Op vrijdag 30 september 2022 liepen wij het laatste deel van het Romeinse Limespad. Dat ging om het traject van Nijmegen nabij bushalte Waalkade naar café restaurant De Duivelsberg te Berg en Dal.

Vanwege een aanrijding met de trein tussen station Ede Wageningen en Arnhem moesten we omreizen via station Utrecht en station Den Bosch om in Nijmegen te geraken. Met een uur vertraging begaven wij ons rond half 12 op pad. Het was prachtig weer. De zon scheen volop en de temperatuur zou tot 16 graden oplopen.

Eerst liepen we een stuk over de Waalkade met zicht op de lage waterstand van de Waal. Van de pannenkoekenboot maakten we nog een foto. We hadden hier goede herinneringen aan. Jarenlang was hier op de laatste dag van de Nijmeegse vierdaagse een gezamelijke afsluiting van medewerkers of aanverwanten bij DE bank waar ik gewerkt heb. We moesten om kermisattracties heen lopen om af te kunnen slaan naar de Sint Nicolaas kapel. We troffen het dat de kapel open was. Een kunstenaar had er een tentoonstelling. Binnen was ook een plaquette van hoe het in deze omgeving er vroeger uitgezien moet hebben.

Via de 35 meter hoge Hofberg en de Barbarossakapel liepen we naar de 41 meter hoge Sint Geertruidberg . De Belvedère lieten we links liggen. In het verleden hadden wij per ongeluk een foto van de Belvedère laten afdrukken in 100-voud om als kerstkaart te versturen. Van die kaart hebben we nog een groot aantal thuis liggen. Via het Hunnerpark liepen we naar de Keuperstoren.

Na kruising van het Keizer Traianusplein liepen we een tijdlang parallel aan de Nieuwe Ubbergseweg met uitzicht op de Waal en de Waalbrug. Bij de Eikstraat sloegen we af en bewonderden een hoge zuil.

Middenin de woonwijk Hengstdal in Nijmegen-Oost staat in de Eikstraat een Romeinse zuil. Niet omgeven door een mooi plein, park of historisch gebouw. Maar gewoon tussen de huizen, parkeerplaatsen en auto’s. Wat doet deze opvallende verschijning daar? De zuil heeft alles te maken met de rijke geschiedenis van onze stad. We gaan even terug naar de Romeinse tijd. De zuil is namelijk een kopie van de Romeinse zuil die 100 jaar na Christus exact op deze plek heeft gestaan. In die tijd stond de zuil op de binnenplaats van een centrale markthal. Waar nu huizen staan, was vroeger dus een gigantisch Romeins gebouw waar markt werd gehouden. Het is het grootste Romeinse gebouw dat ooit in Nederland heeft gestaan, lezen we op de bijhorende bordjes in Oost. Het werd ‘het forum’ genoemd.

We kwamen uit op de Berg en Dalseweg. Voorbij de stoplichten zagen we een etablissement met stoeltjes op het terras. Aldaar aangekomen bleek dat de toegangsdeur wel uitnodigend open stond maar dat ze pas om 5 uur open gingen. Gelukkig werden we verwezen naar café De Gezusters Jansen. Hier konden we koffie drinken. Het was een heel leuk café restaurant dat ingericht was als in grootmoeders tijd. Op een tafel stond een type radio zoals mijn ouders in de jaren 60 thuis hadden staan.

Verder liepen we. We kwamen langs een rotonde met een apart bouwwerkje zoals in de fotoreportage te zien is. Na kruising met de Kwakkenbergweg sloegen we bij 2 opvallende schapen het bos in. Een wandelaar, die ook het zelfde wandelpad liep, was ons net tevoren gepasseerd maar liep even verkeerd. Voordat wij hem waarschuwden corrigeerde hij na een blik op zijn GPS.

De plaats Nijmegen werd nu ingeruild voor Heilig Landstichting gemeente Berg en Dal. Langs de Koning Davidlaan stond in een huis een engel. Toen ik zag dat ikzelf in het raam weerspiegelde maakte ik van die engel en mijzelf een foto. Hat parkoers werd nu flink heuvelachtig tot bergachtig. Verschillende hellingen werden nu middels trappen betreden. Op een heuvel met een bankje hadden we een rust, aten wat en dronken koffie.

Ook hier hadden we een rust en dronken koffie. Na kruising met de Zevenheuvelenweg liepen we om Fletcher hotel HoltHurnsche Hof heen en kwamen vervolgens langs een groot veld met wijnbouw. De druiven zagen er lekker uit maar we hebben niets geplukt.

Nu kwamen we bij het Duivelsberg-massief. We liepen hier door een diep uitgesleten dal. Bij een wandelwijzer met talrijke verwijzingen was het eindpunt van het Romeinse Limespad. Voordat we bij het restaurant een pannenkoek gingen eten, liepen we nog naar een verhoogd plateau in de hoop daar een mooi uitzicht te hebben, maar helaas. Na de pannenkoek daalden we af naar bushalte Sportpark aan de Nieuwe Rijksweg te Beek en reden met bus 58 naar Nijmegen en verder huiswaarts. We waren wel verbaasd dat we in de Duitse bus een mondkapje moesten dragen maar er was gelukkig een mede-instapper die extra mondkapjes bij zich had.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor