Oisterwijkse vennentocht

Op dinsdag 19 december 2017 organiseerde OLAT - Wandelen op Dinsdag (WoD) een wandeling vanuit Oisterwijk. De start was vanuit Grill-Restaurant & Bowling "Net Iets Anders" te Oisterwijk. Bushalte Weverstraat was de dichtstbijzijnde bushalte vam de startlocatie. Maar dat was toch nog 2,2 km lopen. Opweg naar de start staken we de Essche Stroom en de Achterste Stroom over. Daarna kwamen we npg langs het Klompven en de Wolfsputten.

Even na 19 uur begaven wij ons op pad. We liepen achtereenvolgens langs het Staalbergven, het Van Esschenven , het Witven, langs de noordkant van het Voorste Goorven, langs het Heiven, langs het Brandven, langs het Kolkven, onder langs het Voorste Goorven, langs het Achterste Goorven en tussen het Groot Adreven en het Klein Aderven naar de grote rust, Deze is dezelfde als de startlocatie. Inmiddels is Antoinet gearriveerd. Zij heeft vaak met deze wandeltochten meegelopen. Maar 20 km is nu te ver en neemt ze afscheid van de wandelaars. Met een open rietmand deelt ze kerstkaarten uit.

Nadat we met 75 wandelaars waren gestart, is na de rust dit aantal gedeeld. Van te voren was bekend gemaakt dat de grote rust op de startlocatie zou zijn. Voor wandelaars die in het verleden nog 20 km konden lopen is dit een mooie gelegenheid om nog bekenden te zien met het lopen van ongeveer 10 km. Na de rust liepen we naar het riviertje de Rosep en staken het over. Daarna kwamen we langs het Belversven, langs Kromvennen, het Meeuwenven en het Bosven. We kwamen bij een spoorwegovergang. Hier was een chocolademelkpost met een lekker stuk speculaas. Er was ruim voldoende aangemaakt, zodat we nog een tweede en derde keer konden nemen. Na 3½ beker chocolademelk en drie speculazen vonden we het genoeg. We staken de Rosep nogmaals over en bereikten weer de spoorlijn die we opnieuw niet overstaken. Bij het Beeldven stond nog een mooi verhaal over de bourgondische baron en de strenge seminaristen.

Baron Donatus van den Bogaerde van Terbrugge, woonachtig op kasteel Nemerlaer, wilde samen met zijn huishoudster Koosje begraven worden op een eilandje in het Beeldven. Hierop vooruitlopend liet hij er al tijdens zijn leven twee beelden neerzetten. Bij zijn dood in 1895 ging het feest mooi niet door, omdat het hier niet om gewijde grond ging. Jaren later stuitten seminaristen van Haarendaal tijdens het schaatsen bij toeval op de beelden. Omdat het hier om naakten ging, raakten zij in shock en onstaken even later in heilige woede. De beelden werden van hun sokkel gerukt en ontdaan van aanstootgevende lichaamsdelen. De brokstukken werden op het ijs gelegd en zinken na het stoken van een vuurtje al snel naar de bodem. Het uitgebreide verhaal staat HIER.

Nu was het niet ver meeer naar de finish. Hier werden de uitzetters gehuldigd. Het was weer een mooie tocht geworden. Het was de hele dag droog gebleven maar wel bewolkt.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor