Op zaterdag 18 december 2021 organiseerde de FLAL een wandeltocht vanuit Burgum. Wij waren de voorgaande dag afgereisd naar Hardegarijp en hadden daar overnacht in een hotel. Op weg naar het hotel reisden we met het openbaar vervoer via Leeuwarden. In Leeuwarden liepen we op die voorgaande vrijdag trajecten van de NS wandeling Leeuwarden. Vanwege een blessure liep Coos op de zaterdag de hele NS wandeling alleen. Ikzelf reed met de bus naar Burgum. In de namiddag troffen we elkaar weer op station Leeuwarden.
Even na kwart over negen begaven we ons op pad vanaf startlocatie sporthal Nije Westermar dat op sportcomplex Het Koningsland ligt. Spoedig werd de bebouwde kom van Burgum verlaten en over een nat graspad kwamen we bij de provinciale weg N356, Centrale As. Deze weg werd even parallel gevolgd en even later liepen we onder de weg door.
De Zomerweg naar Hardegarijp werd ruim 2 km gevolgd over een naastliggend fietspad. In Hardegarijp staken we de Rijksstraatweg over bij ons overnachtingshotel. Over de Stationsweg liepen we naar het spoor. In het begin van deze weg was in de muur een motief van een bakker gemaakt. Hier zat vroeger bakkerij Beetstra. Bij de spoorwegovergang hadden we zicht op 2 treinen die bij station Hardegarijp stil stonden.
We verlieten Hardegarijp door de tunnel onder de N355. Een echtpaar vroeg zich vertwijfelt af hoe verder gelopen moest worden. De 25 km ging RA. Voor ons was dat scherp RA. Voor hen waren echter wandelaars die schuin RA sloegen en toen een tuincentrum inliepen. We wezen hen op de vervolgpijl. De Ottemaweg werd ruim een km gevolgd. Daarbij staken we nog het water Wâlster Mûzeryd over.
Nu liepen we langs het natuurgebied ‘Bouwepet’. De belangrijkste functie van dit gebied is de ecologische verbinding tussen de Grutte Wielen en het Ottema-Wiersmareservaat in het Bûtenfjild. Bij het water De Mear was een vogelkijkhut. Mooi waren hier ook de talrijke knotwilgen die in het water weerspiegelden.
Het water Wâlster Mûzeryd werd weer overgestoken. Ons pad liep nu verder door het Bûtenfjild langs de gemeentegrens van de gemeenten Hardegarijp en Dantumadeel. Bij het water Walster Feart werd het Bûtefjild verlaten en kwamen we in Veenwoudsterwal, door de inwoners kortweg ‘De Wâl’ genoemd. Op 10 km was de officiële rust in hotel-café “Dûke Lûk”. Naast rustpost was dit ook een controlepost. Wij hebben hier echter niemand aangetroffen van de organisatie om het deelnemersnummer door te kunnen geven. Ik moet hierbij wel de opmerking maken dat ik binnen mijn bril heb afgezet om te voorkomen dat mijn bril zou slaan in combinatie met het mondkapje.
Langs de doorgaande weg van het dorp Veenwoudsterwal lagen talrijke fraaie huizen. Op de schoorsteen van een huis zat een windvaan met als afbeelding een heks op een bezemsteel en op die bezemsteel zat ook een kat. Voor een huis stond een fraaie totempaal
De spoorlijn werd weer gekruist. Meteen aan onze rechterhand lag de ijsbaan van het dorp Veenwouden. Nu lag het nog in dooistand. We werden nog ingehaald door twee wandelaars die met de vlag van Drenthe liepen. In het centrum van Veenwouden kwamen we snel achter elkaar langs de Schierstins en de Johanneskerk.
De spoorlijn werd weer eens gekruist en even later werd ook de Centrale As weer gekruist. Nu werd koers gezet naar Burgum. Bij het zien van een kerktoren besloten we even van de route te gaan om naar de Baptistenkerk te lopen en op de gevoelige plaat vast te leggen. Toen we weer de route vervolgden, troffen we een wandelaar die op plaats 1 staat van meest gelopen FLAL-kilometers. Tot aan de eerstvolgende binnenrust liepen we gezamenlijk op. Vlak voor de rust liepen we langs de ijsbaan van Noordburgum. Deze ijsbaan zag er veel groter uit dan die in Veenwouden. Hier stonden veel lantaarnpalen. In deze natuurijsbaan stond vrijwel geen water en zou dus nog gevuld moeten worden. In dorpshuis de ‘Balstien’ was op 16½ km de laatste rustpost. Wij besloten deze rust over te slaan. Want dan konden we mogelijk na afloop in Burgum nog de bus naar Leeuwarden van 14.53 uur halen. Dit omdat de bus maar 1 maal per uur rijdt en we niet echt dichtbij wonen.
Na het Klompenmuseum dwaalden we door het waterwingebied terug naar Burgum. In Burgum kwamen we langs de in de 12e eeuw gebouwde Krûstskerke (Kruiskerk). en ‘De Pleats’. De laatste bezienswaardigheid en naamgever aan deze wandeltocht was de Poppestien, een duizenden kilo’s zware keisteen. De Poppestien hebben we echter niet zien liggen. Na de winkelstraat door Burgum verlieten we de route. Over de Noordersingel liepen we naar de gelijknamige bushalte. Eerder had ik aan een medewandelaar mijn deelnamenummer doorgegeven en zij zou mij afmelden. Voor de zekerheid heb ik mijzelf ook nog telefonisch afgemeld.
Toen we ’s-ochtend bij de bushalte in Hardgaryp stonden, was daar ook een vrouw die in Burgum ging werken. Toen we vertelden dat we een wandeling vanuit Burgum gingen maken zei ze dat Burgum voor haar niet bepaald een plaats was om te gaan wandelen. Wij vonden de tocht best mooi en danken de organisatie hartelijk voor deze tocht.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
