden als een kruising tussen een natuurgebied en een wildpark. In het bijna 400 hectare grote gebied leven vele bijzondere en bedreigde diersoorten in een natuurlijke omgeving. Het gebied is zo groots opgezet dat bezoekers elke keer een nieuw avontuur beleven. Een ontmoeting met een Pater Davidshert, een grazend Przewalskipaard, wilde zwijnen, ooievaars, otters of een knagende bever behoort tot de mogelijkheden. Maar als bezoeker komt u nog veel meer diersoorten tegen.
We liepen naar de drie grote totempalen terug en betraden nu het Natuurpark. Na een restaurant kwamen we bij een gebied waar otters leven. We zagen hier maar liefst 5 otters. Verderop sloegen we op een kruising linksaf. Op ons pad rechtdoor stonden 2 ooievaars op het pad. Verderop zagen we nog 3 nesten van ooievaars. Op één nest zaten 3 ooievaars en op een anders nest zat 1 ooievaar. Nog weer verderop kwamen we langs een gebied waar wilde zwijnen vertoefden. Hier zagen we 10 wilde zwijnen. Als klap op de vuurpijl kwamen we tenslotte langs een gebied waar herten leefden. Hier zagen we in totaal 30 herten. Daarbij waren 6 herten die een heel groot gewei hadden. We verlieten het Natuurpark weer. Over de Dronterweg liepen we onder de A6-snelweg door en onder de brug over de Lage Vaart hadden we een rustpost op 38 km.
We staken de Lage Vaart over gevolgd door het Gelderse Diep. Nu dwaalden we een tijdlang door bosgebied Het Gelderse Hout overgaand in het Oostrandpark. Op 44 km was nog een laatste verzorgingspost.
We bevonden ons nu in bosgebied het Overijsselse Hout. Om 18.20 uur bereikten we de finish. De afgelegde afstand bedroeg 49,98 km. Er waren 31 deelnemers. Het was een mooie tocht geworden met verrassend veel bos. Van de ongeveer 10 uur lopen, hadden wij zo’n 3½-4 uur met paraplu gelopen. Daarmee lijkt het in eerste instantie, dat we slechts weer hebben gehad. Maar in vergelijking met het algehele weerbeeld in Nederland hebben we het goed getroffen. Want in grote delen van Nederland was zware overlast door regenval. In Zevenbergen in Noord-Brabant viel in 10 uur tijd 132 mm regen. De organisatie en de verzorging zat prima in elkaar. Deze tocht is beslist een aanrader.

Henri Floor & Coos Verburg