Op bladzijde 11 in het OLAT-nieuws van januari 2023 staat een verkeerde verwijzing naar mijn verslag van de Jubileumtocht 's-Hertogenbosch.
Klik
HIER om naar het verslag van de Jubileumtocht te gaan met de link naar 179 foto's.
Op
11 december 2022 organiseerde OLAT een tocht vanuit Stramproy.
Op de voorgaande dag organiseerde WS78 een tocht vanuit Harderwijk.
Omdat ik mijzelf wel tot de groep koukleumen reken en het erg koud en ook mistig was, wilde ik aanvankelijk niet wandelen.
Maar Coos haalde mij over.
Goed aangekleed viel de kou toch wel mee.
En omdat ik toch ook wel graag de tocht bij de OLAT wilde lopen, besloot ik zaterdag namiddag alsnog mee te doen met deze OLAT tocht.
Vanaf het dichtbij zijnde treinstation Driebergen-Zeist ging de eerste trein pas om 7.59 uur naar Utrecht.
De reisplanner gaf aan dat ik via Arnhem en Nijmegen eerder in Weert kon aankomen dan de kortere route via station Utrecht.
Met de eerste bus (lijn 74) vanuit Weert om 9.33 uur kwam ik 11 minuten later in Stramproy aan.
Na inschrijving ging ik snel op pad.
Het had gesneeuwd in Stramproy.
Op de auto's en andere plekken die koud waren lag een dun laagje sneeuw.
Op het Kerkplein stond een Mercedes uit België met een heel apart kenteken, namelijk BRAND.
In België is het mogelijk om
kentekenplaten met eigen tekst
te voorzien, echter wel met extra betaling.
Net buiten de bebouwde kom van Stramproy kwamen we langs de witgekleurde Breyvinkapel.
Spoedig daarna werden onverharde paden opgezocht.
In buurtschap Heikemp liepen we in België. Dat was duidelijk aan het model van het plaatsnaambord te herkennen.
We zouden ruim 6 km door België lopen.
Aan de rand van Heikemp was op 3½ km de Grote koffiepost
Het riviertje Lossing werd opgezocht en een tijdlang gevolgd.
Daarbij liepen we door Bosreservaat Grootbroek.
Enkele keren was het flink modderig.
Nabij een grenspaal stond een zijpad flink onder water.
Gelukkig voerde de route daar niet doorheen.
We hoorden van wandelaars dat ze dit bewuste pad echt OLAT-waardig vonden en zij vonden dat dus een gemiste kans.
Op een gegeven moment zagen we een dikke boomstam over het riviertje liggen waarop sneeuw lag.
Dichterbij gekomen bleek het een alternatieve brug te zijn.
Aan beide zijden van het riviertje stond een paal waaraan een stevig touw gebonden was. Dit touw zorgde voor een alternatieve leuning.
Voetstappen in de sneeuw gaven aan dat hier wandelaars overheen waren gelopen.
Wij hoefden hier gelukkig niet overeen.
Bij een bord van de bebouwde kom van Bocholt ging de onverharde weg over in een verharde weg.
Dat was op de grens van België met Nederland.
Op ruim 9 km was de grote rust bij Boshuis Nieuw Vosseveen, gelegen aan het Vosseven.
Bij de balie in het café stond een lange rij wandelaars geduldig te wachten om hun bestelling te plaatsen.
Verderop liepen we over de Stramproyse heide en kwamen we langs het Zevensprung kapelke.
Nu volgde een meer open gebied.
Bij de Kruisdijk stond een grote boerderij.
De schuurdeur van de koeienstal stond open zodat wij nog een blik in de koeienstal konden werpen.
Na kruising met de Tungelroysche beek werd koers gezet naar bosgebied Tungelerwallen.
Er lag hier nog opvallend veel sneeuw op de takken.
Teruggekeerd in Stramproy kwamen we langs molen van Nijs / molen De Nijverheid.
In een parkje nabij Basisschool De Firtel stonden 3 prachtige betegelde banken met fraaie afbeeldingen.
Spoedig na het Vredesmonument werd de finish bereikt.
Toen we na afloop van de wandeling naar de bushalte liepen, hadden we nog voldoende tijd over voor een kort bezoek aan de Sint-Jan molen en de Maoskapel.
Wij danken OLAT hartelijk voor deze prachtige tocht.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
