11-stedenpad van Sint Annaparochie naar Ferwert
Saskia van Uylenburgh (1612 -1642) was de vrouw van de schilder Rembrandt van Rijn en stond model voor een aantal van zijn belangrijke werken. Saskia en Rembrandt kregen vier kinderen, van wie er drie kort na de geboorte stierven. Titus, het jongste kind, bleef het langst in leven.
Toen Saskia in 1612 in Leeuwarden het levenslicht zag, was ze de jongste van acht kinderen uit een deftige familie. Haar vader Rombertus van Uylenburgh was betrokken bij de oprichting van de Franeker Universiteit en werd in 1584 burgemeester van Leeuwarden. Zo mocht vader Rombertus regelmatig naar Den Haag. Hij was aanwezig bij het laatste etentje van Willem de Oranje voor overleg. Net na die maaltijd werd de prins van Oranje door Balthasar Gerards vermoord.
Toen Saskia zeven was, stierf haar moeder en in 1624 overleed ook haar vader. Saskia was op haar twaalfde wees. Ze werd met haar broertje Geert en zusje Titia opgenomen in het gezin van haar oudere zuster Hiskje van Uylenburgh in Sint Annaparochie. Hiskje had het ook goed getroffen: ze was getrouwd met de rechterhand van de burgemeester het Bildt.
De familie Uylenburgh was groot en zat overal. Zo was oom Hendrick Uylenburgh een Amsterdamse kunsthandelaar. Hoogst waarschijnlijk leerde Saskia via haar oom de schilder Rembrandt kennen. Dat een jonge vrouw van Friesland naar Amsterdam afreisde, betekent volgens deskundigen dat ze ondernemend was. Vrij snel verloofden en trouwde het stel.
Op 10 juni 1634 gingen Rebrandt en Saskia in de Oude Kerk te Amsterdam in ondertrouw, het burgerlijk huweliijk was ook in deze kerk. De kerkelijke inzegening was in Friesland. In de achthoekige Van Harenkerk in Sint Annaparochie trouwde het stel op 22 juni 1634 voor de kerk. Van Rembrandts familie was niemand aanwezig.
Na het gemeentehuis dronken we bij een bakker koffie verkeerd. We kregen een redelijk grote kop koffie die echter voor hooguit de helft was gevuld. Door een buitenwijk werd Sint Annaparochie verlaten. Nabij de Vrouwenbuurstermolen hadden we een rust op een bankje in de schaduw. Langs de Oude Rijd- en Leistervaart werd Alde Leye bereikt. Hier maakten we nog een foto van de sluis in de Leistervaart. Een pijl verwees naar een terras van een te koop staand café.
Nu volgden lange asfaltwegen naar Hallumerhoek. Daarna volgden we wonder boven wonder een aantal graswegen. Daarna volgde nog een traject over een weiland. Aan het eind zouden we de N357 op moeten kunnen lopen. Er lag hier echter niet zichtbaar een bruggetje over de sloot. Als er een bruggetje zou zijn dan was dat nu niet zichtbaar door de begroeiing. Verderop konden we alsnog het weiland verlaten.
Ferwert werd bereikt. Op een bankje troffen we een echtpaar die het Hollands Kustpad liep. Ferwert was voor hen ook het eindpunt van hun geplande dagetappe. Zij moesten eerst met een gewone bus terugrijden. En daarna overstappen op een belbus die een uur van te voren besteld moest worden. Wij liepen Ferwert in en bij de eerste bushalte beëindigden wij onze dagetappe. Na 5 minuten wachten kwam de bus er aan en reden we tot aan Jelsum. Daarna reden we verder met de auto.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
