Grenslandpad: Retie - Eersel
We hadden goed geslapen. Het ontbijt voor 10 euro was wat aan de magere kant. Ook het lunchpakket was wat mager, maar we konden vooraf wel een voorkeur geven wat we er op wilden hebben. En voor het lunchpakket hebben we niets betaald. Dat was wel weer goed. Om 10 minuten over acht begaven we ons op 13 september 2015 op pad. Het had 's nachts geregend maar nu was het droog. Wel was het nog nevelig hoewel de zon zijn best deed om er door te komen.
We liepen weer de 2˝ km langs kanaal Dessel-Schoten over Turnhout terug totdat we weer op de route zaten. Daarna volgden we een lange zandweg, de Arendonkse weg, door natuurreservaat De Ronde Put. We kwamen uit bij de Abdij te Postel. Het was hier best wel toeristisch. Om 2 minuten voor half tien probeerden we de toegangsdeur van Gasthof De Beiaard te openen maar zonder succes. Net toen we verder wilden lopen, kwam een echtpaar aangelopen en die wisten dat de uitbater om half tien openging. En dat bleek ook het geval te zijn. Vanwege het kleine lunchpakket besloot ik hier twee dunne pannenkoeken te eten, naast de favoriete drank Latte Macchiato. Toen we het Gasthof verlieten zagen we aan de overkant van de weg een bakker zitten, die ook open was. Want het was deze dag een zondag. Hier kochten we ook nog mondvoorraad.
Daarna liepen we over het terrein van de Abdij van Postel en voor de Abdij zetten we onszelf ook nog op de foto. Er stonden hier veel auto's. Vermoedelijk was er een kerkdienst aan de gaan. We verlieten de Abdij en kwamen even verderop langs een kapelletje. Verder liepen we door het Reuzels Bos, de Bladelse Heide en het Grootbos naar café restaurant In 't Wild Zwijn. Hier dronken we Latte Macchiato die veel op koffie verkeerd leek. Op elke tafel stond een bakje met pinda's die we zelf konden pellen. Het afval van de pinda's konden we gewoon op de grond gooien. We bevonden ons hier weer in Nederland in de gemeente Bergeyk op de grens met Bladel.
We troffen hier informatie aan over de roerige jaren dat hier gesmokkeld werd. Verder liepen we langs de Zwarte Weijer en door Grenspark De Kempen. Na de Holle Witrijt liepen we door bosgebied Postelse Heide naar Witrijt. Daarbij kwamen nog langs het terrein van modelvliegclub Bergeyk. Langs een groot grasveld stonden een paar bankjes waar we op een ervan gingen zitten. Onder het genot van ons lunchpakket keken we naar opstijgende en rondvliegende vliegtuigjes.
Bij veel plaatsen in de provincie Noord Brabant met een beetje natuur worden nu natuurpoorten aangelegd. Dat is ook het geval met Witrijt. Even voor Witrijt was, vanwege monumentendag of monumentenweekend een atelierroute van Daan van den Enden. Van zijn schilderijen maakten we enige foto's. Er was hier een kleine parkoerswijziging t.o.v. het Grenslandpadboekje. Zo te zien was dit een verbetering. Door de wijziging was een stuk asfaltweg met autoverkeer verwijderd. Bij de Kleine Witrijt hadden we nog een rust en dronken koffie verkeerd bij Landschapsakker De Oude Belg.
Verder liepen we door bosgebied naar de Bredase Baan. Op de kruising met de weg Witrijt hadden we een rust op een bankje. Hier aten we nog wat omdat dit niet in het café restaurant kon. Aan de overzijde van de weg stond een ijscoman en hij deed best goede zaken. Daarna dwaalden we een tijdlang langs de Hapertsche Heide en over de Carterheide. Het was hier behoorlijk toeristisch. Over de Carterheide liep een fraai smal berkenpad en hier troffen we talrijke tegenliggers. Daarna werd de bebouwde kom van Eersel bereikt. We hadden oorspronkelijk het plan om in Eersel door te lopen naar het busstation.
Maar toen we bij bushalte Voortseweg aankwamen, besloten we hier al de bus naar Eindhoven te nemen. In Eindhoven reisden we verder met de trein huiswaarts.
We waren deze dag tweemaal twee wandelaars tegengekomen die ook het grenslandpad liepen, maar dan tegengesteld. De eerste twee, een echtpaar uit Voorthuizen, liepen trajecten in combinatie met de caravan en de fiets. De andere twee wandelaars, twee dames, liepen twee keer per jaar een weekend. Ze liepen met een grenslandpadboekje uit 2004. Omdat het al verschillende malen niet klopte vroegen ze of ze even in ons boekje mochten kijken. Het waren weer twee mooie wandeldagen geworden.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| |
