Grenslandpad: Alphen - Hooge Mierde
Op zaterdag 22 augustus 2015 vervolgden we met het Grenslandpad. Met de auto, trein en bus reden we naar Alphen. Bij de start was het al aangenaam warm waardoor ik in een bushokje de lange broek verwisselde voor de korte. Om 9 uur begaven we ons op pad. We verlieten Alphen in noordoostelijke richting.
Aan de rand van Alphen was een café restaurant waar op de toegangsdeur Welkom Wandelaars stond. Maar de avond ervoor was een familiefeest geweest met het gevolg dat ze op dat moment nog niet open waren. We staken het traject van het Bels Lijntje over en bevonden ons nu in buurtschap Looneind. Niet veel later werd het eerste bos bereikt. Langs de bosrand stond een bankje met leuning waar we dankbaar gebruik van maakten. Na wat gedronken te hebben vervolgden we ons pad.
De geschiedenis van Het Bels lijntje
De eerste pogingen om Tilburg en Turnhout met elkaar te verbinden door diligences (personenvervoer met koetsen) waren mislukt, maar het Tilburgse bedrijfsleven bleef geďnteresseerd in een dergelijke verbinding. Daarmee kon men aansluiting krijgen op het Belgische spoorwegnet. Twee maanden nadat de spoorlijn Breda-Tilburg in gebruik was genomen werden door particuliere ondernemers de eerste plannen ingediend voor Tilburg-Turnhout.
De spoorlijn van Tilburg naar Turnhout, in de volksmond Bels Lijntje genoemd, werd op 1 oktober 1867 in alle stilte geopend, zowel voor het vervoer van goederen als personen. De naam Bels Lijntje omdat zowel de aanleg als de exploitatie gebeurde door een Belgische maatschappij.
De Belgen zagen namelijk kansen om over deze spoorlijn kolen aan te voeren voor de Nederlandse fabrieken. In 1865 was het gedeelte op Belgisch grondgebied al gereed. In augustus 1867 naderde men Tilburg en maakte men plannen voor een feestelijke opening van de lijn. Men was van plan om gratis kaartjes aan het nieuwsgierige publiek te verstrekken op 29 en 30 september. Toen brak in grote delen van Brabant echter een cholera-epidemie uit, die tientallen slachtoffers eiste. Feestvieren leek onder die omstandigheden ongepast. Men besloot een beter moment af te wachten. De lijn ging op 1 oktober in stilte van start, met drie dagelijkse verbindingen, maar dat betere moment om te feesten is blijkbaar nooit meer gevonden.
In Tilburg werd deze spoorwegverbinding ‘het Bels lijntje’ genoemd. Het Bels lijntje liep tot 1958 door Tilburg maar is in die periode nog verlegd en liep toen vanaf het station gelijk op met de lijn naar Breda en boog bij de Zwartvenseweg af richting België. Van 1974 tot 1982 werd de spoorlijn alleen nog maar gebruikt voor een toeristische stoomtrein.
De reis van Tilburg naar Turnhout duurde ongeveer een uur en liep vanuit Tilburg via Riel, Aplhen, Baarle-Nassau, Weelde-Merksplas, naar Turnhout . In totaal zijn er voor de lijn vier stations gebouwd, namelijk in Riel, Alphen, Baarle-dorp en Weelde-Merksplas. In 1906 kwam daar nog een grensstation, Baarle-Nassau-grens/Weelde station bij. Er reden aanvankelijk zes maar later een viertal treinen per dag heen en weer.
Nabij buurtschap De Hoevens werd landgoed Het Ooijevaarsnest betreden. We volgden een eind het stroomdal van de Leij. Bij een grafheuvel stond een zuil met informatie in brons aan vier ronde zijden. Door de felle zonneschijn was deze informatie niet goed te fotograferen. Na het Halve Maan Ven werd buurtschap Nieuwkerk bereikt, genoemd naar het gelijknamige klooster, waar de route ook langs voerde.
Aan het eind van het Nieuwkerksbaantje werd de N630 overgestoken. Aan de zijstraat Gorps Baantje lag de sinds 8 augustus geopende Eet en Drinkerij De Roovertsche Leij. Vanwege de vele zonneschijn kozen we ervoor om niet buiten op het terras te zitten, maar binnen. We lieten ons ieder twee Latte Macchiato goed smaken. Later lazen we op hun website dat je hier ook kon overnachten. Ze hebben hier een Bed and Breakfast.
Nu werd koers gezet naar het riviertje Rovertsche Leij. Dit volgden we ongeveer 1˝ km. Na buurtschap Roovert liepen we een eind langs de grens met België. Nabij ven Papschot werd de grens verlaten en voerde de route verder over de Aalstheide, dat nabij Esbeek ligt.
We liepen nu door het uitgestrekte landgoed De Utrecht. De route was in dit gebied minder belopen. Het gras overwoekerde af en toe de paden. Problemen gaf dit echter niet omdat de markering echt uitstekend was. Deze wandeling volgt de diverse knooppunten. Als er een wit-rode markering ontbrak, dan was daar wel de markering naar de knooppunten. Deze markering bestond uit een gele driehoek op groene ondergrond.
Even voor Hooge Mierde besloten we iets eerder van de route af te gaan als gepland. Want daardoor konden we nog de bus van 18:05 uur vanuit Hooge Mierde halen. Deze reed naar Reusel. Daar stapten we over op de bus naar Eindhoven die ons in een uur naar station Eindhoven bracht. Daarna reden we met de trein huiswaarts. We hadden deze dag alles bij elkaar zo´n 35 km gewandeld. Het was weer een heel mooi traject. Het was grotendeels onverhard. Het tweede deel was wel vrij eenzaam. Coos zei dat ze dit traject toch niet graag alleen had gelopen.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| |
