Op zaterdag 30 april 2016, lange tijd bekend onder de naam Koninginnedag, werd de start aanvankelijk in westelijke richting verlaten. We vonden het vreemd dat de A28-snelweg even werd opgezocht maar gelukkig ook spoedig weer werd verlaten. Beilen werd daarna over dezelfde route verlaten als dat we aan het einde van de tweede wandeldag naar Beilen waren toegelopen. Daarna dwaalden we fraai door het Terhorsterzand. We kwamen langs meerdere vennetjes/meertjes, waaronder de Makkumerplas.
Nadat we de A28 waren overgestoken werd op 8 km de eerste rust bereikt bij Camping Boszicht. Er stonden hier heel wat wandelaars voor de balie op hun koffie te wachten. Daarop besloten we meteen verder te lopen. Na de vorige dag met de vele regen was het nu een mooie dag en konden af en toe eens op een bankje zitten. De nu volgende 17 km voerde geheel door Nationaal Park Dwingelderveld. Daarbij liepen we af en toe over leuke smalle paadjes.
De tweede rustpost was op 12½ km bij Taribush De Marke. Naast koffie en thee kon je hier zelfs een pannenkoek eten voor twee euro. Een bekende dame zei tegen mij dat ik naar het toilet moest gaan. Dat gebeurt niet vaak dat een dame tegen mij zegt, dat ik naar het toilet moest gaan. Maar het betroffen hier vier toiletten, die van binnen heel mooi versierd waren en beslist de moeite van het fotograferen waard waren.
Kamp de Marke ligt in het stiltegebied van Nationaal Park Dwingelderveld, onderdeel van Natura 2000. Aan de rand van het bos, met een prachtig uitzicht over de velden is dit een verrassende locatie voor bedrijfsuitjes, familiefeesten en andere groepsuitjes zoals een rustpost van een wandeltocht. ’s Zomers is het feest onder de kapschuur of in één van de Marokkaanse tenten. In de winter zit je heerlijk in het verwarmde recreatiegebouw, dat ook als groepsaccommodatie dienst doet. Hier vind je ook het kantoor van Taribush Events, waar je altijd binnen kunt lopen voor een kop koffie.
Verderop liep ik een eind op met een wandelaarster uit Peize. Zij liep tijdens deze vierdaagse alleen deze zaterdag mee. We raakten aan de praat doordat op een T-splitsing geen pijl zichtbaar was. Ik zei toen dat we LA moesten, want in de routebeschrijving stond dat we de oranje route moesten volgen en die ging daar LA. Toen ik vertelde dat ik in Beilen overnachtte op een adres van de Stichting Vrienden op de Fiets zei zij, dat zij ook een adres van de Stichting Vrienden op de Fiets was, maar dan in Peize.
Opnieuw kwamen we bij een meertje/vennetje. Deze heette Schurenberg. Op 21 km was bij het Orientatiecentrum Dwingelderveld een rustpost. De servetten, die bij de kop koffie lag, waren van het Van der Valk hotel te Spier. Het was dus min of meer een dependance. De koffie smaakte er niet minder lekkerder door. De rest van de wandeling door het Nationale Park Dwingelderveld voerde op relatief korte afstand langs de A28 snelweg. Op dezelfde plek waar we de snelweg op de heenweg hadden overgestoken, staken we de A28 opnieuw over.
Opnieuw voerde de route door het natuurgebied Terhorsterzand. Nu was het niet ver meer naar de laatste rust op 28 km. Deze was gelegen bij Zorgboerderij De Hanse Hof te Smalbroek. Voordat de finish werd bereikt, staken we nog de Beilerstroom en het Linthorst Homankanaal over en kwamen we langs zwembad De Peppel
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| 
