Op dinsdag 17 maart 2015 organiseerde OLAT de Heesbeemden en 't Ham tocht. De start was vanaf de stationsrestauratie van station Horst-Sevenum te Hegelsom. Na nog geen halve km lopen werd het eerste graspad langs een sloot betreden. Dat was in buurtschap Tongerlo. Over de Boswachtersweg en de Tongerlostraat liepen we langs de westkant van bedrijventerrein Berghem van de Sevenum. Vrij snel werd het eerste natuurgebied opgezocht. Dat was Heesbeemden. In dit natuurgebied stonden heel veel knotwilgen.
De Heesbeemden in de volksmond “de Bengd” genoemd, bevindt zich met het aansluitende gebied De Blakt aan de noord-west zijde van Sevenum, tussen de Blaktdijk en de weg Heesbeemd. Met gebiedje de Haagens, dat tegen de Heesbeemd aan ligt, vormt het een vrijwel aaneensluitend gebied tussen de kom van Sevenum en Kronenberg.
De Blakterbeek, die vanaf 2007 weer meandert, stroomt door het hele gebied.
De Heesbeemden bestaan uit nat broekbos met veel elzen en wilgenbos en kleine weilandjes. Enkele jaren geleden waren deze weilandjes nog in particulier gebruik. Sinds het gebied onder beheer van Staatsbosbeheer is gekomen worden de weilandjes alleen in de zomer nog begraasd door enkele koeien en paarden. Ook zijn enkele jaren geleden de aangeplante Canadese populieren uit het gebied verwijderd. Alleen op het gedeelte de Blakt vindt men nog wat aangeplant bos.
De Blakt was tot eind zeventiger jaren van de vorige eeuw in gebruik als gemeentelijke vuilstortplaats waardoor een gedeelte van dit gebied in een heuvel is veranderd. Aan de voet van deze heuvel is het erg moerassig.
Het was deze dag een prachtige zonnige dag. Buienradar had voor deze regio een maximum temperatuur van 17 graden voorspeld. Voor medio maart is dat behoorlijk hoog. Hoewel het de voorgaande week vrijwel droog was gebleven troffen we enkele keer nog plassen langs wegen op paden. Vooral op die plekken waar geen of beperkte waterafvoer is. Bij de Heilige Donatiskapel liepen we langs de Blakterbeek.
De Heilige Donatiskapel in in 1926 gesticht door Frans Wijnen en is gelijktijdig gebouwd met de boerderij die op Heesbeemden 10 ligt. Hij liet de kapel bouwen ter ere van de Heilige Donatus om beschermd te blijven tegen natuurgeweld en onweer. De aanleiding voor de bouw was dat vlak bij hem de bliksem was ingeslagen toen hij op het land aan het werk was.
Natuurgebied Heesbeemden werd verlaten nabij de plaats Kronenberg. Bij deze wandeling werd, evenals andere OLAT-tochten, zoveel mogelijk de onverharde wegen en paden benut. De tweede kapel, van de in totaal drie kapellen waar we langs kwamen, was de Heilige Apolloniakapel.
De Heilige Apolloniakapel is in 1852 gesticht. De letters M.G.A. op de sluitsteen zijn de initialen van Maria Gertrudis Aerts. Haar ouders bewoonden in 1852, toen zij op 27 jarige leeftijd overleed, de boerderij "van Ass". De kapel die vroeger vlak bij de boerderij lag, is waarschijnlijk ter nagedachtenis aan haar gebouwd. In de kapel staat een beeld van de Heilige Apollonia met een tang in de hand. Vroeger bezochten veel mensen met kiespijn de kapel. In 1980 is de vervallen kapel afgebroken en op een hogere plek weer opgebouwd.
Bij boerderij De Hees hadden we een eerste korte rust. Bij deze wandelingen is het gebruikelijk dat tussen de start, de grote rust en de finish een of twee korte rustposten zijn, waar even gestopt wordt, maar waarbij meestal niet op een stoel of bank kan worden gezeten. Door akker- en tuinbouwgebied, ten westen van Sevenum werd de derde kapel, te weten de Onze Lieve Vrouwekapel bereikt.
De Onze Lieve Vrouwekapel is in 1870 gesticht. De familie Wijnen-Philipsen heeft de kapel, die oorspronkelijk achter de boerderij van de familie Vullings stond, gesticht. De bedoeling was waarschijnlijk om de boerderij en de bewoners onder de organiseren van Onze Lieve Vrouw te stellen. Nadat de kapel in verval was geraakt, werd zij in 1991 afgebroken en in de oorspronkelijke stijl op de huidige plek weer opgebouwd.
