Op dinsdag 15 september 2015 organiseerde de Wandelen op Dinsdag-groep (WoD) van de OLAT de Strabrechtse Heide tocht. De start was vanuit de kantine van SRV-camping De Sprink te Mierlo. Er was voor deze dag onstuimig weer voorspeld met kans op regenbuien. Bovendien was het deze dag de derde dinsdag van september, dus Prinsjesdag. Bovengenoemde punten konden een reden zijn waardoor het aantal wandelaars deze dag op 36 bleef steken. Er was deze dag ook een fietser. Deze fietser woont in Mierlo. Hij is OLAT-lid, maar kan geen 20 km meer lopen. Alleen al voor de sfeer die zo´n OLAT-wandeling teweeg brengt, was hij aanwezig.
De route van deze dag liep via bosgebied Molenheide naar de A67-snelweg. We kwamen op een plek uit waar de Kempische Wandeldagen elk jaar een verzorgingspost had. Nu liepen we een grote ronde over de Strabrechtse Heide. Daarbij deed zich voor de organisatie een wat minder prettig voorval voor. We kwamen op een driesprong. De fietser wist dat vlakbij de route zich een bunker bevond en hij wilde de wandelgroep hier ook langs laten lopen. Maar de officiële route kwam hier niet langs. Zo´n 6 of 7 wandelaars liepen toch met de fietser mee terwijl de hoofdgroep verder liep.
We kwamen weer uit op een plek uit waar de Kempische Wandeldagen elk jaar een verzorgingspost had. Het begon nu net flink te regenen. We bleven hier even onder de bomen schuilen. Wel zoveel mogelijk met paraplu´s voor zover men die bij zich had. Ikzelf had geen paraplu bij mij, maar wel regenkleding. Nu stond hier een informatiebord met een klein afdakje en hieronder bleef ikzelf schuilen totdat de wandelgroep weer verder liep en de regen bovendien vrijwel gestopt was. Op weg naar de finish zagen we nog de Radio- en televisietoren van Mierlo. Langs de vermoedelijke plaats waar kasteel Mierlo had gestaan, kwamen we bij de startlocatie uit.
Vaak zijn dit soort wandelingen één grote ronde van ongeveer 20 km. Deze dag waren het twee lussen van in principe ongeveer 10 km. De eerste lus was deze keer 12½ km lang en de tweede lus 9 km. De grote rust was nu dus in de kantine van de camping. Hoewel voor deze dag, zoals eerder vermeldt, een onstuimige dag was voorspeld, was het hier best mooi weer. Het grootste deel van de wandelaars gingen buiten op het terras zitten. Ondergetekende ging binnen zitten. Daarbij hebben we nog het fotoboek bekeken van de oudste deelnemer van de WoD-wandelgroep. Op 30 september 2014 organiseerde hij de laatste tocht voor WoD.
Tijdens of na afloop van dit gebeuren werd hem nog een lied toegezongen waarvan u de tekst in de fotoreportage kunt aantreffen.
De tweede lus was minder spectaculair. De eerste 2 km liepen we hetzelfde als de eerste lus. De fietser vertelde later dat er rond Mierlo ontzettend veel wandelpaadjes zijn. Die eerste 2 km zou door een zeer ervaren parkoersuitzetter anders ingevuld zijn. Maar we waren al lang blij met deze parkoersuitzetter, want er gaat toch flink wat tijd zitten in het uitzetten van een tocht. Deze lus voerde geheel over bosgebied Molenheide. Het was weer een mooie tocht geworden en we danken de organisatie dan ook hartelijk voor deze tocht.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| 
