Op zaterdag 6 april 2019 hadden we het plan om bij SV de LAT de bos-, duin- en strandtocht te lopen vanuit Castricum. Coos zou de 40 km gaan lopen en ik de 25 km. Maar toen de wekker om half zes ging, voelde ik mij toch niet fit genoeg om de 25 km te lopen. Want we kenden het parkoers. En dat was flink pittig. Coos ging wel naar Castricum en liep daar de 40 km en ik besloot een 20 km wandeltocht vanuit Ankeveen te lopen. Toen ik tegen half tien bij de start aankwam, werd ik naar een parkeerplaats verwezen op 750 meter afstand. Daardoor begonnen we rond tien minuten voor tien aan de wandeling
Over de Cannenburgerlaan liepen we naar het centrum van buurtschap Ankeveense Rade. Hier grensden de plaatsen Ankeveen, Kortenhoef en 's-Gravenland aan elkaar. Over het Ankeveensepad werd koers gezet naar het Spanderswoud. Al slingerend werd de natuurbrug Zanderij Crailoo bereikt en overgestoken. Hoewel je op deze natuurbrug geluiden van auto's en sporters van Hockeyvereniging 't Spanderswoud hoorde, was alleen het grote emplacement van de NS enigszins zichtbaar.
Het enorme zanderijgebied is oorspronkelijk begonnen met een kleine doorsnijding van de heide voor de aanleg van de spoorlijn Amsterdam - Amersfoort. Dit was aan het einde van de 19e eeuw. De inkomsten uit het vrijkomende zand waren, eerst voor Stad en Lande van Gooiland en later voor het Goois Natuurreservaat, zo groot, dat men naast die spoorlijn ongestoord verder groef. Nog in 1962 werd er 83.000 m3 zand gewonnen voor de lieve som van 42,5 cent per m3. De zandwinning werd definitief beëindigd in 1970 toen de laatste 26.000 m3 à 0,95 werd weggegraven. De beplanting van de taluds werd in dat jaar afgewerkt en de sportvelden werden uitgebreid.
Nu is het gebied met op de rand de Bussummer Grintweg, de Naarderweg en de spoorlijn met het NS bedrijventerrein een geweldig obstakel in ecologische zin. De Natuurbrug Zanderij Crailoo is met 800 m lengte en 50 m breedte het grootste ecoduct ter wereld. In 2006 werd de natuurbrug geopend door koningin Beatrix en herstelde de verbroken verbinding tussen de Heuvelrug en de natuurgebieden in het westen van het Gooi.
Van de zanderij zelf is alleen het westelijke deel toegankelijk via een slingerend vlonderpad, gemarkeerd met grote zwerfkeien uit de ijstijd die tijdens de zandwinning tevoorschijn kwamen.
Daarop werd de Bussummerheide bereikt. Snel werd deze weer verlaten voor een bezoek aan Korfbalvereniging Korfbal Hilversum. Hier was op 6½ km de eerste rustpost. Wij hadden al eerder op 4 km een rust gehad op een bankje en besloten door te lopen. Daarop werd de Westerheide betreden. We kwamen op een kruispunt waar van links wandelaars kwamen. Voor deze splitsing stond een pijl RD en de wandelaars van links liepen ook RD. Maar op de splitsing zelf stond geen pijl.
Op 9½ km was de tweede rustmogelijkheid. Dat was bij La Place. Op de parkeerplaats stonden veel auto's waarop we ook hier besloten door te lopen. Bovendien hadden we op 9 km ook al een rust op een bankje gehad. Opnieuw werd de Westerheide overgestoken. Aan het einde van de Westerheide, nog voordat de Nieuwe Crailoseweg werd bereikt, liepen we langs een aantal fraai in bloesem getooide krentebomen.
Op 12½ km hadden we opnieuw een rust op een bankje. Ja de bankjes waren hier in overvloed. Toen we verder liepen over de Nieuwe Crailoseweg, in de richting van Blaricum lagen twee Schotse Hooglanders op onze zandweg. We dachten aan de waarschuwing om deze beesten niet op een afstand van minder dan 25 meter te benaderen, maar alle wandelaars voor ons negeerden die aanbeveling hier.
De Nieuwe Crailoseweg scheidt de Bussumerheide met de Westerheide. We sloegen af en volgden nu de rand van de Bussummerheide met de bebouwde kom van Bussum. Bij Paviljoen Heidezicht te Bussum zagen we een bekende op het terras zitten. Hij was net aan het afrekenen. Hij had ook net zijn drone uitgepakt en liet deze op de Bussummerheide omhoog. Hij maakte er een 33 seconden lange video van, met prachtige panorama's.
Na station Bussum-Zuid en watertoren Bussum werd de bebouwde kom van Bussum verlaten. Nu liepen we over de Fransche Kampheide. Daarbij kwamen we volgens kenners langs groepsschuilplaatsen voor 8 personen. Deze waren echter wel verwilderd en begroeid. Als laatste kwamen we nog door landgoed Boekesteyn.
Na bezoekerscentrum Gooi en Vechtstreek van natuurmonumenten en restaurant Brambergen werd de bebouwde kom van 's-Graveland bereikt. Na Huize Boekesteyn staken we over een recentelijk aangelegd bruggetje de 's-Gravelandse Vaart over en vlak daarbij was de finishlocatie De Drie Dorpen. Rond kwart voor drie werd de finish bereikt. Het was een hele mooie tocht geworden.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor |
