De Roovertsche Leij tocht

Op dinsdag 30 januari 2018 organiseerde de OLAT-WoD de Roovertsche Leij tocht. De start was vanuit het gelijknamige restaurant in het buitengebied van Goirle. Op 11 oktober 2016 had ik vanuit dezelfde locatie ook een tocht uitgezet en was derhalve benieuwd hoe deze tocht zou lopen. Even na 10 uur begaven we ons op pad.

De wandeling liep hoofdzakelijk langs de Roovertsche Leij. Dat was niet zo vreemd want dat was ook de naam van deze wandeltocht. Na ruim een km sloegen we af naar De Nieuwe Hoef. De wandelaar waar ik mee liep vertelde dat deze lokatie 5 jaar geleden het decor was van zijn bruilofsfeest. We bleven nu een tijdlang langs de Roovertsche Ley lopen en opeens herkende ik De Nieuwe Hoef opnieuw. Want nu liepen we aan de overzijde van de beek.

Daarna zette we koers naar Gorp. Hier stonden enige bijzondere gebouwen, te weten De Leenhof en Het Kasteeltje

In 1868 kreeg een van oorsprong Spaanse baron (Eugène F.J. de Zerezo) het landgoed in handen en liet er voor zichzelf een jachthuis bouwen. Sinds 1920 is het landgoed eigendom van de Goirlese fabrikantenfamilie Van Puijenbroek en is het toegankelijk voor het publiek.
Het jachthuis, dat in de buurt bekend staat als ‘Het Kasteeltje’, vormt het middelpunt van het landgoed. Het huis dankt zijn bijnaam aan de ronde arkeltorentjes met spitse ronde torendaken die op de hoeken van de voorgevel zijn geplaatst. De daken van deze torentjes zijn bekleed met leien. In de voorgevel van dit verder vrij eenvoudige landhuis zijn als decoratie een boogfries en cordonlijst aangebracht. Het interieur van het huis is op een enkele wijziging na authentiek.
Vóór het Kasteeltje staat een standbeeld van Diana, de Griekse godin van de jacht. Het is een prachtig beeld, voorstellende een bevallige jonge vrouw,

De grote rust was net over de grens in België bij camping Tulderheyde te Ravels. We lieten ons een Latte Macchiato en een bord groente/tomatensoep goed smaken. Na de rust kwamen we langs het Papschot meer. In buurtschap Roovert kwamen we bij Het Roverts Kapelleke dat hier net op Belgisch grondgebied ligt.

Het Roverts Kapelleke Het brede zandpad dat van Poppel naar Hilvarenbeek voert, De Beekse Weg, was lange tijd een belangrijke noord-zuidverbinding. Het verkeer Tilburg-Turnhout, in ruimer verband ’s-Hertogenbosch-Brussel, ging er overheen. Aan deze weg staat, pal op de grens, een kapelletje. Waarvoor is het opgericht? In 1735 werd Poppel opgeschrikt door een heiligschennende daad. Op 19 oktober, ’s avonds om tien uur, pleegden drie booswichten een inbraak in de kerk. Ze forceerden het slot van het tabernakel en roofden de heilige vaten en twee zilveren kistjes met relieken van de heiligen Willibrord en Valentius. Toen kerkgangers dit de volgende ochtend merkten, draalden ze niet en gingen op zoek naar de heiligschenners. Een van de speurders vond driekwartier verwijderd van de plaats des misdrijfs, op een paar stappen van de weg, een plek waar, naar het hem scheen, kort geleden gegraven moest zijn. Met een stok woelde hij de bovenste laag zand om waarbij een hostie tevoorschijn kwam. Hij woelde verder en vond nog andere hosties en de relieken. IJlings snelde hij naar het dorp terug en maakte zijn vondst bekend aan de pastoor. In processie werden de hosties en relieken naar de kerk teruggebracht. Besloten werd om op de vindplaats, “door het aanraken van ’s Heeren Lichaam geheiligd”, een kapel te bouwen. Tot eerherstel werd voortaan jaarlijks de processie van de heilige Sacramentsdag daarheen geleid. De Heilige Mis werd er dan opgedragen. De oorlog en de daaropvolgende wapenstilstand tussen België en Nederland onderbrak deze jaarlijkse plechtigheid van 1830 tot 1836. In 1837 werd het oude gebruik in ere hersteld. Slechts voor kort echter, want hoe langer hoe meer werd de orde verstoord door andersdenkenden van over de grens. In 1852 is de processie voor goed afgeschaft.

Daarna liepen we nog langs de Roovertse Leij om vervolgens de finish weer te bereiken. Hier werd de parkoersbouwer gehuldigd. Met een medewandelaar reed ik mee naar station Tilburg en verder huiswaarts. Het was weer een mooie wandeling geworden.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor