Bollen-, bos-, heide-, duin- en strandtocht

Op zaterdag 14 april 2018 organiseerde de LAT (Lange Afstand Tippelaars) de Bos-, duin- en strand tocht vanuit Castricum. De start was vanuit de kantine van Sportpark Puikman, alwaar voetbalvereniging Vitesse 22 zijn thuishaven heeft. Net als vorig jaar waren we met de trein naar Castricum gereden. We kwamen om 7:34 uur aan op station Castricum. Van station Castricum was het ongeveer 5 minuten lopen naar de start. Om kwart voor acht uur begaven wij ons op pad.

Er waren 3 afstanden waarvoor je kon inschrijven, te weten 25, 40 en 60 km. Ook dit jaar deden ultralopers (hardlopers) mee en liepen de 60 km. Ik liep de 40 km route terwijl Coos de 25 km deed. We verlieten Castricum langs de begraafplaats Onderlangs. We kwamen uit op de Oude Schulpweg, die ons naar Huize "Kijk Uit" voerde. Na Johanna's hof en Kennemerduincamping Bakkum kwamen we aan de voet van het eerste uitzichtpunt. We wisten dat je de beklimming kon omzeilen. Maar met de wetenschap dat je op de top een mooi uitzicht kon hebben, besloten we het duin te beklimmen en genoten op de top van het uitzicht.

Voor de strandovergang van Bakkum-Noord was de splitsing met de 25 km route. De 25 km wandelaars liepen naar het strand. Twee 25 km lopers, die ons net voor de splitsing hadden ingehaald, liepen even verkeerd en konden wij hen de goede inrichting wijzen. Ons traject over het strand kwam later nog. We dwaalden nu lange tijd verder door het Noord-Hollands duinreservaat over de Vlewoseweg. Op de kruising met de Van Oldenborghweg sloegen we af. Hier kwamen van links de 25 km wandelaars er weer bij. Verderop sloegen we af en beklommen nu een tweede uitzichtduin. Deze trap telde maar liefst 96 treden. Dit uitzichtduin lag ook op korte afstand van de Van Oldenborghweg. Van deze top hadden we ook een panorama alle kanten op en zagen we ook de zee. Mijn kaart gaf aan dat deze top de naam "der Grosse Elephant" droeg. Dat vonden we wel raar, want je verwacht in Nederland toch een Nederlandse naam.

We hadden nu een kleine 7 km afgelegd. We volgden de Van Oldenborghweg tot aan de kruising met de Lage Weg. Er zouden nog twee wagenrusten volgen en een grote binnenrust. Evenals voorgaande jaren werd ook een ultraloop georganiseerd, Zij volgden de 60 km route en konden om 9 uur starten. Zij moesten voor 17 uur aankomen. De gewone 60 km lopers hadden 12 uur de tijd. Ik maakte van een groot aantal passerende ultralopers foto's. Daardoor zakte het tempo. Zodoende kon het gebeuren dat twee dames van de 25 km ons vlak voor de verzorgingspost voor de tweede keer konden passeren. De verzorgingspost lag op 13 km

Na deze verzorgingspost vervolgden we ons pad door Egmond aan Zee. We liepen over de Sportlaan en herkenden de startlocatie van de Egmondse wandelmarathon tweedaagse. De Sportlaan ging over in de Doctor Wiardi Beckmanlaan. We liepen naar het strand en volgden dit ongeveer drie km naar Bergen aan Zee. Hier was de grote rust bij Hotel Restaurant Victoria. De afgelegde afstand bedroeg hier ruim 20 km. We lieten ons een Latte Macchiato goed smaken. We vroegen aan de serveerster of ze de jukebox wilden aanzetten. Daardoor konden we nog naar een aantal oude liedjes luisteren. Dat wilde ze wel, maar kennelijk stond de volumeknop op 0 want we hoorden niets. We vonden het niet netjes om in Victoria onze meegebrachte boterhammen op te eten en hadden dit daarom even voor deze rust gedaan.

