Op pinkstermaandag 16 mei 2016 organiseerde St. Andries de Andries wandeltocht vanuit Groessen. Als ik bij de FLAL (Friese Lange Afstand Lopers) een wandeling ga lopen, dan is de startlocatie vaak vanuit een plaats die ik eerst op de kaart moet opzoeken om te zien waar die plaats ligt. Datzelfde gold deze dag voor Groessen. En de afstand van huis naar de start viel met 64 km erg mee.
Even voor zeven uur begaven wij ons op pad. Meteen bij de start was de splitsing van de 10 en de 15 km met de overige afstanden (20, 30 en 40 km). Elke afstand had zijn eigen kleur. Wij volgden de blauwe route (40 km). We staken de Dorpstraat over en liepen langs de RK Sint Andreas kerk. De eerste km voerde fraai over een smal grintpad, het Kerkpad Groessen. Daarna nam het enthousiasme wat af. Weliswaar voerde de route over rustige wegen, maar we bleven een hele tijd de Betuwe spoorlijn volgen. De natuur ziet er nu prachtig uit met talrijke wit bloeiende bomen en struiken en geel gekleurde weilanden en velden met boterbloemen.
We liepen om de plas De Waal heen. Nadat we de Betuwelijn waren overgestoken liepen we een tijdlang over de Kaniadijk. Daarbij hadden we fraaie vergezichten. Langs de kant van de weg stond op een gegeven moment een grote opgezette olifant. In een weiland graasden talrijke paarden nabij een meertje. Een medewandelaar werkte op dat hier veel dassen waren. Dat kon mede waargenomen worden door talrijke afgekloven boomstammen en takken ter plaatse. We kwamen langs het Kandia Gemaal en opnieuw zagen we een heleboel paarden in uitgestrekte weilanden lopen.
We kwamen bij Pannerden. In een weiland zagen we een veulen-pony, heel leuk en grappig. Verder kwamen we nog langs de RK kerk Martinus. Bij café De Oude Waal was de eerste rustpost. We staken de Rijndijk over en dwaalden nu door de Lobberdensche Waard naar Kijfwaard. Langs de weg zagen we een oude zand win machine welke uit de kolken in de buurt het zand heeft verwerkt. We kregen weer mooie uitzichten op de Rijn. We staken een sluisje in de Oude Waal tussen Bijland en Kijfwaard over. Aan de overkant van de Rijn zagen we de kerktoren van Millingen aan de Rijn liggen.
Even later zagen we het voetveer Heen en Weer de Rijn overvaren. Met een voetveer denk je vooral aan wandelaars. Maar nu vervoerde het voetveer 29 racefietsers. We wisten dat aantal zo goed omdat we ze telden toen ze later langs ons fietsten. Verderop liepen we langs het Watersportcentrum De Bijland. Op 14 km kwamen we bij Restaurant de Swaenebloem langs. Coos dacht even dat hier de rust op 17 km was, maar we hadden nog even te gaan. We kwamen in Tolkamer. Hier was volgens de routebeschrijving een rustpost bij restaurant de Havenmeester. We zagen wel café De Hulk. Toen we hier even voorbijgelopen waren, bleek dat de rust in café De Hulk was. We mochten ons meegebrachte brood hier niet opeten, zodat we hier weer snel vertrokken na een kop koffie.
Na een grasdijk liep Coos even verkeerd achter andere wandelaars aan. Want na de grasdijk was de splitsing met de 30 km. En omdat wij niet van die snelle wandelaars zijn, zaten we flink in de achterhoede (van de wandelaars die om 7 uur waren gestart). Door Tolkamer liepen we naar de kade langs de Rijn. We zagen hier een rijnaak liggen met de naam Henri. Dat moest ik natuurlijk op de gevoelige plaat vastleggen. Buiten Tolkamer volgden we een kleine 2 km de Spijkse dijk. Hier hadden we weer mooie panorama's op de Rijn. Maar de relatief smalle weg met voortrazende auto's was niet aangenaam. Eenmaal haalde een auto mij van achteren in en daardoor vlak langs mij heen reed.
We sloegen af over de Tengnagelwaard. Nu liepen we naar Lobith. De velden kleurden hier schitterend geel door de vele boterbloemen. Na de RK Maria Onbevlekt Ontvangen kerk kwamen we langs de veel kleinere Nederlands Hervormde Kerk. Verder liepen we langs een licht geel gekleurde Volkswagen, model Kever. Deze was vol geplakt met meer dan 100 verschillende knopen. Hoewel we in Lobith langs de Markt liepen, was hier geen cafeetje te bespeuren voor een extra rustpost.
Lobith werd verlaten over de Eltenseweg. Op 22 km hadden we bij Biologische tuinderij en Biowinkel 't Gelders Eiland een rust op een bankje. Een km verderop lag grenslandwinkel De Hut. Hier kochten we een flesje AA-drink. Voor de winkel stonden stoelen om te rusten en te drinken. Nu volgden we ruim 4 km de Osssenwaardsedam, een zand/grintweg met naastliggend fietspad. Langs de weg was een heuveltje opgericht. Hier tegenaan was een steile stenen trap aangelegd. Boven had je een prachtig uitzicht op de omgeving. Maar de trap omlaag durfde ik alleen achterstevoren af te lopen.
We kwamen vervolgens in Herwen. Hier liepen we om de plaats heen. Op een oudere boerderij stond het woord café, maar dat was het niet meer als zodanig. Nu zetten we koers naar het plaatsje Aerdt. Daar hadden we ook nog niet eerder van gehoord. Hier kwamen we langs de fraaie Nederlands Hervormde kerk. Buiten Aerdt liepen we langs het Dijkmagazijn Polderdistrict Rijn & IJssel dat in 1879 werd gebouwd.
Op 33 km was bij camping Rijnstrangen te Aerdt de laatste rustpost. Bij het verlaten regende het even licht. Net toen Coos haar paraplu had gepakt werd het weer droog. Nu volgden we een tijdlang de Deukerdijk. Daarbij kwamen we langs gemaal Oude Rijn. Aan het eind van de Deukerdijk sloegen we af en volgden we de Berghoofdseveerweg. Ook hier was het genieten van de prachtige omgeving. Nu was het niet ver meer lopen naar de finish. Hier kwamen we om 4 uur aan. Dat betekent dat we de wandeltocht in 9 uur hebben gelopen. Het grootste deel van de wandeling voerde over verharde wegen. Toch was het een aardige tocht om eens gelopen te hebben. Er deden 389 wandelaars mee, 50 liepen de 40, 170 liepen de 30, 70 liepen de 20 en de rest op de andere twee afstanden.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
