nieuwjaarstocht met OLAT-WoD vanuit Nijnsel op 15 januari 2019
20 jaar Wandelen op Dinsdag (Myriam van den Berg)
Jubileumballade (Kees en Truus van Vessem)
Op dinsdag 15 januari 2019 organiseerde de OLAT-WoD een wandeltocht vanuit Nijnsel. De start was vanuit CR De Vresselse Hut. We hadden een e-mailtje gehad dat we om kwart voor tien aanwezig moesten zijn. Dit naar aanleiding van een extra toespraak ter gelegenheid van het 20 jarig bestaan van Wandelen op Dinsdag. Onderaan dit verslag staan twee berichten die hier nader op ingaan.
De buurtschappen Nijnsel en Vressel, die aan weerszijden van de Dommel liggen, kenden al bewoning in de prehistorie. Zo zijn er archeologische overblijfselen van de klokbekercultuur gevonden en ook uit de Romeinse tijd werden sporen aangetroffen. Er zijn tal van archeologische monumenten, waarin zich ook overblijfselen uit het mesolithicum bevinden.
Nijnsel is ontstaan als een nederzetting rond een kapel die gewijd was aan Sint-Antonius-Abt en reeds in de 15e eeuw werd vermeld. De buurtschap behoorde vanouds tot de oude vrijheid van Sint-Oedenrode en was evenals het nabijgelegen Vressel een herdgang, wat betekende dat de belasting door een persoon werd geind. Na de Vrede van Munster in 1648 werd de kapel gesloten. De katholieken gebruikten voortaan een schuurkerk in Sint-Oedenrode, terwijl de leegstaande kapel sedert 1731 werd gebruikt als een protestante school, nadat de buurtschappen Nijnsel en Vressel in 1728 een verzoekschrift hadden gestuurd naar de Raad van State in Den Haag om een eigen school te mogen oprichten. In 1892 werd de kapel gesloopt.
Tot de buurtschap Nijnsel behoren ook de mogelijke resten van kasteel Ten Houte, dat gesticht is in de 15e eeuw en afgebroken is in de 19e eeuw. Deze zijn gelegen nabij de Houtsestraat. Nijnsel bleef tot in de twintigste eeuw een klein bebouwingslint aan de oude verbindingsweg tussen Sint-Oedenrode en Lieshout. Later werd de ontwikkeling van het dorp verder bepaald door de bouw van enerzijds de katholieke kerk, die in 1911 werd ingewijd en waaromheen een kern ontstond, en anderzijds door de ligging ten opzichte van de Veghelseweg-Sonseweg.
Rond 10 uur begonnen we met 107 wandelaars aan de tocht. 107 was een nieuw maximum. Tot voor kort lag het maximum op 87. De start werd in noordelijke richting verlaten. We liepen naar het Vresselse bos. We liepen langs de westkant van het bos en op korte afstand langs de Hazeputten. We sloegen af en zetten koers naar het Dommeldal. Daarbij kwamen we nog langs een weiland met drie dromedarissen.
Het Vressels Bos is een bosgebied van 241 hectare groot en ligt ten oosten van het kerkdorp Nijnsel/Sint-Oedenrode en de rivier de Dommel. Het bos is genoemd naar de nabijgelegen buurtschap Vressel. Dit gebied van 250 hectare ligt op een stuifzandheuvel, die drie meter hoger is dan de omliggende akkers. Vennen en natte heiden vormen prachtige gedeelten tussen begroeide heuvels en bos. Het bos is een leef plaats voor Schotse Hooglanders en Exmoor pony’s. De Hazenputten, een natuurlijk ven, bevindt zich in het midden van het gebied.
Aan de randen van het gebied woonden boeren die veel last hadden van het stuifzand. Om de akkers te beschermen werd daarom besloten de stuifzanden te bebossen. In die tijd werden vrijwel uitsluitend naaldhoutsoorten toegepast. Het hedendaagse beheer door Staatsbosbeheer richt zich meer op het verkrijgen van een meer gevarieerd bosbeeld, met ondermeer inlandse eik, linde en beuk. Om te voorkomen dat de in het bosgebied gelegen Hazenputten verdrogen, wordt concurrerende beplanting rondom de vennen verwijderd. Het gebied rondom de vennen wordt begraasd door Schotse Hooglanders. Bijzondere vegetatie komt vooral rondom de vennen voor. Het gebied kent een rijke vogelpopulatie waaronder de geelgors, het goudhaantje maar ook de buizerd, havik en zwarte specht.
Na 1½ km vlak langs de Dommel stroomopwaarts te hebben gelopen werd de Dommel verlaten. Daarna liepen we naar een soort heuvelrug langs de A50-snelweg. Bij een groot object, dat een muziekinstrument moest voorstellen hadden we een korte rust. Niet iedereen vond dat fijn want het waaide onaangenaam en daardoor werden we koud.
Vervolgens liepen we door een nieuwbouwwijk van Son en Breughel en liepen ook langs het Sonniuspark. Er werd weer koers gezet naar de Dommel. Na een brug over de Dommel voerde de route noordwaarts langs de Dommel. Het was hier onverwacht heuvelachtig, maar dus mooi om te lopen. Nu was het niet zo ver meer naar de Vresselse Hut en de eerste 10 km zaten er op van de wandeling. Een enkel stopten hier.
Vanwege het 20 jarig lustrum werd door OLAT de erwtensoep gratis aangeboden. En na de eerste kom konden belangstellende een tweede kom nemen. Ik zat aan een tafeltje met vijf dames en een man. Vier dames waren een stuk jonger dan ondergetekende. Drie van hen kon ik nog warm maken om lid te worden van de Facebookgroep " Wandelen op Dinsdag". Ze waren enthousiast, want dezelfde dag hebben ze nog een bericht geplaatst van de wandeling.
Na de rust werd het Vresselse bos opnieuw opgezocht en nu liepen we er meer doorheen. Nu liepen we dicht langs de Hazenputten. De doorgaande weg van Nijnsel naar Mariahout werd overgestoken. Opnieuw werd de Dommel opgezocht. Daarna liepen we nog langs de Moerkuilen. Opnieuw werd de doorgaande weg van Nijnsel naar Mariahout overgestoken.
De Moerkuilen is een veenplas in het Dommeldal met onder andere waterlelies, fonteinkruiden, slangenwortel en zeggensoorten. De plas is ontstaan in een laagte met veengrond die werd afgegraven voor het winnen van turf. Het riviertje de Dommel stroomde er langs een hoger gelegen plateau, hiervan resteert nog een markante steilrand. Rond de visrijke veenplas die veel vogels trekt is een broekbos ontstaan dat wordt begrensd door begroeide rivierduintjes. Er is een gevarieerde flora met onder meer hengel en dalkruid.
Langs de andere kant van de Hazenputten en door het Vresselse bos werd de finish bereikt. Het was een hele mooie tocht geworden en we danken de uitzetters hartelijk voor deze tocht.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri
20 jaar Wandelen op Dinsdag Vandaag, op de 1e wandeling van 2019 vieren we ons 20-jarig jubileum.
20 jaar Wandelen op Dinsdag
In januari 1999 opgericht op initiatief van het OLAT bestuur en onder leiding van Theo Tromp. Er is vooral in de beginperiode veel veranderd. Van lijnwandeling, naar rondwandeling. Van start op een dorpsplein of bij de kerk, naar een start met koffie en thee in een café. Van de boterham buiten, naar een lunchcafé. Van een gemarkeerde route, naar zelf uitgezette avontuurlijke tochten, voornamelijk over onverharde paden. Zoals het Olat betaamd. Het is een ijzersterke formule AL 20 jaar lopen wij over de mooiste paden van het Brabantse en Noordlimburgse land Dankzij de inspanningen van velen van ons genieten we van heel veel moois
Het deelnemersaantal was in de beginperiode 4 tot 7 deelnemers. Het aantal groeide en in 2008 zijn er gemiddeld 40 tot 45 deelnemers. Vorig jaar liepen wij gemiddeld met meer dan 66 wandelaars! Een kleine berekening: 20 jaar, gemiddeld 25 wandelingen = 500 wandelingen de start was met 4 tot 7, nu gemiddeld 66, een heel grove berekening maakt een gemiddelde van 44 deelnemers 44 mensen, lopen 500 wandelingen van 20 kilometer Met elkaar hebben wij 440.000 kilometer gelopen! Dat verdient een applaus.
Om Wandelen op Dinsdag de nodige continuïteit te geven is een kleine commissie nodig. De samenstelling daarvan is in de afgelopen jaren met enige regelmaat gewisseld. Een grote bijdrage is geleverd door Truus en Kees van Vessem vanaf het begin tot 2008 Het is jammer dat zij er vanwege vakantie niet bij zijn. Er staat een leuk artikel van Kees in het Olatnieuws. En ze denken vandaag aan ons en hebben een speciaal bericht gestuurd. Mieke en Toon van Boxtel hebben vanaf 2008 het stokje van hen overgenomen. Vanaf 1999 Samen met Kees en Nettie van Iersel die tot 2010 in het comtié zaten, en Jos en Els Scheepers tot 2007. In dat jaar kwamen Piet en Irma van der Zande bij het comité en vanaf 2009 zorgde Truus Kusters voor versterking. Het comité van nu: Mieke, Toon, Pieter en ikzelf, zijn blij met deze fijne groep wandelaars waarmee we lief en leed delen. Het geeft veel plezier om met hulp van enthousiaste deelnemers een leuk en gevarieerd programma te maken waar zoveel wandelaars van genieten. Wij zijn blij dat wij vandaag dit 20-jarig jubileum met deze grote opkomst mogen vieren en willen graag de tekst van Truus en Kees met jullie delen:
Nu gaan we over tot het "gewone praatje" We lopen vandaag een achtje. Dat betekent dat we hier terugkomen. We mogen onze boterham hier opeten. Over de soep praten we vandaag niet. We gaan genieten van een mooie route, waarvoor Toon en Mieke de basis hebben gelegd en die door Martien Habraken "gefinetuned" is. De Hazenputten, de Moerkuilen, de Dommelbeemden, we gaan het allemaal zien Komen jullie mee genieten!
