Op zaterdag 18 november 2017 organiseerde de FLAL de Nijefyrd-wandeltocht. De start was vanuit Kultuerhús Klameare. Dit was in het voormalige stadhuis gevestigd.
Deze tocht draagt de naam van de oude gemeente Nijefurd.
Nijefurd werd in 1984 gevormd bij de Friese herindeling.
Dit door de fusie van een deel van de voormalige gemeente Hemelumer Oldeferd met de stadjes Hindeloopen, Stavoren en Workum.
Het stadhuis van Workum werd het Gemeentehuis.
Oldeferd betekent zoiets als oud-rechtsgebied.
Daarom noemde men de nieuwe gemeente Nijefurd, Fries voor nieuw rechtsgebied.
Daarmee was Nijefurd de enige gemeente in Friesland die slechts bekend was onder zijn Friese naam.
De gemeente Nijefurd is op 1 januari 2011 gefuseerd met de gemeenten Bolsward, Sneek, Wonseradeel en Wymbritseradeel. De naam van de nieuwe gemeente is Súdwest-Fryslân.
Om negen uur begaven wij ons op pad voor de 40 km route. Doordat we in het begin al wat foto's maakten, raakten we snel wat achterop. Toen ik besloot de regenbroek aan te doen, liepen we meteen helemaal achteraan. Op een Y-splitsing zagen we geen pijl en liepen daarop de verkeerde weg in. Nadat we de brug bij Sluis Workum waren overgestoken, zagen we op een splitsing ook geen pijlen. We liepen weer terug naar de Y-splitsing. Net toen een man uit een huis kwam en we hem wilde vragen of hij wandelaars had zien lopen, zagen we een onduidelijke krijtpijl op het natte wegdek.
Nu volgden we de Suderséleane tot we afsloegen over de doodlopende Slinkewei. Deze weg was 5 km lang en volgden we tot het eind. Het was hier onaangenaam lopen. Regen en harde noordwesten wind geselden ons. De poncho zorgde ervoor dat we niet kletsnat werden, maar het klapperen veroorzaakte flink veel lawaai. We kwamen bij een hek van natuurreservaat Warkumerwaard. Alleen deze dag en alleen wandelaars van de FLAL-tocht mochten hier bij uitzondering over een grasdijk naar Gaast lopen. We hadden hier ook zicht op het IJsselmeer. Even voor Gaast verlieten we het natuurgebied Warkumerwaard en liepen verder door het centrum van Gaast.
De Warkumerwaard is van oorsprong een zandplaat in de Zuiderzee. Toen de Zuiderzee eenmaal werd afgesloten viel het gebied droog. Het grootste deel werd in cultuur gebracht, maar heeft zijn open en weidse karakter behouden. Langs de buitenrand ligt het meest natuurlijk deel met diverse schelpenbanken en zandplaten. Op de banken komen grote aantallen kokmeeuwen en visdiefjes voor, maar ook de grutto, kluut en de bontbekplevier vinden hier een plekje. Achter de schelpenbanken liggen de natte, onbemeste graslanden waar verschillende bijzondere planten staan als melkkruid, zilte waterranonkel en aardbeiklaver
Over de Boerenstreek en de Angterperlaan werd op 13 km de verzorgingspost bereikt. Hier konden we een bekertje koffie, thee of bouillon krijgen. Hier troffen we een bekend echtpaar uit de provincie Utrecht. Zij waren in de buurt op vakantie en keken in het LWP of er toevallig een wandeltocht in de buurt was. Zij liepen we 25 km route en waren om 10 uur gestart. Wij waren om 9 uur gestart.
We waren het geklepper van de poncho zat en waagden het er op om de poncho uit te doen. Maar na nog geen 50 meter keerden we weer om en deden overdekt de poncho weer aan. Na zo'n 1½ km kwamen we bij een boerderij en zagen een schuur die aan een kant open was. We besloten daar even uit de wind en regen te staan totdat er weer wandelaars achterop kwamen. Bij de Bonjeterperweg in buurtschap Vierhuizen kwam een wandelaar terug gelopen. Hij had een pijl over het hoofd gezien. Toen hij ons inhaalde begon hij in het Fries te praten. We zeiden een paar keer ja zonder precies te weten wat hij zei. Toen we een keer een antwoord gaven zei hij, o jullie spreken Hollands.
We kwamen bij het Van Panhuyskanaal. Dit kanaal volgden we over een grasdijk naar Tjerkwerd. Maar voordat Tjerkwerd werd bereikt moesten we eerst nog een halve km langs de provinciale weg N359 lopen en kruisten deze daarna via een tunnel. Bij het naderen van Tjerkwerd hadden we zicht op de Sint Petruskerk. Nadat Tjerkwerd werd verlaten liepen we zo'n 2½ km over een graspad, parallel aan de Warkumer Trekvaart
We kwamen uit bij het bord van de bebouwde kom van Dedgum, maar Dedgum zelf werd niet betreden. In Parrega was bij dorpshuis de Gearhing de grote rust. Hier lieten we ons een kom groentesoep goed smaken. Coos hield het hier voor gezien. Een voortzetting van de tocht zag zij niet meer zitten. Daarop besloot ik de 8-km lange lus van de 40 km niet te lopen om zodoende Coos niet al te lang te laten wachten.
Na de rust staken we de Warkumer Trekvaart over en volgden deze even. We kregen zicht op de Johannes de Doperkerk en besloten deze van wat dichterbij te bekijken. Opnieuw volgden we de provinciale weg N359, maar nu ongeveer een km. Ongeveer een km voor de finish werd de bebouwde kom van Workum weer bereikt. En rond half vier werd de finish bereikt. Coos was hier al gearriveerd. En niet veel later kwam een wandelaar uit Assen aan, die de 40 km route had gelopen. Hij bracht ons naar NS station Heerenveen.
Parkoerstechnisch was het een aardige tocht geworden. Heel mooi en goed van de organisatie was de toestemming om over het natuurgebied Warkumerwaard te mogen lopen. Door de regen en de harde wind was het een zware tocht geworden. De door ons afgelegde afstand bedroeg 30 km.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor |
18nov
18nov
