Donderdag 5 oktober 2017 was de derde en laatste wandeldag van deze 3-daagse wandeling over het Maas-Niederrheinpad. Het liefste hadden we de bus van even over acht naar Montfort genomen. Maar er was, voor de ochtend slecht weer voorspeld. In het hele land gold, met uitzondering van de provincie Limburg code geel en later in het Noorden ook code oranje. Bovendien was er veel regen voorspeld.
Na het ontbijt liepen we naar Baggle & Beans dronken er twee Latte Maggiato's en verbleven er enkele uren. In Roermond miezerde of regende het licht in de ochtend. Het zag er naar uit dat het rond half een droog zou worden, Daarop besloten we dus bus van even na 12 uur naar Montfort te nemen. Even voor 12 uur viel er gedurende ongeveer 5 minuten een stortbui. Toen we de bus instapten was de bui grotendeels voorbij.
Met droog weer kwamen we ruim 20 minuten later aan in Montfort en pakten daar de wandeling op. Vrij snel werd de doorgaande weg verlaten. Over de "Weg naar het Zwembad" werd bosgebied 't Sweeltje bereikt en doorkruist. Net voor het oversteken van de Heidestraat was een open hutje waar we een rust hadden. Daarna dwaalden we door natuurgebied Roerdal. We kwamen bij Sint Odiliënberg, maar de bebouwde kom werd vooralsnog niet betreden. Eerst liepen we nog naar de Basiliek van de H.H. Wiro, Plechelmus en Otgerus. Alleen al van buiten was dit een indrukwekkend gebouw. We hebben niet gekeken of we het van binnen konden bekijken, mede vanwege het late starten van deze wandeling.
Bij café Smeets aan het Raadhuisplein hadden we nog wel een rust. We lieten ons twee Latte Macchiato's goed smaken. Er was hier een bezoeker die zijn kale hoofd ook grotendeels had laten tatoeëren.
Nu werd koers gezet naar buurtschap Paarlo. Vlak voor een asfaltweg in Paarlo was de doorgang vrijwel hermetisch afgesloten. De top van een boom was afgebroken en blokkeerde de route. Met hulp van de app maps.me op mijn mobieltje, met een gedetailleerde kaart, was een alternatief snel gevonden. Over de Oheweg op Landgoed Paarlo werd buurtschap Paarlo verlaten.
We staken de Roer over en kregen uitzicht op de Prins Bernard molen te Melick. Later kwamen we ook door Melick. Langs huize "Op de Vaerloeberch" werd Melick weer verlaten. Nu slingerde de wandelroute flink om zoveel mogelijk natuur en onverharde wegen in het parkoers op te namen. Voor een boerenhoeve sloegen we af.
Bij het naderen van Herkenbosch lagen bij een huis hele grote pompoenen, die voor 5 euro te koop waren. Het was nu in vogelvlucht minder dan een km naar ons geplande eindpunt. Maar we mochten nog een lusje lopen. Het was nu half tot zwaar bewolkt. De zonneschijn zorgde nu voor fraaie kleurschakeringen die op de gevoelige plaat werden vastgelegd.
Aangezien Herkenbosch voor ons het beginpunt van de wandeling was, was het nu het eindpunt. Met veel plezier en met goede weersomstandigheden hebben we dit pad tot alle tevredenheid gelopen.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
