Op zaterdag 29 november 2014 organiseerde FLAL de Haoler wandeltocht. De start was vanuit het Dorpscentrum Haolerhoed. Het was weer goed voor mij om talrijke bekenden te treffen na een afwezigheid. Mijn voorlaatste FLAL-tocht dateerde van 1 februari 2014. Ik besloot deze dag de 25 km route te lopen. Omdat ik ook wel van een rustig parkoers houd, startte ik om half tien.
Hooghalen werd langs de spoorlijn in zuidelijke richting verlaten. Daarbij kwamen we vrij snel langs het voormalige station van Hooghalen. Naar dit treinstation werden aanvankelijk Joden naar toe gebracht in het begin van de Tweede Wereldoorlog. Later kreeg Kamp Westerbork een eigen station. Ik weet dat zo goed omdat ik 27 januari 2012 aanwezig was bij de opening van het Westerbork pad. Destijds reden de genodigden met een bus van het Herinneringscentrum naar het dichtsbijzijnde punt van het voormalige treinstation. Vandaar liepen we het traject dat de desbetreffende Joden naar het Kamp Westerbork ook liepen.
Daarna maakten we een grote lus door bosgebied Heuvingerzand. We volgden hier een traject van de Wijde Blikroute. Vervolgens kruisten we de doorgaande weg van Hooghalen naar Amen. Daarop werd het natuurgebied Hart van Drenthe - Boswachterij Hooghalen bereikt. Op een paaltje zagen we de geel/rode markering van het Drenthepad en de blauw/rode markering met wit prikkeldraadmotief van het Westerborkpad zitten. Beide paden hadden we al eens gelopen. We waren hier dus al eens eerder geweest.
Na de Meeuwenplas kwamen we bij het Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Over het verharde Melkwegpad zetten we koers in de richting van Kamp Westerbork. Maar voordat dit werd bereikt, werden we middels info-borden op de hoogte gesteld van de talrijke planeten die om de zon draaien. Op 8 km werd de verzorgingspost bereikt. Opvallend hier was dat er geen dixie stond. Normaliter staan er bij FLAL-verzorgingsposten altijd dixies.
Het Melkwegpad werd weer opgezocht. Verder konden we nog meer informatie inwinnen van planeten die om de zon draaien. Na de radiotelescopen Westerbork werd het gelijknamige kamp bereikt. Hier zagen we verschillende foto's en afbeeldingen die aan de verschrikkingen die de Joden werden aangedaan tijdens de tweede wereldoorlog.
We maakten hier kennis met een wandelfotograaf uit Harlingen met zijn vrouw, die we alleen nog maar via Facebook kenden. In Harlingen wonen twee wandelfotografen, die vaak bij FLAL lopen, maar ik bedoel dan de minder bekende. Over de Grolloërwal en de Soartendijk werd Amen bereikt. Hier was op 16 km de grote rust op Boerderijcamping Het Amerveld. Hier raakte ik mijn muts aanvankelijk kwijt. Ik zocht onder stoelen en tafels en vroeg aan de bar of mijn muts gevonden was. Op een gegeven moment pakte een wandelaarsters de muts uit mijn capuchon. Want tijdens het wandelen had ik naast mijn muts ook mijn capuchon op en die had ik binnen afgedaan.
Verder liepen we over de Weg langs Dianaheide. Daarna door het Ekehaarderveld naar natuurgebied Het Paradijs, dat onderdeel is van landgoed Groote Zand. Op natuurgebied Groote Zand viel ik op een merkwaardige manier. Vlak langs het asfaltfietspad stonden op een gegeven moment twee Schotse Hooglanders, één aan elke zijde. Omdat het advies is om deze runderen op een minimale afstand van 25 meter te passeren, moest ik van het fietspad af. Toen ik na een boog weer op het fietspad terug wilde lopen, bleek een greppel, die zeer met gras begroeid was, dieper te zijn dan verwacht. Maar ik kon zonder kleerscheuren en zonder lichamelijk letsel de route vervolgen.
Even later raakte ik aan de praat met een achterop komende fotograaf. Het bleek dat hij zijn gemaakte foto's ook op een website plaatste, namelijk www.andekuier.nl. Op het visitekaartje, dat hij mij gaf, stond nog de tekst "belevenissen van een wandelende tak".
Nu was het niet ver meer naar Hooghalen. Nadat we de spoorlijn waren overgestoken, kwamen we bij het busstation van Hooghalen. Omdat ik het laatste stuk naar de finish 's-ochtends al had gelopen, besloot ik de tocht hier voor gezien te houden en mijn startkaart aan een medewandelaar af te geven. Ik kwam om 13:55 uur bij het busstation aan en om 14:14 uur reed de uurbus naar Assen. Hierdoor kwam ik een uur eerder thuis.
Ondanks het sombere en zeer koude weer met veel wind (volgens buienradar.nl was er een gevoelstemperatuur van -10° voorspeld) was het een aardige tocht geworden. Veel wandelaars liepen deze dag met een muts of capuchon op. Het was de hele dag droog gebleven met temperaturen van net boven het vriespunt. Mij is niet duidelijk geworden wat de betekenis van Haoler was, waardoor ik bovenaan dit verslag een naar mijn persoonlijke mening een meer aansprekende naam voor deze tocht heb gekozen.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.