Op dinsdag 31 januari 2017 organiseerde OLAT de Geelders- en Gasthuiskamptocht. De start was vanuit Jeu de boules De Walnoot te Boxtel. Door mijn late aankomst, namelijk vijf minuten voor tijd, zat een kop koffie voor aanvang van de tocht er niet meer in. Na een naamloos ven kwamen we langs het Leijsenven. Vaak is het met deze OLAT toch zo dat snel bosgebied wordt opgezocht. Dat was nu niet het geval want we liepen naar en door het centrum van Boxtel.
Na de Prinses Amaliaschool staken we de Dommel over. Bij de Sint Petrus basiliek stond een relatief kleine kerk waarvan we eerst dachten dat dit een kapel was, maar het bleek de Hervormde kerk van Boxtel te zijn. Na eetcafé De Kerk kwamen we op de markt met het standbeeld van Stop Voets. Een bestelbusje stond voor het standbeeld geparkeerd waardoor het moeilijk was om er een foto van te maken.
Decennialang is Willem Voets (1902-1976) niet weg te denken uit het straatleven van
Boxtel. Willem heeft een gedrongen postuur en haalt graag de stop van de
fles. Hieraan dankt hij zijn bijnaam Stop Voets.
Daarna werd landgoed Stapelen bereikt met het gelijknamige kasteel. Op de binnenplaats van het kasteel hadden we een korte rust om al het moois in ons op te nemen.
Kasteel Stapelen in Boxtel is een klooster van de paters Assumptionisten en is al bijna een eeuw als zodanig in gebruik.
Waar komt de naam Kasteel Stapelen vandaan? Een hooggelegen plaats werd ook omschreven als "stapel". Een kasteel moest aan een aantal belangrijke eisen voldoen: het moest bewoonbaar en verdedigbaar zijn, ruimte hebben voor opslag van strijdmateriaal en beschikken over stallen. Het kasteel voldeed aan deze eisen en lag op een hoger gelegen plaats.
Voor het eerst werd de naam Kasteel Stapelen genoemd in 1293 toen Willem van Boxtel als beloning, voor zijn dapper optreden in de slag bij Woeringen tegen de Geldersen, Stapelen en zijn landerijen in leen kreeg van Hertog Jan I van Brabant. Daarna is het kasteel van vader op zoon overgegaan en het is in handen geweest van vele adellijke families.
Vanaf 1939 werd het kasteel gebruikt als communiteit (leefgemeenschap) voor de paters en als provincialaat (bestuur) van de Nederlandse provincie van de Congregatie der Assumptionisten.
In 2009/2010 is het kasteel inpandig grondig verbouwd tot 12 appartementen voor de groep paters die daar nog steeds wonen. In 2015 vierden zij dat ze 100 jaar in Boxtel op Kasteel Stapelen verblijven.
Kasteel Stapelen dient niet alleen als klooster voor de paters, er vinden ook allerlei activiteiten plaats die publiekelijk toegankelijk zijn.
Langs de rand van Boxtel en langs de Dommel werd de bebouwde kom verlaten. Via een lang vlonderpad kwamen we bij een spoortunnel onder de A2-snelweg. Door de tunnel en verder liep het oude Duits spoorlijntje. De wanden van de spoortunnel waren fraai versierd met graffiti schilderingen. We volgden het begroeide spoorlijntje ongeveer 2 km.
Ooit een belangrijke schakel in de snelste treinverbinding Londen - Sint-Petersburg,
gebouwd door de Noord-Brabantsch-Duitsche spoorwegmaatschappij (NBDS)
en gebruikt door tsaren, vorsten en bedevaartgangers,
rest nu slechts een 'buiten gebruik' geraakt stuk tussen Boxtel en Veghel.
Halte Liempde is een voormalige station aan het Duitse Lijntje voor het dorp Liempde in Noord-Brabant.
Het station werd geopend in 1889 of 1884 in wachtpost 4.
In 1894 werd het haltegebouw vergroot), in 1902 werd het vervangen door het huidige stationsgebouwtje.
De NBDS had grootse plannen met Liempde: middels een fly-over zou de spoorlijn Boxtel-Eindhoven gekruist worden, waarna via Baarle-Nassau Antwerpen bereikt kon worden. Hiermee zou station Boxtel met de lastige Staatsspoorwegen omzeild worden en Liempde het beginstation van de NBDS worden. Helaas koos Antwerpen voor een andere route, dus bleef de NBDS (Noord-Brabantsch-Duitsche Spoorweg-Maatschappij) arm en halte Liempde van weinig betekenis.
Op 15 mei 1936 werd halte Liempde gesloten, maar het gebouw staat er nog steeds
en is in 2010 prachtig opgeknapt(3) en in bijna originele staat teruggebracht
Nabij buurtschap Kasteren staken we de Dommel over via een oude spoorbrug waar tussen de rails ijzeren platen lagen. Op 10 km werd de grote rust bereikt bij café 't Groene Woud. Onze favoriete drank Latte Macchiato hadden ze hier niet. Daarop bestelden we thee. Maar in het hete water deden we nu geen theezakje maar de poeder van een meegenomen zakje Latte Macchiato. De erwtensoep lieten we ons ook goed smaken.
Na de grote rust vervolgden we ons pad. Ruim 2 km liepen we nu door natuurreservaat De Geelders. Na kruising met de Schijndelseweg/N618 liepen we nog door natuurgebied Gasthuiskamp. Deze twee natuurgebieden waren de naamgever van deze tocht. Verder liepen onder langs de plaats Gemonde. Daarbij kwamen we nog langs een oorlogsmonument. We kwamen uit bij de Dommel en volgden deze over het Hooibrugpad naar de Hooibrug en staken de Dommel over.
Net voordat de A2-snelweg weer werd overgestoken herkende ik deze omgeving van eerdere OLAT-tochten. Hoogstwaarschijnlijk kwamen we verder langs het Oertijdmuseum. Daar waren mooie foto's van dinosaurussen te maken. Nu liep ik snel naar voren, want ik loop vaak achter in de groep. Eén van de wandelaars maakte bij het passeren naar mij de opmerking: "de hele tocht loopt hij achteraan en nu passeert hij als een speer". Nu was het niet ver meer naar de finish. Daar werden de parkoersbouwers gehuldigd. Het was weer een mooie tocht geworden.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor |
