Op dinsdag 3 oktober 2023 liepen we de NS wandeling Krickenbecker Seen die van Kaldenkirchen in Duitsland naar Venlo loopt. Met de trein van 6:29 uur vanuit ons dorp kwamen we volgens dienstregeling om 8:28 uur in Venlo aan. In Venlo hadden we een overstaptijd van 33 minuten, dit omdat de trein naar Kaldenkirchen om het uur rijdt.
Station Kaldenkirchen ziet er erg armoedig uit. Je zou kunnen zeggen dat het nog net niet vervallen is. Eerst liepen we naar en door een industriegebied. Na kruising met de A61, die in Nederland overgaat in de A74 werd het mooier. Over een asfaltweggetje liepen we door het Buscher Feld en tevens door een prachtige boomkwekerij. Leuth was de eerste doorkomstplaats. Hier begon het er al wat dreigend uitzien, maar vooralsnog bleef het droog of vrijwel droog.
In het centrum van Leuth liepen we langs de Sint Lambertuskerk. Op een bankje hadden we een rust. Buiten Leuth kwamen we uit op de Hinsbecker Straße.
Bij het Seminarhaus Leuther Muehle volgden we het riviertje de Nette. Dit gebied is heel populair bij de Duitsers want er waren op deze doordeweekse dag veel wandelaars. Dat kwam mede doordat 3 oktober in Duitsland een nationale feestdag is.
De ruim 300 jaar oude Leuther Mühle is een gecombineerde koren-oliemolen. Tot 1932 werd er olie uit lijnzaad gewonnen; tot 1966 maalde de molen ook graan. Het waterrad aan de buitenzijde is nog helemaal intact. Na sluiting in 1966 deed het gebouw een tijd dienst als restaurant en hotel. Sinds 2017 is het in gebruik als ‘Seminarhuis’. Er worden workshops en cursussen gegeven; gasten kunnen er tevens overnachten. Voor passanten is de molen niet opengesteld.
De Dag van de Duitse Eenheid wordt gevierd sinds 3 oktober 1990. Die dag werd de hereniging van Oost- en West-Duitsland tot één land na ruim veertig jaar scheiding officieel ondertekend. Alle scholen, winkels en andere bedrijven zijn dicht. De viering is in het grootste deel van Duitsland vooral een politiek ‘feestje’ met toespraken en officiële plichtplegingen. Alleen het 25-jarig jubileum werd groots gevierd in Berlijn. Elk jaar wordt een stad uitgekozen waar 3 oktober gevierd wordt. Sinds het jubileum in 2015 wordt er meer moeite gedaan om in elk geval in de uitverkozen stad een echt feest te organiseren. De Dag van de Duitse Eenheid is vaak ook een dag van demonstraties en rellen. Bijna dertig jaar na de eenwording zijn veel Oost-Duitsers teleurgesteld over wat de vrijheid en democratie hen gebracht heeft. Ze grijpen deze dag aan om hun onvrede te uiten. Maar voor de meeste Duitsers is het een oersaaie dag, net als andere nationale 'feestdagen' als 1 mei, Goede Vrijdag en Sacramentsdag, dat in juni gevierd wordt. Ook op deze nationale feestdag mag er niet worden gewerkt in Duitsland. Ook is er een rijverbod voor het gehele Duitse wegennet van 0.00 tot 22.00 uur voor vrachtauto’s en trekker/opleggercombinaties (B/E en C/E) met een maximum massa beladen voertuig van meer dan 7,5 ton en voor vrachtauto’s (Lastkraftwagen vanaf 2800 kg totaalgewicht) met aanhangwagen, ongeacht het totaalgewicht. Gaat u als Nederlands bedrijf gewoon door met uw werkzaamheden op deze feestdag, dan kan de Duitse overheid u een boete opleggen tot max. € 15.000,- per overtreding.
