Wandelvereniging RS80 besloot om de eerste 5 tochten van het nieuwe winter-wandelseizoen de tochten niet op de gebruikelijke manier te organiseren vanwege het coronavirus, maar de route beschrijving en de gps route toe te sturen na digitale aanmelding. Op vrijdagavond rond half negen in de avond schreven wij ons in en ongeveer een uur later kregen we de benodigde informatie.
Op zaterdag 19 september 2020 reden we eerst met de trein naar Rotterdam Alexanderpolder en vandaar verder met de metro naar Schiedam-Nieuwland. Vandaar liepen we naar sporthal Margriet, het officiële startpunt van de wandeling. Meteen na de start liepen we onder een brug door waarvan de wanden fraai versierd waren met kleurrijke afbeeldingen van eenden en kikkers/padden. Eerst liepen we een eind langs de Poldervaart. Daarna dwaalden we door het Volkspark naar het Park Maasboulevard. Hier hadden we een fraai uitzicht op de Nieuwe Maas en een skyline van Rotterdam. Op ongeveer 5 km hadden we een eerste rust op een bankje. Een groep van 5 RS80 wandelaars passeerden ons.
De woorden 'Niet Zeiken' pronken nu op het huisje. De woorden kunnen verlicht worden en vallen dan extra op. "Leuk toch, als de Spido hier passeert en het huisje zo ziet", zegt Rob Maan tegen De Schiedammer Online. "En serieus, er zitten diepere bedoelingen achter. Ten eerste dat het huisje niet bedoeld is als urinoir. Maar ten tweede als beeldspraak, dat we niet altijd maar moeten zeuren... Al kun je wat ik nu doe ook zien als zeuren over zeuren. Wat niet wegneemt dat het maatschappelijk goed is om zo nodig kritisch te zijn. Je zou dus kunnen zeggen dat het een gelaagd werk is." Of zoals organisator Stichting Mooi Werk het in een persbericht omschreef: "NIET ZEIKEN is een gelaagd poëtisch werk over kunst in de openbare ruimte en een aanklacht tegen de verloedering ervan."
Het Schreihuisje, of Schreiershuisje, is een historisch bouwwerk uit de jaren dertig gelegen aan ’t Hoofd langs de Nieuwe Waterweg in Schiedam-Zuid. Het deed dienst als wachthuisje voor zeelieden die vertrokken voor hun vaart en daar werden uitgezwaaid door hun (vaak Schreiende) vrouw.
In de loop van de 20e eeuw verloor het zijn functie en sinds 2012 heeft Stichting Mooi Werk het huisje met bewoners uit de buurt onder haar hoede genomen en zijn er wisselende exposities te zien.
We hadden het zuidelijkste punt van onze wandeling bereikt en liepen verder noordwaarts. Opnieuw passeerden wandelaars ons die dezelfde wandeling liepen. Ditmaal was het voor ons een bekend echtpaar uit Dordrecht. Nu kwamen we langs de eerste van 6 fraaie molens tijdens deze wandeling. Dit was de Nolet molen.
Schiedam is gelegen tussen Rotterdam en Vlaardingen, oorspronkelijk aan de Schie en later ook aan de
Nieuwe Maas. De stad is wereldwijd bekend om haar jeneverproductie, de historische binnenstad heeft
historische havens (in andere Hollandse steden zouden die grachten heten) en de hoogste windmolens
ter wereld zoals de Noletmolen waar u langs loopt. (42,5 meter, inclusief de aerodynamische wieken 55
meter) en daarmee ook de hoogste van de zes Schiedamse molens. De molen is in 2005 neergezet door
de firma Nolet Distillary die hiermee een blikvanger heeft geplaatst, waarin buitenlandse gasten
ontvangen kunnen worden. De molen heeft ook een functie: hij maalt geen mout, zoals de meeste
Schiedamse molens ooit deden, maar wekt elektriciteit op ten behoeve van de distilleerderij. De
Noletmolen werd in mei 2006 in gebruik genomen.
De molen ziet eruit als een traditionele stellingmolen met Dekkerwieken, maar de wieken zijn voorzien
van een speciaal ontwikkeld stroomlijnsysteem, aangepast aan de ongewone functie. De molen werkt
automatisch, de aanwezigheid van een molenaar is niet noodzakelijk. De stelling rond de molen, 25
meter boven de grond, hoeft niet betreden te worden en is hoofdzakelijk geplaatst om de molen er als
een klassieke stellingmolen te doen uitzien. Ook de staart is niet functioneel: de molen is zo ingericht dat
het kruien volautomatisch van binnenuit gebeurt.
Na de Varkensluis dwaalden we door park De Plantage langs de Lange Nieuwstraat. Na de Koemarktbrug verlieten we de route voor een binnenrust bij cafe restaurant 't Vierkantje te Schiedam. We lieten de latte Macchiato goed smaken.
Verder liepen we langs het Jenevermuseum. Verderop kwamen we langs de Korenbeurs waarin de bibliotheek gevestigd is. Aan de muur van een huis was een groot huisje van hout bevestigd waarin wisselend een vrouwtje of mannetje buiten stond. Nu stond een vrouwtje buiten en dat klopte ook want het was mooi zonnig weer. Opnieuw kregen we zicht op een molen. Ditmaal was dat molen De Kameel. Verderop, vanaf de Spoelingbrug konden we zelfs 3 molens zien, te weten molen De Vrijheid, De Noordmolen en molen De Nieuwe Palmboom.
De Palmboom is een windmolen die oorspronkelijk is gebouwd in 1781 om grondstoffen voor de
jeneverproductie te malen. In 1901 is tijdens een brand aan de overkant van de Vest een vonk
overgeslagen en de molen is daarop volledig uitgebrand. De molenstomp is overeind gebleven en
herbouwd in 1991-1993. De herbouwde molen kreeg toen de naam De Nieuwe Palmboom. De Nieuwe
Palmboom is uitgerust met drie maalkoppels en een mengketel. Verder is er een elektrische
stofafzuiginstallatie aanwezig. Er wordt graan en mout gemalen voor plaatselijke bakkers en
destilleerderijen.
In de molen was tot 2018 museummolen De Nieuwe Palmboom gevestigd. Langs het water bevinden
zich op korte afstand ook de molens De Noord en De Vrijheid. De functie van museummolen is in februari
2018 overgegaan naar De Walfisch, die daartoe is verbouwd. De molen heeft zijn oude naam De
Palmboom bij deze gelegenheid teruggekregen.
In de molen bevindt zich nu onder andere een kantoorruimte en een ruimte die aan particulieren kan
worden verhuurd.
Na al dat moois kruisten we een metrolijn en de A20-snelweg. Na het prinses Beatrixpark, waar we langs liepen, kwamen we in buurtschap Windas, gemeente Kethel en Spaland. Het bord Windas stond in een tuin en de gemeente Kethel en Spaland is in 1941 opgegaan in de gemeente Schiedam.
In 1914 werd de gemeente Kethel en Spaland geannexeerd, waardoor er ruimte was voor grootschalige
woningbouw ten noorden van Schiedam. Hier liggen nu de wijken Tuindorp Kethel, Groenoord
Woudhoek en Spaland. Dit zijn de wijken die u doorkruist.
Na de Windasbrug staken we de Jacobusbrug over en sloegen niet veel later af naar de spoorbrug Kethel waar op een heel aparte manier een voet- en fietsroute was aangelegd. Even na de spoorbrug werd het Joppepad verlaten en bleven de poldervaart volgen.
Nabij buurtschap Kandelaar kwamen we bij het Deltsche Schie. Bij café restaurant 't Schielicht te Rotterdam hadden we de tweede binnenrust. We lieten ons een koffie verkeerd smaken. Latte Macchiato hadden ze hier niet. Na de Kandelaarbrug in buurtschap De Zweth liepen we een paar honderd meter over het grondgebied van Schipluiden. Daarna liepen we door Delft. Bij het Vlakoverpad sloegen we af en meteen daarna volgden we een graspad door natuurgebied. Bij het kruisen van de Papsouwse Zuidmolensloot kwamen we weer op het Vlakoverpad. Bij het Hoofbospad werd de spoorlijn Amsterdam-Rotterdam gekruist. Over het Zuidblok werd koers gezet naar sporthal Tanthof. Een paar honderd meter voor de sporthal vervolgden we de route na de officiële tweede rust. Want dit stukje liep hetzelfde.
Na de Kynologenclub Delft werd de Vockestaertpad gekruist.
De kaart van Delfland van Nicolaas Kruikius (1712) vermeldt de naam 'Hoefslach Vockestaert' tussen de Mantjeskade en de Papsouwse Zuidmolensloot. De naam Vockestaert kwam al in de 16de eeuw voor aan het Abtswoude tussen Kethel en Delft direct ten noorden van de kruising van het Abtswoude met de Mantjeskade. De huidige Polder Vockestaert is in 1971 ontstaan door samenvoeging van vier polders, nl. de Holierhoekse- en Zouteveense polder, de Kerkpolder, de Lage Abtswoudsche polder en de Noord-Kethelpolder.
Nu dwaalden we met flinke slingers door het Abtswoudse bos. Uiteindelijk kwamen we uit op de Mantjeskade die op zijn beurt uitkwam op het Broertjespad. Dit asfaltpad volgden we ruim 2 km. Na de grens van Schipluiden met Schiedam ging dit pad over in het Octave de Coninckpad. Na Park Kethel was het niet ver meer naar de finish. Op weg naar de metro Schiedam-Nieuwland kwamen we langs een tramhalte. Lijn 21 of 24 bracht ons naar NS Rotterdam Centraal. Vandaar reisden we verder huiswaarts. Het was een hele aardige tocht geworden
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor |
