Op 29 oktober 2016 organiseerde WS78 de Ordermolentocht. De start was vanuit het Duivensportcentrum te Apeldoorn.
Toen wij rond 8:45 uur bij de start aankwamen, was het behoorlijk druk. Net toen ik wat verder de zaal in wilde lopen om naar bekenden te kijken, werd omgeroepen dat vanwege de drukte vroeger gestart kon worden. en ook het gebruikelijke toespraakje door de megafoon werd vervroegd.
Nadat de meute vertrokken was, begaven wij ons ook op pad. Na het Sprengenpark liepen we over een vlonderpad nabij een hoog gebouw van de Belastingdienst. Er waren hier zelfs percelen met heide aangelegd. Na de begraafplaats Soerenseweg dwaalden we verder door de gegoede wijk Berg en Bos met bijna alleen maar vrijstaande huizen. Over de Valkenberglaan werd De Naald bereikt. De fel schijnende zon nodigde niet uit om hier foto's van te maken. Bovendien waren we hier in juli nog langs gekomen met de vierdaagse. Na Huize Het Kleine Loo kwamen we bij de stallen en het Paleis Het Loo.
Na de Koningstraat, de Zwolse weg en de Wieselseweg werd een traject door het Wieselse bos en langs weilanden gevolgd over het voormalige tracé Rijksweg 50. Spoedig daarop werd de soeppost bereikt in buurtschap De Haere. Er zaten hier aal een aantal 20 km lopers, die het kennelijk te vroeg vonden om de terugreis te aanvaarden. Onder hen was een echtpaar dat al 52 jaar getrouwd waren.
Ook troffen we hier een trouwe wandelaar die met de auto naar de soeppost was gereden. Vanwege een scheurtje in zijn meniscus vond hij het raadzamer om het wat rustiger aan te doen.
Verder liepen we westwaarts naar het Kroondomein Het Loo. We genoten nu volop van de prachtige herfstkleuren die mede veroorzaakt werd door de fel schijnende zon. Uiteindelijk werd sportpark ‘t Hanendärp bereikt. Hier was de grote rust op 21 km. Door de late aankomst besloten we door te lopen. We moesten toch om 17:30 uur binnen zijn. Bosgebied Wildlust werd doorkruist over een klompenpad. Aan de rand van het bosgebied stond een bankje. We konden de verleiding om te rusten toch niet weerstaan. Door de warmte besloten we een kledinglaag uit te doen.
Nu werd de terugtocht aanvaard. Wisselend door bosgebied en langs weilanden kwamen we in de bebouwde kom van Vaassen. Hier kwamen we langs het Moluks monument.
Het 'Moluks-monument' in Vaassen (gemeente Epe) is een bronzen beeldengroep.
De beeldengroep bestaat uit een Molukse KNIL-soldaat die samen met zijn vrouw, gekleed in een sarong en kabaja en zijn twee kinderen in begin jaren vijftig voet op Nederlandse bodem zetten. De beeldengroep is op een bakstenen sokkel geplaatst en is circa 1 meter 70 hoog. De beeldengroep beeldt de ontreddering uit van een Moluks gezin dat begin jaren vijftig naar Vaassen kwam.
Buiten Vaassen liepen we door natuurgebied "Korte Broek".
In natuurgebied "Korte Broek" komen onder andere het zeer zeldzame Geel schorpioenmos, het veenkortsteeltje, rietorchis, moeraskartelblad, beekstaartjesmos en verschillende zegge soorten voor. In dit gebied ontspringt de Egelbeek.
Niet veel later werd de koffiepost bereikt op 31 km. Hier troffen we een dame die voor de eerste keer in haar leven een 40 km tocht liep. Verder liepen we naar de Zwolse weg, een verkeersweg, die even werd gevolgd. Daarna werd de Wenumse Watermolen bereikt.
De officiële naam van deze wandeltocht luidt Ordermolentocht. Deze tocht had beter de naam Wenumse watermolentocht genoemd kunnen worden. Waar veel wandelaars niet bij stilstaan is het feit, dat aan een tocht van WS78 al twee jaar tevoren of langer gewerkt wordt. Op het moment dat de tochtnaam doorgegeven wordt is zo'n tocht veelal nog niet af. De parkoersbouwer zal op een of meerdere onoverkomelijke punten in de oorspronkelijke route zijn tegengekomen, waardoor naar een ander aantrekkelijk parkoers gekeken wordt.
Omdat de officiële naam de lading niet dekte en omdat ik vrij ben om een andere naam aan dit verslag te geven is dat de meer toepasselijke naam herfstkleurentocht geworden.
Daarna volgden we een traject van het in de volksmond genaamde voormalige Baronnenlijntje tussen Apeldoorn en Zwolle. Nu was dat een fietspad.
Tussen 1887 en 1889 werd de spoorlijn van Apeldoorn naar Hattemerbroek bij Zwolle aangelegd. In de volksmond kreeg het al gauw de naam “Baronnenlijn” omdat vooral burgemeesters van adellijke komaf de wegbereiders voor dit spoor waren. Ondanks de naam was de Baronnenlijn vooral populair onder het gewone volk.
Door concurrentie van de bus, die in tegenstelling tot de trein wél in de centra van de diverse plaatsen stopte, werd vanaf 1950 het personenvervoer gestaakt en in 1972 reed de laatste goederentrein over de Baronnenlijn.
De rails zijn overal opgebroken en alleen het station van Vaassen en twee spoorwachterhuisjes in Epe zijn bewaard gebleven. En natuurlijk bijna het volledige tracé dat getransformeerd is tot een prachtig fietspad!
Daarna volgden we nog de fraai met berken omzoomde onverharde Wenumseweg.
Daarna werd de bebouwde kom van Apeldoorn bereikt.
Op 37 km was nog de fruitpost bij een groente en fruitzaak in een winkelcentrum. We lieten ons de mandarijn en een dropje van Hillie goed smaken. De totale afstand bedroeg 40,150 km. De finish werd om 17:15 uur bereikt. Het was een hele aardige tocht geworden waarbij het prachtige zonnige weer en de prachtig gekleurde herfstbladeren mede debet (of is het credit) aan waren. Na afloop complimenteerde we de parkoersarchitect voor deze tocht. Wij danken de organisatie hartelijk voor deze tocht.
Het IVV-nummer was 11603.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