Buiten Bergen aan Zee werd het duingebied weer betreden. Bij dit gebied, dat wordt aangeduid met Meeuwen Lekken, liepen we over mul zand en zonder een trap weer een duin omhoog. Er liep hier een zijpad dezelfde richting min of meer omhoog. Dit pad was veel minder zanderig en een vorige keer hadden we dit pad ook gevolgd. Verder liepen we langs het Nieuwelandse bos en ‘s Heerenweide naar de Woudweg. Daarbij zagen we meerdere keren Schotse Hooglanders. Zowel op de heenroute als op de terugroute werden we door zo'n 50 ultralopers ingehaald. Voor buurtschap Het Woud, nabij de (denkbeeldige) verzorgingspost van de Egmondse Tweedaagse vervolgden we ons pad. Nu betraden we het duingebied dat in het verleden bekend stond onder de naam van Jonkheer Six van Wimmenum. Na het Klampduin (klampen = ruzie maken) liepen we vlak langs buurtschap Wimmenum.

Op 28 km was een verzorgingspost aan de oostkant van Egmond aan Zee. Dit was dezelfde verzorgingspost als op de heenweg. Nabij De Kaap was een uitzichtduin. In het verleden voerde de route hier over heen. Maar dat was in de tijd dat je dat duin over een ander pad kon verlaten. Tegenwoordig moet je, officieel, de heuvel over dezelfde route weer afdalen. De organisatie zal daarom hebben besloten om dit deel van de route er uit te laten. Van de top hadden we, in het verleden, een schitterend uitzicht op Egmond aan de Hoef met zijn talrijke bollenvelden, Heiloo en Egmond aan Zee. Het voorgaande jaar ben ik hier naar boven gelopen. Dit jaar deed ik dat niet omdat je van de top uitzicht hebt op de bollenvelden rondom Egmond Binnen en we hadden al gezien dat die nu niet in bloei stonden.

Bij Bakkum Noord werden we door drie ultralopers ingehaald. We maakten van hen een foto en riepen hen na dat het nog ongeveer een halve km was naar de laatste verzorgingspost. Een van hen reageerde met, o ik wist niet dat er nog een verzorgingspost was. Daarna kwamen we nog langs een Duinmeer, het Meertje van Vogelenzang, even later gevolgd door de laatste wagenrust. Een van de drie hiervoor genoemde ultralopers bedankte mij hier voor de opmerking dat het nog een halve km te gaan was naar de verzorgingspost. Ik had hen door mijn opmerking uit een dip gehaald.

Over het terrein van GGZ Dijk en Duin, beter bekend onder de naam Duin en Bosch te Bakkum, vervolgden we ons pad. Er was hier opvallend veel nieuwbouw. Mooi waren ook de huizen, die in oude stijl waren gebouwd. Vorig jaar schreef ik o.a. "Opvalland was een vrouwelijke ultraloper die in een wel heel kort rokje liep en ook maar hele kleine pasjes maakte. Het zou mooi zijn geweest om haar op de foto te zetten, maar het nadeel was dat ze je van achteren benaderen en dan ben je te laat voor een foto". Nu zat het mij mee en nu kon ik haar wel op de foto zetten (foto 67 in de fotoreportage).

Coos, die de 25 km liep, was rond 2 uur gefinisht en ik rond kwart over vijf. Coos besloot om nog even door te reizen naar Alkmaar en maakte daar een rondwandeling door de stad. Bij mijn aankomst was ze weer terug bij de start. O.a. bij twee wandelaars hadden we nog een gezellig samenzijn. De beide dames zaten in de lustrumcommissie die een week tevoren voor een schitterend parkoers van de 8e lustrumtocht van WS 78 zaten en een van hen was deze dag ook nog eens jarig. Met de trein van even na zes uur reden we huiswaarts.

Het was weer een hele mooie tocht geworden. Een groot deel van de dag was het somber weer en de eerste paar uren ook nog heiig. Maar in de loop van de namiddag klaarde het op en vanaf rond vier uur werd het zelfs zonnig. Wij hadden het goed getroffen. Wij danken de organisatie hartelijk voor deze tocht.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor