Op donderdag 15 april 2021 reden we met de auto via Amersfoort, Apeldoorn en Deventer naar Den Nul. Hier begonnen we aan de 1e dag van de alternatieve Sallandse Wandelvierdaagse 2020. Toen we de parkeerplaats opreden vertrok net een echtpaar die dezelfde route ging lopen. Vrij snel na de start troffen we een huis waar in de tuin een groot roodbruin gekleurd opgezet paard stond. Later zagen we dat meerdere malen en ook eenmaal zagen we zo’n paard bij een winkel staan.
Nadat we Den Nul doorkruist hadden, staken we de IJssellijn, een spoorlijn, over en volgden de weg tot de Soestwetering. Deze volgden we nu zuidwaarts aan wisselende kanten. In de verte zagen we een dorpje met een kerk liggen. Mogelijk was dat Broekland. Langs de Holstweg zagen we een zwaan op een nest te broeden. Het was deze dag overwegend halfbewolkt met veel zonneschijn en bijna windstil. We kwamen bij de Soestwetering en zagen nu een boom fraai weerspiegelen in het water met daarbij fraaie luchten.
Na 5 km werd het eerste onverharde pad bereikt, het Drostenpad. Een smal fietspad. Daarna werd het Spijkerbosch bereikt met het fraaie gelijknamige landhuis. Dit huis spiegelde op een bepaald punt fraai in de omliggende gracht. Nabij het geologische Museum IJsselvallei troffen we 2 wandelaars die de geel/rode markeringen volgden. Voordat Huize Groot Hoenlo werd bereikt staken we de Zandwetering over via de Die Alte Herren Brücke. Huize Groot Hoenlo was een groot en statig huis. Voordat de Zandwetering weer werd overgestoken was vlak daarvoor een vistrap gemaakt.
In Boskamp liepen we even van de route af voor een bezoek aan een café. We hoopten daar koffie-to-go te krijgen, maar het was helaas gesloten. Door hier even van de route te gaan zagen we nu wel duidelijk de Sint Willibrordus kerk Daarop werd Olst bereikt. Bij de spoorwegovergang stond een fraaie bank die met diverse kleuren was betegeld en waarop verschillende afbeeldingen te zien waren. Bij de Dorpskerk stond in een cirkel 6 stenen in kleine vierkanten waarop je kon zitten. In het midden van de cirkel stond ook een exemplaar met daarop de tekst “de wereld schreeuwt om helpende handen”.
Na de kerk hadden we een koffie-to-go adres en even later de tweede controlestempel bij schoenenzaak Nobach. Voor de deur stond op een krijtbord de tekst: “wandelen is het beste medicijn”. Het laatste stuk voerde langs de Rijksstraatweg, Maar wel onderlangs. Daarbij hadden we nog zicht op Bökkers Mölle, een korenmolen. Voordat de auto werd bereikt kwamen we nog langs de fraaie boerderij Hoeve “De Roze”. We hadden geen zin meer om de extra lus van 5,5 km te lopen. Mogelijk zouden we dat maandag op de terugweg nog kunnen doen.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
