WaterReijk Wandel3daagse, 1e dag, Linde route

Van 4 t/m 6 september 2015 werd de Wa­ter­Reijk wandel3daagse georganiseerd. De start was vanuit Restaurant Het Binnenhof bij het Vil­la­park te Paasloo. Wij waren een dag tevoren ge­ar­ri­veerd en overnachten in een hotelletje te Wol­ve­ga. Vrijdag 4 september 2015 deed het weer de naam van deze driedaagse alle eer aan want er viel ongeveer 25 mm regen. Toen wij e­ven na half zeven met de auto naar de start re­den, was het nog enigszins donker door de regen. Op onze GPS hadden we de kortste autoroute naar de start staan. Dat bleek toch niet zo'n suc­ces te zijn, want we reden over vele smalle as­falt­weg­ge­tjes. Terug namen we een aan­ge­na­me­re weg.

Even voor half acht begaven wij ons op pad, ge­huld in regenjas en regenbroek. Over de Binnenweg liepen we naar het centrum van Paasloo en staken de doorgaande weg van Steenwijkerwold naar Oldemarkt over. We dwaalden door het Blesdijkerveld en de Blesdijkerheide of Friesche Veld naar Blesse. Hier in Blesse was op 6 km een rustpost bij snackbar Li. Omdat we de snackbar niet van de weg af zagen liggen besloten we door te lopen.

We kruisten de spoorlijn en de A32-snelweg. Net na de snelweg lag rechts het Peter Stuy­ve­sant monument. Ik had dit graag op de foto wil­len zetten, maar het regende nog steeds. We volg­den even de snelweg. Natuurreservaat Linde Val­lei werd bereikt. Voor de rivier de Linde sloe­gen we af en volgden deze.

De snelweg en de spoorlijn werden weer ge­kruist. Nabij de Blessebrug volgden we even de ou­de loop van de Linde. Nu volgden we het Stroom­kant­pad dat overging in de Sasweg. De Len­de werd overgestoken en over het O­ver­len­de­pad en de Gapenburg werd paviljoen Drie­weg­sluis bereikt. Hier was op 19 km de tweede rust­post. We lieten ons een Latte Macchiato goed sma­ken. Hier was de splitsing met de 25 km. De 40 km route, die deze dag 42 km lang was, maakte hier een lus en kwam later weer bij paviljoen Driewegsluis uit.

We staken de Linde over bij de Mr H.P. Linthorst Homansluis over en volgden nu de Jonkers- of Helomavaart. In na­tuur­re­ser­vaat Rottige Meente in buurtschap Nijetrijne werd het droog en begon de zon zelfs te schijnen. Hier werd de eerste foto van de dag genomen. We hadden inmiddels al 21 km afgelegd. We staken de Peter Stuyvesantweg over, ge­hol­pen door twee verkeersregelaars. Bij elke drukke(re) weg stonden verkeersregelaars. Dat was heel goed van de or­ga­ni­sa­tie en alleen al daarvoor verdienen ze een pluim van waardering. Ons pad langs de Jonkers- of Helomavaart ging nu over in een grintpad. Daarbij kwamen we nog langs het Willem Jongsma gemaal en langs de molens de Reiger en de Rietvink.

Hoewel de wandeling op zich mooi was, volgde nu een heel mooi traject. We troffen het, dat het op deze regenachtige dag hier droog en zonnig was. Eerst kwamen we langs de Schenesluis. Daar­na voerde een grintpaadje langs het ri­vier­tje de Scheene. Langs de Scheene stonden hui­zen aan het water en daar werd dan omheen ge­lo­pen. Munnekeburen werd bereikt bij een huis dat aan één zijkant helemaal van glas was. De ei­ge­naar zat buiten op zijn terras. Net voordat er weer een regenperiode aankwam konden we het huis op de gevoelige plaat vastleggen.

Nu volgden we een 4 km lang grintpad met de naam Voetpad. In buurtschap Scherpenzeel had­den we een rust in een mooi tuinhuisje. Dat was bij de Landerij. Er was hier plaats voor maximaal 16 personen stond aangegeven, maar zoveel zitplaatsen zagen wij niet. Het was trouwens ook niet druk op de 40 km route. Mede vanwege de regen hadden verschillende wandelaars be­slo­ten om niet de 40 km maar de 25 km route te lopen. Nu deden er op de 40 km route slechts 30 wandelaars mee. De af­ge­leg­de afstand bedroeg hier 28 km.Na kruising met de Peter Stuyvesantweg liepen we over de Spangahoekweg in buurt­schap Spanga. Daarbij kwamen we langs een begraafplaatsje met klokkenstoel.

De oude kerk van Spanga werd in 1831 afgebroken van­we­ge zijn bouwvallige staat. Daarna werd in 1851 een klok­ken­stoel gebouwd. Deze moest in 1954 het loodje leg­gen bij een storm. Een jaar later, in 1955, werd deze ver­vangen door een nieuwe klokkenstoel. Deze klok­ken­stoel had een sterk afgeplatte kap. Ook deze klok­ken­stoel heeft het loodje gelegd. In 1989 is een nieuwe klok­ken­stoel geplaatst. Aanvankelijk zat hier wegens geld­ge­brek geen klok in. Door een gift van een bank te Wol­ve­ga is, ter gelegenheid van de heropening op 27 oktober 1989, alsnog een klok geplaats. De klokkenstoel is er­kend als rijksmonument. Bij begrafenissen wordt de klok ge­luid.

Even liepen we nog langs De Scheene. Over de Markt­weg werd de Lindedijk bereikt. Op een ge­de­tail­leer­de kaart is aan de hand van de ge­meen­te­grens te zien hoe de Linde in het ver­le­den meandeerde. De Lindedijk volgden we tot de Mr H.P. Linthorst Homansluis. Daarna kwamen we weer bij Paviljoen Driewegsluis. De afgelegde afstand bedroeg hier 34 km. Opnieuw lieten we ons een Latte Macchiato goed smaken. We troffen hier een dame die in oktober haar 82e ver­jaar­dag hoopt te vieren. Dat zij nog 25 km liep, vonden we een hele prestatie. Ze heeft zelfs plannen om op 26 en 27 september mee te doen met de Tocht om de Noord en dan elke dag de 40 km te lopen.

Door het Markerbroek liepen we naar Ol­de­markt. Daarbij kwamen we nog langs een boer­de­rij waar een heel groot pak halvolle melk stond. Het pak was meer dan twee meter hoog. Langs de Jachthaven werd het centrum van Oldemarkt be­reikt. Langs de Hoofdstraat lag het Radio mu­se­um. Hoewel een bord aangaf dat het geopend was, hadden we geen puf meer om dat te be­zich­ti­gen. Bovendien wachtte Coos op mij omdat zij de 25 km liep. Via De Hare werd de finish be­reikt.

In het Radio Home Museum te Oldemarkt kunt u de col­lec­tie van Jannes Punter bewonderen. Hij verzamelt na­me­lijk oude radio's, bandrecorders en rand­ap­pa­ra­tuur en stelt een derde deel van zijn verzameling hiervan ten­toon in het Radio Home Museum.  Er staan zo'n 200 ap­pa­ra­ten opgesteld, de tentoonstelling is wisselend van opzet.  Jannes Punter weet veel te vertellen over de verschillende radio's en band­re­cor­ders, die trouwens allemaal werken.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor