De dag van Wijster

Van 28 april t/m 1 mei 2016 werd voor de derde keer de Drentse Hooglanden vierdaagse georganiseerd. De start en fi­nish was elke dag vanuit café bar 't Zwaantje dat aan de Markt in Beilen was gelegen. De Drentse Hooglanden wan­del4daagse is een handelsnaam van Stichting Magisch Volksvermaak Drenthe.

Op 28 april 2016 verlieten we de start in zuidelijke richting. Voordat we langs de Hervormde kerk liepen, kwamen we langs de algemene begraafplaats met daarop een oorlogsmonument, een grote veldkei met daarvoor een standbeeld van een man. Nadat we de spoorlijn waren overgestoken, werd ook de bebouwde kom van Beilen verlaten. In buurtschap Lie­ving staken we de Beilerstroom over. We werden ingehaald door een echtpaar. Hij zei tegen mij, dat ik met het fo­to­gra­fe­ren wel heel wat extra meters liep. We volgden hier, in omgekeerde richting, trajecten van de Scharreveld wan­del­rou­te en de Zuider Kluft route.

We kregen uitzicht op de molen van Makkum. Bij Holthe staken we via een sluis het Linthorst Homankanaal over. Zo te zien werd de sluis nu niet zoveel gebruikt, want er lag gedeeltelijk kroos op het water. Voor een akker lag langgerekt een strook gras dat vol stond met bloeiende paardenbloemen.

Bij minicamping Westenenk was op 8 km de eerste rustpost. Deze was in de schuur naast het woonhuis. Er stond een oranje gekleurde tractor, maar ook stoeltjes om op te zitten. We hoorden hier van een medewandelaar waarom hij tij­ dens de Kennedymars van Sittard niet vrolijk keek, toen hij werd gefotografeerd. Wegens voetproblemen is hij toen op 51 km uitgevallen. Snel na deze rustpost was de splitsing met de 12 en 20 km route.

Nu werd koers gezet naar De Blinkerd. Dat is de top van de voormalige afvalberg bij Wijster. Maar voordat de be­klim­ming werd gestart, hadden we nog een rust in Koffiekiosk Het Blinkerdje. We lieten ons de warme chocolademelk goed smaken. Na het verlaten van de kiosk liepen we over stapstenen over een sloot/beekje. Daarna werd definitief de beklimming ingezet van de 39 meter hoge De Blinkerd. Over een slingerend schelpenpaadje daalden we de berg af.

Als je niet beter zou weten, zou je op z'n minst denken dat De Blinkerd een vliegende schotel is die uit verre zonnestelsels precies hier bo­ven­op de berg geland is. Maar eigenlijk is De Blinkerd gewoon het informatiecentrum van Attero en de stichting Het Drentse Landschap dat u onder andere informeert over het project het Oude Diep. Vanuit De Blinkerd heeft u een prachtig uitzicht op een heel bijzonder stuk­je Drenthe. Twintig miljoen kuub afval veranderden in groene heuvels met aan de voet prachtige nieuwe natuur. De Blinkerd is (o.a.) het startpunt van een wandeling naar het Oude Diep waar Het Drentse Landschap druk bezig is om de beek en het beekdal in oude luister te herstellen.

Door het Beekdal Oude diep werd weer een asfaltweg bereikt. Nu volgden enige lange asfaltwegen, waarbij we vlak langs de afvalverwerkingsfabriek kwamen. Bij een spoorwegovergang lazen we op een infobord wat hier in de buurt plaats vond op 2 december 1975, namelijk de treinkaping door Zuid-Molukkers.

Er kwam een donkere lucht onze kant op zetten en we hoopten, dat we, voordat de bui zou losbarsten we op de laatste rust­post bij camping De Bosrand zouden zijn die op 24 km lag. Maar op de rustpost liet de regen op zich wachten. Maar niet lang nadat we weer vertrokken waren, begon het wat te regenen. Net nu het weer mooi werd. Eerst liepen we door natuurgebied de Beilerturfkuilen overgaand in het Terhorsterzand. We hadden het idee dat hier een traject was aangepast, waarschijnlijk vanwege te veel water op het oorspronkelijke parkoers. Er stonden hier heel veel pijlen op een niet herkenbaar pad. Dat was wel heel goed van de organisatie. Via buurtschap Terhorst werd Beilen weer bereikt.

In Beilen zagen we nog een opvallende windvaan. Het stelde een zeeschip voor. Later, toen we thuis de foto vergrootte stond op het schip nog de naam Vikingbank geschreven. Ondanks het vele asfalt op de heen- en terugroute, was het een mooie tocht geworden met flink wat zonneschijn.

Ik overnachtte tijdens deze vierdaagse op een adres van de Stichting Vrienden op de Fiets. Het echtpaar waar ik ver­bleef, was deze dag 56 jaar getrouwd. Toen ik na afloop bij het huis arriveerde, vertrok net de jongste zus van de gast­vrouw. Even later kwam haar oudste zus op bezoek. Zij vertelde dat ze het voorgaande jaar een wandelaarster van de­ze vierdaagse te logeren had. Dat bleek een dame te zijn die in Hazerswoude woont en die ik ook ken.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor