Op zaterdag 5 april 2025 begon de dag om 7.00 uur met een Metten-en-Lauden dienst.
Wat zijn metten en lauden? De metten, lauden en vespers werden grote getijden genoemd, omdat ze de belangrijkste momenten van gebed waren. De andere werden beschouwd als kleine getijden. Tijdens deze getijden baden monniken en nonnen niet willekeurig.
Er was een boekwerk met talrijke liturgieën.
Er lag een boekwijzer in zodat je wist waar begonnen zou worden.
Het was heel inspannend om de liturgie te volgen.
Want de vele regels, die gezongen werden, volgden elkaar snel op.
Ook er werd tijdens de dienst fitness-oefeningen gedaan.
Zo wil ik het herhaalde opstaan en weer zitten omschrijven.
Het werd niet duidelijk wanneer er opgestaan moest worden en wanneer je kon gaan zitten.
Dat was wel aan de voorgangers te zien.
Maar als je weer opgestaan was, dat had de voorganger alweer een regel gezongen.
Ik heb het grootste deel dan ook niet goed kunnen volgen.
Maar het is wel heel mooi om te ervaren hoe alles verloopt.
Nog voor het ontbijt heb ik nog even buiten een frisse neus gehaald.
Om 8.00 uur was het ontbijt.
Na het ontbijt was de mogelijkheid om tot half elf iets voor jezelf te doen.
Op een prikbord stond de deelnemerslijst van onze groep vermeld en verder waren er wat aankondigingen/mededelingen voor de bewoners van de abdij.
Ik koos ervoor om weer een wandeling te maken.
Ik liep weer naar de Sint Servatiuskerk
Bij de ingang van de Sint Servatiuskerk stond een bak met de tekst: Hier kauwgom uitspugen.
Deze kerk zag er ook heel mooi uit.
Jammer, maar ook heel begrijpelijk, stond er in het begin van de kerk en hekwerk dat op slot zat, maar waar wel doorheen gekeken kon worden.
Aan de muren van de kerk waren 14 staties aangebracht, waarvan ik er twee op de foto kon zetten.
Daarna liep ik nog naar de Willibrordus kerk.
Ook hier was een hekwerk aangebracht, maar de Mariakapel was wel open.
De toegang naar deze kerk via een zij-ingang ging door middel van het drukken op de knop OPEN.
Om 10.30 uur was de rondleiding van de Abdij die door Joost werd geleid.
Aanvankelijk werd er veel over de historie verteld. Dat vond buiten voor de ingang in het zonnetje plaats.
In het onderling praten blijkt Joost een heel gewone en vrolijke man te zijn.
Toen hij 19 jaar oud was deed hij zijn intrede bij een klooster.
Het bleek dat Joost tot vele dingen in staat was, zoals een huis maken en kaas maken.
Maar omdat hij zoveel klusjes kon doen, werd hij niet in de gelegenheid gesteld om theologie te studeren.
Dat was mede een rede om na 20 jaar over te stappen naar een andere orde, namelijk de huidige.
Hier kon hij wel theologie studeren. En hij heeft die studie ook succesvol kunnen voltooien.
Om 12.15 uur begon de eucharistieviering. Hier waren ook mensen van buiten de abdij aaanwezig.
Aansluitend was om 13.00 uur de warme maaltijd.
Ik kreeg hier persoonlijk iets anders dan de anderen, maar dat er wel hetzelfde uitzag.
Pas de volgende begreep ik wat waarschijnlijk het geval was.
Ik had vermoedelijk vooraf gezegd dat ik zonder zout eet.
Het diner was om 13.30 uur afgelopen.
Daarna stond op 6 uur 's-avonds pas de volgende activiteit op het programma.
Deze dag was het een stuk minder warm dan de vorige dag.
Hoewel het maar een paar graden koeler was, was het wel hard gaan waaien en dan drukt de gevoelstemperatuur flink.
Ook deze dag was het prachtig en zonnig weer.
Maar het felle licht van de zon zorgde ook voor vermoeidheid omdat ik minder goed tegen het felle licht kan.
Om de teleurstelling van de voorgaande dag, dat ik Ommetje Leijgraaf niet had voltooid, deed ik nu nog een poging,
Maar nu besloot ik de route tegengesteld te lopen.
Nu kwam ik wel langs kasteel Heeswijk.
Bang dat ik niet op tijd weer terug zou zijn, besloot ik om het kasteel niet uitgebreid te bekijken.
Na het kasteel voerde de route door een bosperceel.
Net toen ik aan het eind van een bospad linksaf was geslagen, kwamen 7 motoren aangereden en crosten zo hard mogelijk over de bospaden, maar gelukkig niet langs mij heen.
Want door hun harde rijden veroorzaakten zij veel stof. Vanwege de droogte was dit natuurlijk veel meer dan normaal.
Ook met deze wandeling liep ik niet de gehele route.
Want op een gegeven ogenblik voerde het pad vlak langs de rivier Nieuwe Aa.
Vanwege vermoeidheid en de harde wind zou de kans kunnen bestaan dat ik te water zou kunnen geraken.
Via een asfaltweg werd de abdij weer bereikt.
Om 18.00 uur was de vesper en aansluitend de broodmaaltijd.
Na de maaltijd had ik geen zin meer in een wandeling en hadden we een gezellig samenzijn.
We gingen naar de kerkzaal en hielden daar nog een eigen vesper waarbij Gerrit nog op het orgel speelde.
We waren namelijk vrij in het gebruik hiervan. Jacques maakte foto's en video-opnames en stuurde die later naar ons op
Klik HIER voor het verslag van 6 april 2025.
Henri Floor |
