Op woensdag 21 augustus 2024 reed ik met de trein naar station Beilen.
Met de OV-fiets wilde ik een rondrit van ± 40 km maken.
De OV-fiets was (oorspronkelijk) gesitueerd in een fietsenzaak nabij het station.
Maar nu bleek dat de fietsenzaak veranderd was in een kapsalon.
Bij station Beilen was dus geen ov-fiets.
Eerst dacht ik er aan om naar Assen te reizen.
Maar met mijn treinkaartje moest ik dan een uur wachten voordat het weer geldig was.
Mede omdat het er koud was, ongeveer 12 graden en harde wind, besloot ik om dan maar te gaan wandelen.
De eerste 7 km van de geplande fietsroute besloot is, vooralsnog, lopend af te leggen en daarna dezelfde route terug te wandelen.
Maar lopend naar de boslounge van Hotel Spier veranderde ik nog van mening.
Beilen werd in zuidelijke richting verlaten in de richting van Terhorst.
Daarna volgde ik het fietspad over het Terhorster Zand en genoot van de prachtig bloeiende heide.
Na kruising met de A28-snelweg liep ik even door buurtschap Smalbroek.
Daarna dwaalde ik door Nationaal Park Dwingelderveld N2000.
Het laatste stuk tot aan de Boslounge bij Hotel Spier volgde ik het fietspad en kwam talrijke fietsers tegen.
Bij de Boslounge was een stempelpost van de fiets4daagse vanuit Appelscha.
Deze fiets4daagse werd van 20 t/m 23 augustus 2024 georganiseerd.
Op de ingetekende route van die fietsvierdaagse zag ik dat mijn geplande vervolgroute dezelfde was als de fietsroute van de fietsvierdaagse.
Ik had inmiddels besloten om niet naar Beilen terug te lopen maar door te lopen naar Ruinen.
Mijn vervolgroute volgde o.a. langs het Koelevaartsveen en over de uitgestrekte Benderse Heide.
Daarbij kwam ik nog langs Huisplaats Schoongelegen.
Van heide naar landbouwgrond
In het verleden was er hier en daar bewoning in het Dwingelderveld.
Kleine keuterijen (boerenbedrijfjes) met een eigen kleine ontginning.
Te denken valt aan de boerderijtjes op de Benderse berg, de schaapskooi Achter 't Zaand, en de "Liemhutte", een kleine boerderij met lemen muren bij de Davidsplassen, bewoond tot 1927, daarna in elkaar gestort.
Voormalig landbouwenclave Noordenveld was een jonge heideontginning. Ten tijde van de grootschalige ontginning, in de dertiger jaren, is de grotere boerderij bij de bocht Oude Hoogeveensche dijk - Kraloerweg gebouwd. Pas jaren later, in 1954-1955 is boerderij Schoongelegen gebouwd.
Vanaf die tijd zie je dat het natte heideveld beetje bij beetje werd ontgonnen tot een aaneengesloten landbouwgebied van 200 hectare midden in het Dwingelderveld.
Heel opvallend en noemenswaardig is, dat beide boerderijen vanaf het begin gebruik hebben gemaakt van hun ligging midden in de natuur. Er waren in de zomer vakantiegasten en zomerkampen. De boerderij waar we nu staan heette niet voor niets Schoongelegen. De natuurbelangen in het Dwingelderveld werden steeds groter en het Noordenveld kwam in eigendom van Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer; de landbouw werd minder belangrijk. Boerderij Schoongelegen diende later nog als dienstwoning en beheersboerderij van Staatsbosbeheer. Toch was het uiteindelijke doel om ook deze boerderij af te breken om zo weer een open gebied zonder bebouwing te krijgen. In 2006 werd Schoongelegen afgebroken.
Na het bezoekerscentrum sloeg ik verderop af en kwam langs molen de Zaandplatte.
In het centrum van Ruinen werd de bus naar Hoogeveen genomen en reisde ik verder met de trein huiswaarts.
Het was een prachtige wandeling geworden met, voor mij, prima wandelweer.
De maximumtemperatuur lag op 18 graden. Met een harde wind, windkracht 3-4.
De meeste gemaakte foto's zagen er mooi en goed uit.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
