de 3e Loonse- en Drunense Duinen tocht met WS78 vanuit Vught

Op zaterdag 12 november 2016 organiseerde WS78 een 20 en 40 km tocht vanuit Vught. De startlocatie van deze 3e Loonse en Drunense Duinen tocht was vanuit Theater de Speeldoos. Toen wij rond half negen bij de start aankwamen, was het al behoorlijk druk. Later zou blijken dat maar liefst 500 wandelaars zouden meedoen. Na het toespraakje van de vicevoorzitter voor de 40 km lopers volgde even later het toespraakje voor de 20 km lopers. Daarbij werd gezegd dat alleen voor de 20 km lopers nog de mogelijkheid bestond om extra te rusten op 5 en 12 km in een café restaurant en dat deze informatie niet op de routebeschrijving stond. Wel werd naar die extra rustpunten gemarkeerd.

Al na een halve km werd de Gemeentelijke Begraafplaats bereikt. Omdat wij deze dag de 20 km route liepen, hadden we volop de tijd en konden rustig extra dingen doen, die we normaliter doen als we de 40 km route lopen. En daarom brachten we een bezoekje aan die begraafplaats. Na kruising met de spoorlijn Den Bosch-Eindhoven liepen we door de Van de Pollstraat. In deze straat woonde Joseph Papanek.

De Oostenrijkse Joseph en Frederike Papanek-Adler hoorden tot de hogere welstandsklasse. In 1939 ontvluchtten ze hun land en hebben ze in Vught ook andere vluchtelingen onderdak verleend. Frederike Papanek heeft Theresienstadt overleefd. 

Daarop zetten we koers naar een volgende begraafplaats. Deze begraafplaats lag naast de Heilige Hartkerk. Maar we zagen zowel de kerk als deze begraafplaats niet omdat deze door bomen en struiken waren afgeschermd. We genoten hier van de eerste herfstkleuren van een bruingekleurde boom. Daarop werd de Helvoirtseweg bereikt. Hier gaat de N65 over in de A65. Vanwege het drukke verkeer werd vooraf gewaarschuwd om hier de voetgangersstoplichten beslist niet te negeren.

Daarna kwamen we door de Lekkerbeetjenlaan. Als oud Vughtenaar, ik heb 11 jaar in Vught gewoond tijdens mijn tienerjaren, wist ik dat er een bijzonder standbeeld staat, maar we kwamen er niet langs. Het standbeeld bleek aan het einde van de Lekkerbeetjenlaan en langs De Bréautélaan te staan.

Tijdens de Tachtigjarige Oorlog vond op 5 februari 1600 op de Vughterheide het laatste heroïsche riddergevecht in West-Europa plaats. Dit gevecht is de geschiedenis ingegaan als "De Slag van Lekkerbeetjen". Hoofdfiguren waren Gerard Abrahams van Houwelingen (alias Lekkerbeetjen) en de Franse edelman Pierre de Bréauté, die in dienst van de Staten-Generaal, de afgezanten van koning Philips bestreed. Dit merkwaardige duel heeft vele dichters en schilders geïnspireerd, getuige het grote aantal hekeldichten (gedichten waarin gebreken, ondeugden gegispt/afgekeurd worden) en lofliederen, en de vele schilderijen en gravures, die de Slag van Lekkerbeetjen tot onderwerp hebben. Kort daarna heeft Prins Maurits tweemaal pogingen gedaan Den Bosch tot overgave te dwingen. 

Aan het einde van de Zonneweilaan schrokken we flink toen we de Loonsebaan wilden oversteken. Hoewel er van rechts een auto kwam aanrijden, begonnen we vast de weg op te lopen. Zonder zijn richtingaanwijzer uit te steken sloeg hij toch af de Zonneweilaan en moest toen remmen omdat hij ons kennelijk pas laat zag. Nu betraden we de Vughtse Heide. Hier was het volop genieten van de prachtige natuur. Dit gebied bleek ook een grote aantrekkingskracht te hebben voor trimmers. Op het moment dat we de Vughtse Heide doorkruisten liepen er, op dat moment, meer trimmers dan wandelaars.

De Fusilladeplaats werd bereikt. Door de organisatie was geen verwijspijl hier naartoe geplaatst. Toch wisten talrijke wandelaars dat er iets bijzonders moest zijn.

Het 'Monument op de Fusilladeplaats' in Vught is een uit Franse kalksteen gehouwen wand met 26 stenen panelen waarop de namen van de 329 mannen zijn aangebracht die hier zijn doodgeschoten. Op de heuvel achter de wand is een eenvoudig houten kruis geplaatst. Op het hek van de fusilladeplaats is een bronzen plaquette bevestigd.

Kort na de evacuatie van kamp Vught, begin september 1944, waren de Helvoirtse timmerman Piet van Laarhoven en Vughtenaar Henk van der Pas, badmeester van de IJzeren Man, als leden van de hulppolitie belast met de bewaking van de materialenwerf bij het kamp. Hierdoor konden zij een kijkje nemen bij de op Lunet II ingerichte fusilladeplaats. Er lagen nog altijd honderden patroonhulzen: getuigen van de massale executies die daar even daarvoor nog hadden plaatsgehad. In een opwelling van woede en verdriet timmerden beide mannen daarop een groot eikenhouten kruis, dat zij voor de zandheuvel (kogelvanger) plaatsten. Bij haar bezoek aan de fusilladeplaats, op vrijdag 3 mei 1946, zou koningin Wilhelmina te kennen hebben gegeven dat dit kruis altijd moest blijven staan.

Na Lunet 3 werd de Boslaan bereikt. We hadden inmiddels ruim 5 km afgelegd. Ruim een halve km van de route lag café restaurant Strandhuys. We lieten ons hier een Latte Macchiato goed smaken. Nu liepen we ongeveer 3 km langs de oevers van de IJzeren Man, inclusief een extra lusje over een landtong. Bij het riviertje Broekleij werd de wandeling langs de IJzeren Man definitief verlaten. Over de Oude Loonsebaan te Cromvoirt en de Loonsebaan te Helvoirt werd op 10 km de soep- en koffiepost bereikt in buurtschap Distelberg.

Op de kruising van 't Hoog en de Hoenderstraat was de splitsing met de 40 km route. Op dit kruispunt was aan een boerderij een bord geplaatst met een afbeelding van een marskramer. Er stond op dat Keizer Napoleon hier op 6 mei 1810 gepasseerd was. Nu werd koers gezet naar de Zandleij. We volgden nu fraai een smal pad langs de Zandleij. We kwamen bij de Lambertusbrug. Hier was de grens tussen Cromvoirt en Helvoirt. Hier verlieten we de hoofdroute voor de tweede binnenrust voor de 20 km lopers. Daarbij kwamen langs een weilandje waar twee kangoeroes liepen, een bruine en een witte. Tegenover de Lambertuskerk en het voormalige gemeentehuis van Cromvoirt werd café restaurant Het wapen van Cromvoirt bereikt. De baas van het café was bepaald niet enthousiast. De organisatie had gezegd dat er 200 wandelaars zouden komen en wij waren pas nummer 11 of 12. Hij had appelpunten en broodjes ingeslagen, waar hij nu mee bleef zitten. Hij zei dat hij voortaan nooit meer wandelgroepen zou willen verwelkomen.

We liepen terug naar de Lambertusbrug en volgden de Zandleij opnieuw. Nu volgde een schitterend pad over de Cromvoirtsedijk. Er waren werkzaamheden in dit gebied. Aan het einde van de dijk stond voor de tegengestelde wandelrichting een bord dat het verboden was om het gebied te betreden. Over een paar wegen en paden met prachtige herfstkleuren van de bomen werd Kamp Vught bereikt. Hier was op 18 km de fruitpost.

We liepen weer naar de Vughtse Heide. Daarbij liepen we langs Lunet 1 en op korte afstand langs het Afwateringskanaal 's-Hertogenbosch-Drongelen. Door de hoge dijk langs het kanaal hebben we het kanaal echter niet gezien. Over het terrein van de voormalige Frederik Hendrik kazerne werd de bebouwde kom van Vught weer bereikt. Vlak voor de finish zagen we nog een witte toren van het gemeentehuis van Vught boven woonhuizen uitsteken. Omdat ik toch nog op Coos moest wachten, die de 40 km liep, besloot ik nog naar het gemeentehuis te lopen. De finish werd rond kwart over drie bereikt. Bij de finish bekeken we nog de schilderijententoonstelling in de foyer.



De Bossche kunstenaar Hans Vandenberg exposeert tot 28 november 2016 olieverfschilderijen op doek. Zijn onderwerpen haalt hij onder meer uit de Egyptische en Griekse mythologie. Ook zijn portret- en figuurstudies zijn hieraan gerelateerd. De positie van de vrouw speelt hierin een belangrijke rol. Vergankelijkheid en mystiek zijn daarbij zijn thema's. Voortdurend is hij op zoek naar de essentie van dingen die hem beroeren, die hem fascineren. Met olieverf geeft hij vorm aan zijn eigen beeldtaal, zijn eigen beleving van een tafereel of van een karakter van een mens of dier. Op een basis van structuurverf werkt hij soms dekkend, soms laag over laag om het gewenste resultaat te bereiken. In de eindfase maakt hij af en toe gebruik van een laagje goudverf.

Deze 23 km lange tocht was weer een prachtige tocht van WS78 geworden. Wij danken de parcoursbouwer en de organisatie hartelijk voor deze tocht. Het IVV-nummer was 11611.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor