Op woensdag 12 november 2014 organiseerde Samen op Pad de 2e Gooimeertocht. De start was vanuit de kantine van Korfbalclub Huizen. Met 86 wandelaars begaven we ons even na 10 uur op pad. Huizen werd in noordelijke richting verlaten. Langs industriegebied 't Plaveen kwamen we bij de haven van Huizen. We kregen hier zicht op de Kalkovens. Nadat Huizen werd verlaten kregen we fraai uitzicht op het Gooimeer. Aan de overzijde van het Gooimeer zagen we Almere Haven liggen.
Geschiedenis van Fletcher De Kalkovens
Van 1918 tot 1989 werd het gezicht van de Gooise havenplaats Huizen bepaald door vier kalkovens. De oorspronkelijke functie van deze Kalkovens was het verbranden van schelpen uit "de zee" tot ongeblust kalk.
Onder in de oven werd een vuur aangelegd van turf en takkenbossen. Via een deur in de oven werden lagen schelpen afgewisseld met lagen turf in de oven geworpen, later werd ook steenkool gebruikt. Nat gemaakte schelpen werden met antracietgruis vermengd en dit mengsel werd in de oven geworpen.
Schelpen bestaan voor 95 procent uit koolzure kalk. Door nu de oven te verhitten tot 900 – 1200 graden Celsius, ontwijkt het koolzuurgas en blijft de ongebluste kalk over.
Via de lesgaten werden de gebrande schelpen uit de oven gehaald en vervoerd naar het Blushuis. Daar werd de ongebluste kalk vermengd met water waardoor de schelpen uiteenvielen tot het eindproduct, de gebluste kalk.
Men liet de kalk enige tijd blussen, waarna deze werd gezeefd om ongebrande schelpen en andere onrechtmatigheden te verwijderen. Daarna werd de kalk in zakken naar de klant gebracht. Deze kalk dient om de bouwstenen tot een goed gesloten geheel te verbinden, ter beschutting of versiering van muuroppervlakten, voor het voegen van muren en voor het samenstellen van beton.
Het kalkbranden behoort tot de oudste industrie van Huizen. Tot de jaren 70 werden deze ovens actief gebruikt voor het branden van schelpkalk, maar daarna is deze industrie beëindigd. Hierdoor werd dit prachtige erfgoed overbodig en werd het in 1989 afgebroken.
Hiermee leek een uniek industrieel verleden definitief verloren te gaan. Een aantal enthousiaste ondernemers en bestuurders liet het echter niet zover komen.
In 1997 is dit culturele erfgoed in ere hersteld. Steen voor steen zijn de Kalkovens weer opgebouwd op het landhoofd van de oude Huizer haven. De nieuwe functie is een unieke accommodatie, waarbij de oorspronkelijke inrichting zoveel mogelijk in haar waarde is gelaten. U treft er een warm, sfeervol interieur met duidelijke verwijzingen naar de boeiende industriële historie van het gebouw.
Na recreatieoord Wolfskamer liepen we door het Magdalenabos. Na bosgebied Oud Naarden liepen we langs de Leeuwenberg.
Heuvel De Leeuwenberg, die ook wel Venusberg wordt genoemd, ligt in een gebied met meerdere tafelbergen.
Al in de 10e eeuws kwamen in dit gebied tafelbergen voor.
Destijds werden hier heuvels opgeworpen om religieuze redenen.
De heuvels hadden meestal de vorm van een afgepLatte kegel.
Ze worden sinds de 19e eeuw als offerberg beschouwd.
Het is niet met zekerheid te zeggen of alle heuvels in het Gooi een dergelijke oorsprong hebben.
Een aantal van de heuvels dateren echter uit de middeleeuwen.
De heuvel is nu particuliere bezit.
Vroeger maakte het deel uit van landgoed Graeffenveld.
Andries de Graeff, die van 1611-1678 leefde, was destijds burgemeester van Amsterdam.
Hij was de toenmalige bewoner van het uitgestrekte landgoed.
Hij liet op de heuvel een 20 meter hoge zuil bouwen.
Bovenop op deze stenen zuil liet hij een leeuwenbeeld plaatsen.
Langs de Venuslaan en over de Oostdijk werd de A1-snelweg bereikt. Na een tunnel onder de snelweg volgden we de A1 ruim een km parallel. Na het voormalige fort Ronduit werd Naarden Vesting bereikt.
Fort Ronduit werd in 1873 ten noorden van de vesting Naarden gebouwd, vlakbij de voormalige Zuiderzee op de plaats van een schanswerk. Het is een onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie.
Het is een fort met brug, bomvrije kazerne, wachthuis en remise, omgeven door 25-35 meter brede gracht.
Het fort, dat voor de inundaties lag, diende ter bestrijking van de buitendijkse gronden ten noorden van de stad en is door een gedekte gemeenschapsweg verbonden met de vesting.
We liepen ruim 2 km langs de Naarden Vesting. Eenmaal kwamen we hier bladblazers tegen. Ze hadden heel veel blad op het asfaltpad geblazen waar doorheen nu 86 wandelaars hun weg vervolgden.
Sportpark Naarden werd bereikt. Bij de ingang was het druk met kinderen die het sportpark verlieten. Eén van hen vroeg wat Samen op Pad betekende, want die tekst was op de kleding van een van de wandelaars te lezen. Wel, Samen op Pad betekent samen op pad was het nuchtere antwoord van de desbetreffende wandelaar.
Hier op sportpark Naarden was de grote rust. We zaten hier aan de tafel van de medewerkers van de organisatie omdat er verder geen gewone stoelen vrij waren. Aan deze tafel zat onder andere de oudste deelnemer van de groep, een vrouw van 84 jaar. Net voordat we de rust wilden verlaten begon het wat te regenen. Poncho´s en paraplu´s werden tevoorschijn gehaald. Gelukkig hield het spoedig op met regenen.
We verlieten de rust in zuid/oostelijke richting en kruisten de A1-snelweg. Daarna liepen we fraai door landgoed De Beek en genoten volop van de prachtige herfstkleuren. Nu werd koersgezet naar bosgebied Oud-Bussem en liepen door de plaats Bikbergen, nadat we eerder al door Crailo waren gekomen. Na het IJzeren Veld kwamen we bij de Nieuw Bussummer Heide, dat werd overgestoken. We kregen hier van de organisatie een versnapering aangeboden.
Daarna staken we ook nog de Limitische Heide over. Huizen werd weer bereikt. Aanvankelijk liepen we langs de bebouwde kom van Huizen, maar later moesten we wel de bebouwing ingaan om de finish te bereiken. Het was een hele mooie tocht geworden. We willen de organisatie hartelijk danken voor deze tocht. Vlak voor de start werd de 10.000 deelnemer van Samen op Pad gehuldigd. Het was een jong uitziende dame van achter in de 60.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|