We kwamen weer bij het Lindersstraatje. We herkenden op een kruising, dat we met deze wandeling hier al eerder deze dag waren geweest, En een blik op de kaart van de GPS bevestigde dit. Dat was weer in het gebied met de fraaie knotwilgen. Voordat de grote rust op 10 km werd bereikt, liepen we nog door het Blakterbeekpark. In dit park kwamen we langs een oude windwatermolen. Vervolgens langs een zonnewijzer. Hoewel het rond 12 uur was, gaf de zonnewijzer 11 uur aan.
De windwatermolen is afkomstig uit het buurtschap Heierhoeve. Door de ontwikkelingen van industrieterrein Trade Port is deze buiten functie geraakt. In Sevenum stonden in totaal 7 van dergelijke molens. Zij werden geplaatst in natte en lage gebieden. Het Blakterbeekpark is van oudsher een laag en nat beekdal.
Bij een heuvel in het Blakterbeekpark met bovenop een totempaal hadden we een rust. Hier konden we onze meegebrachte boterhammen opeten. Want op de geplande grote rust was dat niet toegestaan. Ook in het Blakterpark kwamen we nog langs een schuur met bijenkasten en we zagen hier talrijke bijen rondvliegen. Nu liepen we naar het centrum van Sevenum. De grote rust was tegenover de H.H. Fabianus en Sebasbanus kerk in café restaurant De Sevewaeg. Op
29 mei 2014 heb ik hier, samen met mijn vrouw Coos, ook lekkere Latte Macchiato gedronken. Toen liepen we de NS- tweedaagse van station Horst-Sevenum naar station Deurne met overnachting in Helenaveen, een tocht van 36 km in totaal.
Nu was het prachtig zonnig weer en konden we heerlijk buiten op het terras zitten. Door transpiratie was ikzelf wat nat geworden. Nadat het was opgedroogd kon ik een kledinglaag uittrekken. Ik had me wel warm moeten kleden, want bij vertrek van huis stond de thermometer op -1 graden.
Het centrum van Sevenum werd weer verlaten. We vervolgden nog met een traject door het Blakterpark. Sevenum werd verlaten langs de Groote Molenbeek, een mooi zand/graspad. Nu was het gras behoorlijk kort op dit pad. Maar toen ik hier op 29 mei 2014 in tegengestelde richting liep was het gras hoog en nat. In buurtschap Ulfterhoek staken we de spoorlijn Deurne-Venlo over en volgden de spoorlijn parallel in oostelijke richting.
We volgden de Dijkerheide weg tot aan het kruis aan de Dijkerheide. We sloegen af. Nu zetten we koers naar natuurgebied Brommer. Eerst liepen we om een plas. Daarna liepen we een smal pad tussen hekwerk en water. Opeens hoorden we een geluid en werd er oh geroepen. Er werd eerst gezegd dat een vos wegrende.
Later hadden ze het over een wolf en weer later over een wild zwijn. We zijn er niet achtergekomen wat het nu wel was. Misschien was het wel een haas.
Het Brommèr is een van de weinige overgebleven venrestanten in de regio. Op de Tranchotkaart van 1803 -1820 staat het ven aangeduid als Brunnmeer. Het ven is door de wisselende waterstanden erg geschikt als verblijfplaats en voorplantingsgebied voor, zeldzame soorten, amfibieën als de knoflookpad en kamsalamander. Mede door de inzet van de voormalige Milieugroep Horst heeft het gebiedje een beschermde status. Het vormt een landschappelijke eenheid met de natuurgebieden Reulsberg en ’t Ham, waar Staatsbosbeheer beheerder van is, als winterleefgebied.
Een Tranchotkaart is een kaart die aan het begin van de 19e eeuw onder leiding van de Franse cartograaf Jean Joseph Tranchot van het gebied tussen de Maas en de Rijn zijn gemaakt.
Daarna kwamen we bij natuurgebied 't Ham. In dit natuurgebied moest een van de vrouwelijke deelnemers een sanitaire stop maken. Ze liep voorin de groep. Ze had verwacht dat ze later aan het eind van de groep gereed was om verder te lopen. Maar het duurde tocht wat langer.
Omdat de groep voor haar uit het zicht was geraakt, had ze niet bemerkt dat de groep een zijpad was ingeslagen. Toen de groep het bosgebied had verlaten, was de vrouwelijke wandelaar nog niet gezien en was zij dus vermist. Het bleek dat ze de hoofdroute van het pad was blijven volgen.
Na een vertraging van ongeveer een kwartier werd de tocht voortgezet. Daarbij staken we de Groote Molenbeek nog een paar maal over. Ruim een km voor de finish leverde een blik op het horloge op dat nog even goed doorgestapt moest worden om de trein van 4 uur te halen. De finish bleek toch dichterbij te zijn, want voordat de trein vertrok konden we de huldiging van de parkoersuitzetter nog bijwonen. Het was een hele mooie tocht met heel mooi zonnig weer geworden.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| |
