Het nalopen van de WS78 wandeltocht vanuit Vlaardingen

Op donderdag 30 januari 1992 besloten we om de WS78 wandeltocht vanuit Vlaardingen na te lopen. Deze tocht werd oorspronkelijk op 4 januari 1992 georganiseerd. Maar Coos was toen verhinderd. Ik zelf liep de tocht toen wel. Maar omdat ik het een hele mooie tocht vond besloot ik hem, samen met Coos, na te lopen. We raakten al aardig in de WS78-stemming
Op deze donderdag was het zwaar bewolkt tot mistig weer. Het zicht was de hele dag rond de 500 meter. De temperatuur lag tussen de 1 en 4°. Toen we met de trein in Gouda aankwamen stapte daar een WS78'er in. Dat was Ciska van de koffiepost. Zodoende raakten we al aardig in de WS78-stemming. Omdat het parkoers langs het station liep pakten we dit, bij punt 11, op. Toen we rond kwart over acht startten, brandden de lantaarnpalen nog. Na zo'n 4 km lopen werd het parkoers al aardiger. We liepen over een pad dat om de buitenwijken van Vlaardingen liep. Daarbij liepen we langs sloten omzoomd met bomen en riet. Op de sloten lag nog een laag ijs.
Worden huizen in Vlaardingen nog per boot bevoorraad?
Bijna aan het eind van Vlaardingen liepen we langs een sloot waar langs een lange rij jonge knotwilgen stonden. We kwamen bij de Vlaardingervaart en volgden dit zo'n 4 km. Verrassend zijn de huizen die hier langs staan omdat die alleen zijn aangewezen op het langslopende fietspad. Of zouden ze ook per schip bevoorraad worden? Vlak voor Schipluiden staken we een brug over en liepen toen aan de andere kant van de Vlaardingervaart een eind terug. Dit was een graspad en af en toe nog wat modderig. Na de Duifpolder volgden we een smal pad langs het water de Oostgaat. Hier vlak langs liep een weg. Bij veel huizen en boerderijen waren bruggen over de Oostgaat. Bij één zo'n brug troffen we een SRV auto. Hier lesten we met een liter chocomelk onze dorst. Het was mede op dat moment onzeker of we een grote rust zouden kunnen hebben. Even verderop liepen we over de fraaie Commandeurskade.
Doodskoppen in Maasland
Als eerste kwamen we in Maasland langs een oude begraafplaats. Voor de begraafplaats stond een fraai hek met aan beide zijde een doodskop. Daarmee liet ik Coos vereeuwigen middels een foto. In het Centrum van Maasland bleek de officiële rust dicht te zijn. Een stempel voor de controle kaart probeerden we eerst bij een bloemisterij te halen. Toen dat niet lukte, haalden we een stempeltje bij de groenteboer. Nog maar net nadat we ons parkoers vervolgden liepen we langs een gracht in Maasland, vlak voorbij de kerk. Hier maakten we nog een foto omdat huizen hier zo fraai weerspiegelden in het waterige ijs van de gracht. We konden nu niet zien dat we Maasland over een kerkpad verlieten. Want toen we op dat pad liepen en achterom keken, zagen we alleen mist.
een groep van enige honderden futen Aan het einde van het kerkepad, vlak voor het bruggetje over de Middelwetering, klommen we over een hekje en volgden een graspad. We kwamen uit op een kruispunt van waterwegen (met de Noordvliet). Langs de Noordvliet zagen we vele vogels en eenden; één keer zelfs een groep van enige honderden futen. Na een kort bezoek aan Maassluis zagen we ter hoogte van de oorspronkelijke koffiepost twee fietsers die afstapten. De ene jongen was bezig met de andere jongen een weddenschap af te sluiten of hij zou proberen of het ijs hem nog wel hield. Tijdens het afsluiten van die weddenschap verloren we hen echter uit het oog, omdat we tegelijk verder wandelden.
Aalkeet-Buitenpolder, polder-recreatiegebied en bosgebied
We kwamen in de Aalkeet-Buitenpolder. Deze polder bestaat tegenwoordig uit verschillende meren voor recreatie. Over af en toe smalle paden door de bossen van de Alkeet-Buitenpolder, af en toe over vlonders, bereikten we scheepswerf De Bommeer. Over verschillende jaagpaden en snipperhoutpaden bereikten we de bebouwde kom van Vlaardingen weer. Op één van die jaagpaden troffen we nog enige mensen met zeven loslopende grote honden. Ze (die honden) deden gelukkig niets.
Na zo'n zeven uur lopen werd de finish bereikt. Voor ons was dat dus punt 11 van de routebeschrijving. We hoefden slechts vijf minuten te wachten op onze trein. Met een gunstige overstap in Rotterdam en een goede treinverbinding (doorgaande trein naar Driebergen) konden we rond vijf uur 's middags thuis achter de kachel wegkruipen.

Henri Floor & Coos Verburg