Nadat we het riviertje Nette een km hadden gevolgd, volgde even later onze eerste rust nabij café restaurant Secretis. Het café restaurant was nog niet open en daarom gingen we in een nabijgelegen bushokje zitten. Iets verderop begon het hard te regenen. We haalden onze poncho’s tevoorschijn. Ik kwam tot de vervelende ontdekking dat ik niet mijn recentelijk nieuw gekochte poncho had meegenomen maar mijn regenbroek. Uiteindelijk bleek dat het bij die ene regenbui bleef. Daarna werd koers gezet naar de Krickenbecker Seen, de naamgever van deze tocht.
Over de Krickenbecker Allee kwamen we bij het Bezoekerscentrum Krickenbecker Seen. Hier konden we (gewone) koffie drinken.
Het riviertje De Nette is 28 kilometer lang en slingert door het Grenspark Maas-Swalm-Nette. De natuur in het vochtige dal van de Nette kent een rijke flora en fauna. Rietkragen, elzenbroekboeren en orchideerijke graslanden maken het landschap zeer veelzijdig. Vanuit de vogelkijkhut kunt u behalve eenden en ganzen met wat geluk ook de blauwe reiger, rietgors, bruine kiekendief en roerdomp spotten. Omdat de roerdomp in Europa vrijwel was uitgestorven, startte hier in 2009 een roerdompproject’ waarbij een nieuw leefgebied voor deze vogelsoort werd gecreëerd.
Na oversteek van de Krickenbecker Seen kwamen we langs kasteel Krickenbeck, dat vrijwel niet te zien was door de vele bladeren die nog aan de bomen zaten. Verder liepen we naar en later door bosgebied Venloër Heide. Ook nadat we de grens waren gepasseerd bleef het gebied Venloër Heide heten.
Kasteel Krickenbeck is in de 13de eeuw gebouwd als zetel van de Gelderse heren. In de 16de eeuw werd het flink uitgebreid. Na een brand in 1903 is de burcht in neorenaissancestijl herbouwd. Sindsdien heeft het dienstgedaan als bejaardentehuis, conferentiecentrum en opleidingsinstituut. Nu is het, met 28 vergaderzalen en 160 kamers, weer in gebruik als ‘Seminarzentrum’.
Aan het einde van het bos lag Informatiecentrum De Groote Heide. Het centrum was dicht maar we zaten wel even buiten op een bankje.
Ten westen van de Krickenbecker Seen ligt natuurgebied de Groote Heide. De naam zegt het al: een groot deel bestaat uit heide. Aan de zuidzijde van het 260 ha grote gebied bevinden zich akkertjes, naaldbos en schraal grasland.
Even voor Informatiecentrum De Groote Heide ligt links van het pad een dubbele landweer. Deze hoge en dichtbegroeide lange aarden wal vormde vroeger een goede bescherming tegen ongewenste indringers.
Lange tijd was de Groote Heide in gebruik als militair oefenterrein. In de Tweede Wereldoorlog legden de Duitsers er een vliegveld aan. De grond voor de landingsbanen, afkomstig uit Maasdal, leverde een gevarieerde flora op. In de jaren 80 van de vorige eeuw is het beton van het vliegveld verwijderd en de heide hersteld.
Uiteindelijk kwamen we in de bebouwde kom van Venlo. Daarbij liepen nog door kleine bosgebieden onder andere langs een landweer, een oude verdedigingslinie uit de 15e eeuw. Via het Maagdenbergplein werd de finish bij station Venlo bereikt. Ik had niet goed naar de vertrektijd van de trein terug gekeken. Ik dacht dat ik 14.24 uur had zien staan. Dat haalden we niet en besloten daarom door te lopen naar het hotel waar we ‘s-ochtend nog waren geweest voor toiletbezoek. Nu dronken we er koffie.
Toen we daarna naar station Venlo liepen, bleek dat de oorspronkelijk geplande trein, die in werkelijkheid een vertrektijd van 14.33 uur had, nog mee konden rijden omdat deze trein een vertraging van 14 minuten had. In Eindhoven werd besloten dat onze trein als eindpunt Eindhoven had in plaats van Dordrecht. Ondanks het sombere weer was het toch een mooie wandeldag geworden. En de reden voor deze wandeling was het feit dat we deze dag onze huwelijksdag vierden voor de 37e keer.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor |
