Op 23 en 24 september 2017 werd voor de 12e keer de Tocht om de Noord georganiseerd. De tocht stond dit jaar in het teken van de Kerstvloed in 1717.
Wij hadden een hotelletje geboekt in Uithuizen nog voordat bekend was waar precies de start was. Het bleek heel dicht bij de start te zijn, namelijk ruim 200 meter. Wij waren op vrijdag 22 september al naar Uithuizen afgereisd met het openbaar vervoer. Omdat wij beiden een museum jaarkaart hebben, bezochten we de Menkemaborg met zijn fraaie tuin. Foto's van de Menkamaborg met de tuin treft u aan aan het eind van de fotoreportage aan.
Op zaterdagochtend 23 september werden we met bussen naar Termunterzijl gebracht vanuit Uithuizen, de centrale start en finish op beide dagen. De ruim 1000 wandelaars die de 40 km route liepen, waren verdeeld in startgroepen. Ikzelf zat in startgroep 6:15 uur en Coos in startgroep 6:30 uur. We namen de laatste bus van startgroep 6:30 uur. Dit omdat ikzelf niet graag in het donker loop. De bus deed er langer over dan we verwacht hadden. We begonnen nu rond 7:30 uur aan de wandeling. Vrij snel kwamen we bij het Rozema gemaal. Hier was de eerste stempelpost. Daarna liepen we in het gebouw over een trap naar beneden en liepen nu min of meer onder het gebouw door.
Voor een smalle sluisbrug stonden twee mannen die bereid waren om een foto te maken met jouw eigen toestel en waarbij een bord werd vastgehouden waarop stond: "ik liep de Tocht om de Noord van 2017". Daarna kwamen we bij de jachthaven van Termunterzijl. Met de opgaande zon konden we mooie tegenlichtopnames maken. Bij camping Zeestrand liepen we over een grote parkeerplaats.
Nu liepen we door een grote polder. Het bijzondere hier was het feit dat de polder twee meter onder N.A.P. ligt. Op de grens tussen het Oldambt en de Ommelanden werd het verbindingskanaal Oosterhornhaven Termunterzijldiep bereikt. Daarna voerde een 3 km lange weg vrij saai langs de Oosterhoornhaven. Op weg naar buurtschap Weiwerd liepen we langs het Riool Water Zuiverings Installatie bedrijf. Hier stond een beeld van een man met een (wereld)bol in zijn handen. De schaduw van het hoofd van dat beeld met die (wereld)bol was mooi zichtbaar op een muur. In buurtschap Weiwerd stond een koffiewagentje. We lieten ons een grote Latte Macchiato goed smaken. Later zouden we dat koffiewagentje nog een keer treffen.
We staken achtereenvolgens het Oosterhornkanaal en het Eemskanaal over. Daarop werd Farmsum bereikt. Bij molen Aeolus liepen we eerst door het naastliggende dorpshuis en vervolgens langs de molen. Daarna kwamen we bij de Farmsummerkerk. We staken het Eemskanaal over via de Spuisluis. Na een onderdoorgang onder een doodlopende spoorlijn kwamen we bij een grote parkeerplaats waar een tribune was gebouwd. De wandelroute sloeg voor de tribune af, maar wij liepen er even voorbij om molen Eva duidelijk in beeld te krijgen en te fotograferen.
We kwamen bij de Dijkpromenade met het standbeeld van een Oude Man. Bij het muzeeaquarium was de tweede stempelpost. Hier kwamen de wandelaars van de 25 km route, die 29,2 km lang was, erbij. Vanwege de keiharde muziek liepen we hier snel verder. We hadden gehoopt hier even rustig te kunnen zitten, maar helaas. Nu volgden we de zeedijk ongeveer 4 km. Slechts enkele wandelaars kozen ervoor om de asfaltweg onderaan de dijk te volgen. Door het mooie zonnige weer was het flink genieten op de dijk.
Op een gegeven moment daalden we toch de dijk af. Hier stond een man met een duikershelm op zijn hoofd. Hij vroeg of hij ons wat mocht vragen. Hij vroeg welk jaar het was. Toen we antwoorden met 2017 zei hij dat hij 3 eeuwen in dat pak hand rondgelopen. Daarna kwamen we door Bierum. Op de Facebookpagina van Bierum was opgeroepen om massaal langs de kant van de wandelroute te staan. Mogelijk zouden wandelaars dan nog eens naar Bierum komen. We kwamen hier langs de Irenekerk en de Sebastiaankerk.
De volgende etappeplaats was Spijk. Hier was de derde stempelpost. Hier begonnen de wandelaars die de 15 km route liepen, die echter 18,2 km lang was. Deze stempelpost was gelegen in het Verenigingsgebouw Pro Rege. Nabij het gebouw stond een mooie bank met op de achterzijde een afbeelding van een kerk. Spijk werd verlaten over de EGD-weg. Van te voren had ik op google gekeken waar de afkorting EGD voor stond. Het bleek de afkorting te zijn van Energiebedrijf Groningen en Drenthe.
We volgden de ruim 3 km lange Barnjeweg. Bijna halverwege deze weg hadden we bij een boerderij nog een rust. Op weg naar Zijldijk kwamen we nog door buurtschap Kolhol. In Zijldijk liepen we langs de witgekleurde PKN Gereformeerde Kerk . Na kruising met de N46/Eemshavenweg kwamen we in Oosternieland. Hier stonden een aantal oude auto's te pronken waaronder een Singer cabriolet uit 1933.
Oosternieland bestaat uit meerdere groepen huizen. Op een gegeven moment vroegen wij aan een buurtbewoner in welke wereldstad we liepen. Oosternieland was het antwoord waarop wij antwoorden met "nog steeds". Ook in Oosternieland zong een shantykoor. Voordat Uithuizermeeden werd bereikt staken we nog de spoorlijn Groningen-Roodeschool over. Bij het naderen van Uithuizermeeden stonden langs de kant van een vrijliggend asfaltfietspad 20 borden met afbeeldingen en een tekst in het Gronings er onder. Al deze afbeeldingen staan ook in de fotoreportage. In Uithuizermeden kwamen we nog langs het fraai witgekleurde oude gemeentehuis.
Uithuizermeeden werd verlaten langs de Rensumaborg. We staken de voornoemde spoorlijn weer over en kwamen weer in Uithuizermeeden. Daarna kwamen we langs de fraaie Mariakerk met een hoge kerktoren. We bewonderden de kerk ook van binnen. Uithuizen werd bereikt bij de Menkemaborg. Deze borg hadden we op de voorgaande vrijdag al bezocht. Nu was het niet ver meer naar de finish die om 17:30 uur werd bereikt. Het was een mooie zonnige dag geworden met een maximumtemperatuur van ongeveer 17 graden.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
