NS-wandeling Hart van het Groene Woud

Op zondag 30 januari 2022 liepen wij de NS-wandeling Hart van het Groene Woud. Met de trein waren we naar Boxtel gereden. Vanaf het station was de beginroute door Bedrijventerrein Ladonk dezelfde als de NS-wandeling Kampina. We volgden met deze wandeling de markeringen van de Edelherten route. Buiten het industriegebied kwamen we langs het kunstwerk “Kringloop”.

Kunstwerk ‘Kringloop’ is in 1998 vervaardigd door beeldend kunstenaar Ron van de Ven. De getande assen die ineen haken verwijzen naar de vijf taken van die dienst, waaronder het voorkomen van vervuiling en het bevorderen van de leefbaarheid. De constructie is opgebouwd uit twee overlappende segmenten. Het ene heeft een aardse, terracotta rode kleur; het andere is marineblauw, een verwijzing naar lucht en water.

Door Natuurpark Boscheind kregen we zicht op de Sint Jozefkapel en liepen er even later naar toe.

Al lang ging het verhaal de ronde dat er vroeger in Lennisheuvel een veldkapelletje zou hebben gestaan. Maar waar precies? En klopte dat verhaal wel? Een paar dorpelingen gingen op onderzoek uit. Ze vonden het bewijs op een oude landkaart. Het kapelletje is in de loop der tijd in verval geraakt en gesloopt. De inwoners van Lennisheuvel vatten het plan op om de kapel te herbouwen. Zogezegd, zo gedaan! In 2010 werd de St. Jozefkapel geopend. De bouw van de kapel is gotisch, maar de ramen zijn romaans en de poort is uitgevoerd in de stijl van art Deco.

In het centrum van Lennisheuvel kwamen we vervolgens bij de Sint Theresiakerk. De voordeur stond open waarop we besloten om de kerk van binnen te bezichtigen. Binnen waren mensen bezig met het voorbereiden van de dienst van half elf. Maar wij konden vrij de kerk bekijken. Voordat Lennisheuvel werd verlaten kwamen we nog langs Huis Den Eijngel.

Rijksmonument Den Eijngel wordt sinds 1494 bewoond, deed dienst als bierbrouwerij, herberg en boerderij. Vroeger werd er in deze streek veel bier gebrouwen, totdat het in 1716 werd verboden. Den Eijngel veranderde toen in een herberg. Het was een geliefde pleisterplaats omdat het aan de handelsroute van ‘s-Hertogenbosch naar Turnhout lag.

Daarop werd de Heerenbeekloop bereikt. Wij volgden deze meanderende loop. In de bocht van de Heerenbeekloop stonden 3 zitbanken met de koppen van Edelherten als rugleuning, edele zetels genaamd. Uiteindelijk kwamen we bij CR De Schutskuil. We verheugden ons op een bezoek want na ruim 5 km lopen hadden we wel zin in koffie. Maar helaas, het etablissement werd verbouwd en de opening werd in het voorjaar verwacht. Nu zetten we koers naar landgoed Heerenbeek. De route daarnaartoe was op sommige plekken heel erg modderig. OLAT- of WS78 wandelaars zouden op dat soort trajecten jaloers zijn.

In 1650 stond Heerenbeek op de kaart ingetekend als kleine hoeve. Een eeuw later veranderde de eigenaar de hoeve in een groot landhuis. Van het omliggende boerenland maakte hij een landgoed. De originele Vlaamse schuur achter het landhuis is het oudste gebouw op het landgoed. Beide panden worden particulier bewoond. Het oude landgoedbos bestaat voornamelijk uit vochtig loofbos met veel populieren. Er groeit bosanemoon, slanke sleutelbloem, kleine valeriaan en gulden boterbloem. Broedvogels als boomvalk, torenvalk, uil en houtsnip komen er graag.

Bij Huize Heerenbeek stond een hele grote boom, namelijk een  Aesculus hippocastanum.

De Aesculus hippocastanum, in het Nederlands de witte paardenkastanje genaamd, is een bekende kastanjeboom die je in Europa en Nederland veel tegenkomt. Deze boom kan zeer oud worden, soms wel 250 jaar. Een volgroeide witte paardenkastanje kan een maximale hoogte bereiken van 30 meter, dus vooral geschikt als prachtboom in een park of in een bos. Heb je een grote tuin, dan kan de witte paardenkastanje ook een prachtboom zijn bij jou in de tuin. Het hele jaar rond is de witte paardenkastanje namelijk een blikvanger. Je kunt de witte paardenkastanje herkennen aan zijn handvormige, groene bladeren die een doorsnede hebben van 20 cm. De bovenkant voelt glad aan en de onderkant is iets ruwer.

In de lente zul je de uitbundige bloeiwijze kunnen zien. Grote opstaande witte pluimen, ook wel kaarsen genoemd, verschijnen in mei aan de boom. Deze kunnen soms wel 30 cm groot zijn. In het najaar zullen de bladeren de echte herfstkleuren goudgeel, oranje en rood krijgen. In combinatie met de in bolster zittende kastanjes kun je genieten van een waar herfstgevoel. De kastanjes zullen op de grond vallen wanneer ze rijp zijn. Deze zijn prachtig als herfstdecoratie of om creatieve kunstwerken van te maken. In de winter kun je genieten van een prachtig wintersilhouet. De brede, korte, dikke stam en de wijd uitlopende takken worden zichtbaar. Zo heb je het hele jaar rond een ware blikvanger

Even later werden we in natuurgebied Mortelen opgeschrikt door een opstijgende helikopter. Zo dicht bij een helikopter zien opstijgen zien we niet vaak. Even daarvoor hadden we wel het opstarten van de helikopter gehoord maar konden dat geluid toen niet thuisbrengen. De spoorlijn van Boxtel naar Best werd overgestoken. Bij een wildscherm konden we naar herten kijken, indien aanwezig. Natuurgebied Scheeken-Mortelen was het laatste natuurgebied waar we doorheen liepen voordat Best werd bereikt.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor