Pronkjewailpad: Steendam-Kolham

Op donderdag 21 juni 2018 reden we vanaf station Delfzijl met een buurtbus naar Steedam. Hier vervolgden we onze wandelroute. We liepen deze dag het traject Steendam-Kolham. Het waaide deze dag behoorlijk hard, windkracht 5 en van tijd tot tijd vielen er buien. Meerdere keren troffen we het, dat we konden schuilen of uit de wind konden staan. Maar eenmaal troffen we in open veld een flinke bui.

Het eerste stuk liepen we lange tijd langs het Schildmeer. In Steendam waren twee stempelposten. De eerste was bij Golfclub Duurswold. De kantine was officieel nog niet open maar we konden er toch koffie krijgen. We vervolgden ons pad na een regenbui. Daarna was bij recreatiecentrum De Otter de volgende stempelpost. Hier kregen we ook een pronkje. Helaas weet ik niet meer wat dat was. Je maakt in twee weken ook zoveel mee. Op het strand stond een bord met een afbeelding van het logo van het Pronkjewailpad.

Nu volgden een paar lange wegen. Bij een huis was een tuinhuisje. Dit was naast een rust.nl-rustpunt ook een stempelpost. De zon scheen weer en gezellig voor dit tuinhuisje met de naam 't Wildemansheerd dronken we koffie. Verderop in 't Roegwold was een lange vlonder met halverwege een stempelpost. Vooraf hadden we al besloten om hier niet overheen te lopen vanwege mijn watervrees. Maar toen wij er kwamen, regende en waaide het hard zodat we er zowiezo niet overheen liepen.

Bij het Slochterdiep liepen we even door buurtschap Denemarken. Langs de Schamer Ae werd Woudbloem bereikt. Hier was een stempelpost in 't Hemeltje. De eigenaar was niet thuis maar we konden wel het stempel verkrijgen. Daarna liepen we verder langs de Slochter Ae. Een traject was dichtgegroeid, maar we vonden een alternatieve route. Even voor Kolham besloten een weinig gebruikt pad links te laten liggen, want we hadden deze dag al veel over graswegen gelopen.

De laatste stempelpost was in Kolham bij Ecomotion. Er stond hier een mooi bouwwerk van hout dat op een verdedigingmuur van een kasteel leek. Ze waren hier enthousiast dat er weer Pronkjewailpadwandelaars waren gearriveerd. We liepen hierna snel door want dan konden we nog met bus 178 naar Groningen reizen en verder naar ons overnachtingadres in Winsum. Opnieuw aten we warm bij restaurant De Gouden Karper.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor