In het weekend van zaterdag 23 en zondag 24 januari 2016 werd de Egmond Wandel Marathon georganiseerd. Beide dagen was de start en de finish bij sporthal Watertoren aan de Watertorenweg te Egmond aan Zee. Er kon gestart worden voor de 10,5 en 21 km route en ook naar keuze de noordroute en/of de zuidroute. Wij liepen beide dagen. De zaterdag kozen we de noordroute en zondag de zuidroute.
Op
zaterdag 23 januari was het prachtig zonnig weer. In andere delen van het land was het lang niet zo mooi. In het noordoosten van het land, vanuit Vlagtwedde organiseerde FLAL een tocht. Daar was het nog echt winters. Er lag sneeuw en het ijzelde. Toch kwamen daar nog 330 deelnemers opdagen. Dit jaar liepen we nog met een vriendin uit Amersfoort. Nadat we voorzien waren van het startstempel begaven we ons op pad. Omdat we zin hadden in een lekkere kop koffie, hadden we al na 600 meter onze eerste rust bij Restaurant Natuurlijk. We lieten ons een Latte Macchiato hier goed smaken. Daarna werd koers gezet naar het strand.
Het strand werd ongeveer 7 km in noordelijke richting gevolgd. Bij de derde stempelpost, de tweede op het strand, werd het strand bij de Kluft verlaten. Daarna werd een tuintop beklommen en hadden we fraaie panorama's. We daalden naar het bos af naar een mountainbike fietsroute. Voor de fietsers was een omleidingroute aangegeven. Nu liepen we een tijdlang fraai door bos- en duingebied van boswachterij Schoorl overgaand in het Noord Holland Duin Reservaat. Nabij het NIVON huis Het Zeehuis werd het bosgebied verlaten en werd Bergen aan Zee bereikt.
Veel wandelaars waren moe geworden en keken uit naar een geschikt café restaurant. Bij de Zilte Zoen was het heel druk en warm. Wij kende deze locatie al als rustplaats met de herfst5daagse. Toen was de wachttijd een hele tijd en dat zou nu mogelijk hetzelfde zijn. We besloten door te lopen en naar ons favoriete café restaurant te lopen. Dat was hotel café restaurant Victoria. Dit lag een kleine 100 meter van de route. Het was hier heerlijk rustig en er waren hier geen andere wandelaars. We lieten ons de Latte Macchiato goed smaken. Bovendien hebben ze hier nog een oude jukebox staan. We luisterden hier naar een aantal oude plaatjes uit de jaren 60.
Buiten Bergen aan Zee liepen we opnieuw door het Noord Holland Duin Reservaat. Nabij buurtschap Het Woud was een volgende rust- en stempelpost. De sfeer werd hier verhoogd met een optreden van
Boerenhofkapel De Kinkeluters uit Heiloo. Verder liepen we, over een aantal trappen, langs buurtschap Wimmenum en Egmond aan de Hoef. We liepen hier een traject, dat we ook met de bos- duin en strandtocht met de LAT op de tweede zaterdag in april lopen.
We kwamen bij de asfaltweg Delverspad. Er stond hier een pijl naar rechts en we volgden de route zoals we dat normaliter ook met de hiervoor genoemd LAT-tocht deden. Maar na een halve km hadden we het idee dat we verkeerd liepen. Van twee wandelaars uit de omgeving hoorden we dat op het pad dat we op dat moment liepen, nog geen andere wandelaars hadden gelopen. Ik keek op mijn GPS en zag dat we een verkeerd pad hadden ingeslagen. Maar hoe vertel je aan zeker 50 achterop komende wandelaars dat we verkeerd liepen, als zijzelf van mening zijn dat ze goed liepen.
Nadat we weer op de goede route liepen, was het niet ver meer naar de finish. Met de bus reden we weer terug naar Heiloo en namen daar de trein huiswaarts.
Op
zondag 24 januari was het heel ander weer. Het was zeer zwaar bewolkt en mistig. Het regende licht of motregende. Deze dag liepen we de zuidroute. Eerst liepen we naar het centrum van Egmond aan Zee. Daar dronken we bij café restaurant De Klok een heerlijke Latte Macchiato. Daarna liepen we naar het strand en volgden dit zo'n 7 km naar Castricum aan Zee. Het was windkracht 4 en we hadden de wind tegen. Voordat het strand definitief werd verlaten, hadden we een rust bij uitbater Zeezicht. Ook hier lieten we ons een Latte Macchiato goed smaken. Een gedeelte van ons lunchpakket werd hier ook verorberd.
Vlak daarna was de derde stempelpost en kregen we een mandarijn. Op de nabijgelegen parkeerplaats zagen we een vrouwenpop in bikini zittend op een paal. Haar gezicht was niet te zien omdat ze een oranje muts droeg die over haar gezicht was getrokken. Het was wel mooi genoeg om er een
foto van te maken . Verder liepen we door het Noord Holland Duin Reservaat. Het was nu veel aangenamer lopen met de wind in de rug. Het was inmiddels ook droog geworden.
Daar waar naar rechts een trap omhoog voerde naar een duintop liepen we rechts omhoog. Dit was niet de officiële route. Maar we wisten dat we die duintop aan de andere kant konden afdalen en weer op de route zouden uitkomen. Met de eerder genoemde LAT-tocht lopen we dit traject tegengesteld. We liepen nu naar duincamping Bakkum. Hier was weer een stempelpost en kregen we een krentenbol. Er was hier een optreden van
Kastrikums Shanty- en folksongkoor 'de Skulpers'. We bleven hier zitten totdat ze toe waren aan een break. Toen de break werd aangekondigd vonden talloze wandelaars dat heel jammer. Tijdens de break ving ik een gesprek op van een van de zangers, dat een grote groep wandelaars waren langsgelopen toen zij aan een vorige break bezig waren. Toen zij begonnen te zingen kwam de grote groep wandelaars allemaal teruggelopen.
We liepen weer verder. We keken nu verschillende keren op de ingetekende route op onze GPS. Deze route was door de organisatie beschikbaar gesteld. We constateerde dat we meerdere keren afweken van de GPS-route. Volgens Coos, die de route zoveel mogelijk op papier volgde, klopte de route op papier ook een aantal malen niet. Ter hoogte van Egmond Binnen kwam de 10,5 km route er bij. Hier was weer een rust- en stempelpost. We lieten ons een kommetje erwtensoep met schijfjes worst voor € 2,90 goed smaken. Bij de stempelpost kregen we nog een pakje sultana's en een sapje.
Rond een uur of twee was het weer gaan regenen. Egmond aan Zee werd aan de zuidzijde bereikt. Uit een draaiorgel, dat nu grotendeels was ingepakt, klonk vrolijke muziek. Over de boulevard werd de finish weer bereikt. Hier namen we onze medaille in ontvangst. We kregen de indruk dat we bij de finish niet welkom waren. De muziek stond hier kei en kei hard. We wisten dan ook niet hoe snel we hier moesten weggaan. Dat was dus bepaald geen feestelijk afsluiting van een prachtig weekend.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
