Maas-NiederRhein Pad, traject Plasmolen - Afferden

Op woensdag 26 april 2017 waren we met de trein en de bus naar Plasmolen gereden. Hier waren we op vrijdag 7 oktober 2016 geëindigd met het Maas-NiederRheinpad. Door verschillende omstandigheden waren we er nog niet aan toe gekomen om dit pad eerder te vervolgen. In het verleden hadden we weleens gezegd, dat als we aan een pad beginnen, dat we dit dan binnen drie maanden willen afmaken. Met de vorige LAW, het Grenslandpad was dat echter ook al niet gelukt. Toen we met de bus in Plasmolen aankwamen, wilden we met een kop koffie beginnen. Maar het ene café ging pas om 5 uur in de middag open en de ander om 12 uur. Maar na een paar honderd meter van de route troffen we een café restaurant waar we koffie konden krijgen. Nog weer verderop liepen we over een terras met meerdere cafeetje. Coos kon zich dit nog wel herinneren, omdat ze hier in het verleden langs kwam met de Nijmeegse vierdaagse, die ze al een aantal keren had gelopen. Maar de 30 km route komt hier niet langs en het is al meer dan vijf jaar geleden dat ze de 40 km liep.

Verder liepen we ruim 2½ km langs de oevers van de Mokerplas en door natuurgebied De Zevenbergen. Bij strandpaviljoen Dushi verlieten we de Mokerplas. Op een groot akkerveld lag veel plastic in lange stroken. Vermoedelijk groeide hier asperges die afgedekt waren. Onder Milsbeek en langs industriegebied Overberg was het even minder mooi. Bij een monument spraken we twee mannen. Ze vonden ons echte Pieterpad wandelaars. Verder liepen we langs een voormalige steenfabriek en een keuterij, een klein boerderijtje. Voordat de Bloemenstraat werd verlaten kwamen we nog langs het Theehuisje Milsbeek. Hoewel buiten op een krijtbord de prijzen van consumpties waren aangegeven, was het theehuisje dicht.

Nu kwamen we bij de vesting 't Genneperhuis dat destijds een bijna onneembare vesting was. Ook staken we nog de Niers over, die hier in de Maas stroomde. Naar Gennep bleven we de Niers min of meer parallel volgen. Van verre zagen we de Nederlands Hervormde kerk van Gennep.. Op de Markt zagen we, naar later bleek, de zijkant van het oude Raadhuis. Op foto's zagen we later dat de voorkant nog veel mooier was. In een cafeetje dronken we Latte Macchiato Toen we weer buiten kwamen druppelde het licht. Bij de Niersbrug stond het standbeeeld van de Barmhartige Samaritaan. Aan de rand van Gennep was op het raam van een huis een bericht van de gemeente Gennep geplaatst. Er stond op dat het woonhuis gesloten was vanwege hennepteelt en/of drugshandel.

We kwamen weer in bosgebied, het Bergerbos. We volgden hier een traject van 7½ km lange Niersdalroute. Ook kwamen we nog langs camping De Bloksberg. In Heijen stond op een splitsing een handwijzer met de richtingen Pieterburen, Pieterberg en Bergemo 200m. Bergemo is een ruitersportcentrum gelegen in het Noord- Limburgse dorpje Heijen aan de rand van het Nationaal Park 'de Maasduinen'. In het bosgebied liep het voormalige Duits Lijntje. De route was hier wat aangepast ten aanzien van de ingetekende route in het wandelboekje. Zo te oordelen aan de hand van de ingetekende route is de route mooier geworden.

Het Duits Lijntje is van oorsprong een unieke verbinding tussen Oost en West. De spoorlijn is in 1873 geopend door de Noord-Brabantsch-Duitse Spoorwegmaatschappij (NBDS). Het doel van deze lijn was het tot stand brengen van een rechtstreekse korte verbinding tussen de zeehavens Vlissingen, Antwerpen en Rotterdam en het Duitse achterland. Het goederen- en personenvervoer zijn tot omstreeks 1910 van betekenis geweest als onderdeel van de internationale verbinding tussen Londen en Berlijn en verder oostwaarts richting Vladivostok. Na faillissement van de NBDS werd de lijn door de NS uitgebaat. In 1950 werd de lijn voor personenvervoer gesloten. En in 2004 beëindigde de NS het goederenvervoer op het laatst overgebleven stuk van Boxtel tot Veghel.

Verder dwaalden we door het Hijense bos en langs Het Heijderbos. We kruisten de A77-snelweg. Na natuurgebied Quin werd Afferden bereikt. Theetuin De Appelgaard lieten we rechts liggen. Toen Coos deze route liep met een vriendin in 2013 was het hier heel gezellig. Maar omdat we nu bijna bij ons overnachtingadres waren, liepen we er voorbij. Bij B&B De Ammoniet was ons overnachtingadres. Dit lag op korte afstand van de route. Het beviel ons hier prima. Naast de woon-, zit- en slaapkamer was een eigen douche en in een aparte ruimte konden we ons diner nuttigen en de volgende ochtend ontbijten. Bij dit B&B was een warme maaltijd optioneel en alleen na overleg mogelijk.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor