Op zaterdag 11 november 2023 organiseerde WS78 de Wekeromse Klompentocht vanuit Lunteren.
Omdat Lunteren niet al te ver van onze woonplaats ligt konden we deze keer met de auto naar de start rijden.
In de info van de tocht was gewaarschuwd voor het feit dat er weinig parkeerplaatsen waren.
Met google maps bekeken we Lunteren van te voren naar een geschikte parkeerplaats.
Onze keus viel op de Kerkhoflaan. Dat was een goede keus, want er was hier veel plek om de auto te parkeren.
Vandaar was het een halve km lopen naar de start.
Al na een halve km liepen we het Luntersche Buurtbos in.
Op een toegangsbord stond o.a. dat open vuur verboden is. Dat zal deze dag toch al niet lukken met alle nattigheid.
Het begon al meteen met een flinke plas water op het pad, waarbij we moeite moesten doen om niet al meteen natte schoenen en/of voeten te krijgen.
De eerste paar km's voerde over talrijke heuvels hetgeen behoorlijk zwaar was.
We werden ingehaald door een wandelaar die helemaal uit Assen in Drenthe kwam.
Helemaal onverwachts was dat niet voor mij omdat ik een week geleden met hem, na afloop van een FLAL tocht vanuit Appelscha, naar Assen was meegereden.
Op 5 km hadden we een rust op een bankje. Toen we weer verder liepen kwam een wandelaar met een vriendin langs gelopen. Hij kwam mij bekend voor. Toen zij even stopten, haalde ik hen weer in.
De wandelaar bleek ook een Facebookvriend te zijn, één van de velen. Op zijn heuptasje prijkte een embleem van de Nijmegen-Rotterdam mars. Zij liepen de 12 km route.
Vlak na de splitsing met de 12 km werd ik ingehaald door twee dames. We raakten aan de praat. Ik zei dat ze sportief waren. Een van hen was geboren in Wekerom.
Verder liepen we naar de Wekeromse Belt, een voormalige vuilnishoop. Over een steil pad werd de top bereikt op een hoogte van 52 meter. De uitkijktoren lieten we links liggen.
We hadden hier fraaie vergezichten. Ik trof hier de twee eerder genoemde sportieve dames. In hun kielzog liepen we de Belt naar beneden. De Wekeromse dame hoorde ik zeggen dat zij hier in het verleden met haar vader talrijke malen met een trekker de berg was opgereden.
Voordat Wekerom werd bereikt kwam de lange afstand(en) weer bij onze route. Op ruim 10 km was de soep/koffiepost.
Daarna liepen we verder over het Beek en Bultpad, waarnaar ook het klompenpad was genoemd dat we nu volgden.
We liepen langs de Grote Valkse beek naar de sportvelden van SDS '55 (Sterk Door Samenwerking).
Voetballers van sportvereniging Veense Boys uit Nijkerkerveen waren hier op bezoek.
In het buitengebied van Wekerom kwamen we bij een smal klompenpad langs een sloot. Dit prachtige pad was door de vele regenval erg nat en modderig.
Je moest hier goed opletten waar je je voeten neer zette. Bewonderenswaardig was de parkoersbewaker die hier ook met zijn fiets kwam.
Daarop werd het Wekeromse Zand bereikt. Hier was fietsen niet toegestaan. De toegang was ook dermate afgesloten dat je hier alleen met de fiets kon komen door deze over een hoog hek te tellen.
Ook hier was het volop genieten van de prachtige natuur en de vele vergezichten met zandvlakten. Bij een meertje trof ik Coos en Jan.
Daarna zetten we koers naar de 51 meter hoge Goudsberg met daarop een grote zwerfsteen, die het middelpunt van Nederland markeert.
Op weg naar restaurant De Goudsberg, alwaar de fruitpost was gesitueerd, werden we overvallen door een regenbui. Vlak voor De Goudsberg was een mogelijkheid om te schuilen.
Na een kwartier schuilen was de regen nog niet opgehouden en trokken we de poncho aan.
Door het Lunterse bos werd Lunteren weer bereikt. Het was een hele mooie bosrijke tocht met veel herfstkleuren geworden. We danken de organisatie hartelijk voor deze tocht.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
