Op zaterdag 11 oktober 2014 organiseerde RS80 een 25 km lange wandeltocht vanuit Barendrecht. De start was op sportpark de Bongerd, vanaf de kantine van BVV Barendrecht. Met de trein waren we naar Barendrecht gereisd met een vrij reizen kaartje. Van het station moesten we ruim een km naar de startlocatie lopen. Nadat we rond kwart voor negen bij de start waren gearriveerd, vertrok
ken we om tien minuten over negen.
De eerste km was bijna hetzelfde traject als dat we van het station hadden gelopen, nu natuurlijk in omgekeerde richting. Vlak na de start was een trap weggehaald waardoor we al meteen een omleiding kregen. Na het station van Barendrecht liepen we verder in zuidoostelijke richting. Na een industriegebied werd restaurant De Weverhoeve te Ridderkerk bereikt. Na de Plas Wevershoef liepen we een eind langs de Waal en liepen we weer op het grondgebied van Barendrecht.
We liepen onder een spoorlijn door, maakten een ruime bocht van 270 graden en staken de Waal over. Nu bevonden we ons in Heerjansdam. Na tennisvereniging Heer Jan, met zijn fraaie kantinegebouw, liepen we langs sportvelden naar de Molenweg. Hier kwamen we langs het clubgebouw van IJsclub Heerjansdam sinds 1897.
Na de begraafplaats liepen we vrij dicht langs de Waal naar de Dorpsstraat. We kwamen weer op het grondgebied van Barendrecht uit. Over de Ziedewijdsekade en het geasfalteerde Kromme Duikerpad werd zorgboerderij De Kleine Duiker bereikt. Hier was de koffiepost op 8½ km. We kregen bij de koffie een verpakte Luikse wafel.
Barendrecht raakt, net als de omliggende plaatsen, steeds meer verstedelijkt waardoor het zijn landelijke karakter met de bedrijvigheid van boeren en tuinders langzaamaan dreigt te verliezen.
Om voor de toekomst een blijvende en tastbare herinnering hieraan veilig te stellen, zet de stichting De Kleine Duiker zich in voor het behoud van het culturele erfgoed in deze omgeving. Daarom maakt de stichting zich sterk voor de realisatie van een nieuw landgoed, met als doel jong en oud te laten ervaren hoe men dicht bij de natuur vertrouwd kan raken met alles wat groeit en bloeit.
Het landgoed De Kleine Duiker heeft de vorm van een levend landbouwmuseum met daarbij een kinderboerderij. Door de boerderij, zoals men die vijftig jaar geleden op het eiland IJsselmonde aantrof, in vol bedrijf te laten werken, krijgt men een goed beeld van de vroegere bedrijvigheid.
Het landgoed heeft zowel een creatieve, als educatieve en maatschappelijke functie voor de regio. De naam 'De Kleine Duiker' is afkomstig van de eeuwenoude, historische watergang die aan de zuidkant langs het landgoed stroomt.
Vanaf de 3e Barenderechtseweg hadden we uitzicht op de recentelijk nieuw gebouwde kerk, de Zuiderhavenkerk van de Gereformeerde Gemeenten. Op 17 april 2007 werd deze kerk officieel in gebruik genomen. Verder liepen we naar natuurgebied Het Spuiveld. Dat ligt naast een terrein waar een smalspoorbaan ligt. We zagen hier een aankondigingbord van de Maasoeverspoorweg.
Sinds 1992 rijdt Modelbouwvereniging Hoekse Waard in opdracht van het "Natuur en recreatieschap IJsselmonde" een recreatie trein. Dit is de "Maasoever Spoorweg" te Barendrecht (MSB).
De trein rijdt tussen het Pannenkoekenhuis en de Camping De Oude Maas. De trein vervoert u langs de oever van de Oude Maas en in de bossen die zich hier bevinden. Tijdens de route komt u over een spoorbrug en gaat u door een spoortunnel. Kortom, een ritje om even te genieten van dit natuurgebied langs de Oude Maas te Barendrecht. De trein wordt door leden (vrijwilligers) van de vereniging gereden en onderhouden.
De "Maasoever Spoorweg" beschikt over een spoorbaan van 950 meter lengte in het natuur- en recreatiegebied Oude Maas, ten zuiden van Barendrecht langs de Oude Maas. De spoorwijdte is 7¼ inch (184mm) gecombineerd met 5 inch (127mm).
De spoorbaan is gekoppeld aan het depot, waar zich de opstelsporen bevinden. Op dit terrein bevindt zich ook een doorlopend spoor. Via dit spoor kan de baan worden verlengd en over hun depot rijden.
Buurtschap Barendrechtse Veer werd bereikt. Hier viel een groot wit gebouw op. Het waren drie oude Brugwachterswoningen. Daarna liepen we door natuurgebied Vredepolder naar de Heinenoordtunnels. De eerste tunnel was de Tweede Heinenoordtunnel die voor fietsers en voetgangers was en de eigenlijke Heinenoordtunnel waar de A29-snelweg doorheen liep.
Over het Oude Maaspad liepen we de Jan Gerritse polder in. Hierin ligt de 25 meter hoge Oude Maasheuvel, die in het infobulletin de Barendrechtse Berg werd genoemd. Helaas was het vlak daarvoor gaan regenen. Daardoor heb ik vanaf dit punt geen foto's meer gemaakt, want het bleef de rest van de tocht doorregenen. Omdat de weersvoorspelling op de voorgaande vrijdagavond luidde, dat het in het midden en westen van het land droog zou blijven, was dat voor ons een reden om geen paraplu en geen regenkleding en geen plastic hoesje voor de parkoersbeschrijving mee te nemen.
De Jan Gerritsepolder ligt aan de Oude Maas en heeft landschapsheuvel de Oude Maasheuvel als middelpunt. Deze polder is jarenlang gebruikt om slib uit de Rotterdamse haven en de rivier op te slaan. Vervolgens heeft Rijkswaterstaat de polder gebruikt om grond die vrijkwam bij de aanleg van de 2e Heinenoordtunnel te bergen. Rijkswaterstaat heeft het slib afgedekt met schone grond en de polder een recreatieve inrichting gegeven.
De Oude Maasheuvel is een 25 meter hoge, kunstmatige heuvel die is ontstaan tijdens de aanleg van het Barendrechtse deel van de Vinexwijk Midden IJsselmonde, in het begin van de 21ste eeuw. De naam ‘Oude Maasheuvel’ is via een prijsvraag door bewoners bedacht. Vanaf de top heb je een mooi uitzicht over de rivier de Oude Maas, de Jan Gerritsepolder, Carnisselande, Rotterdam en de wijde omgeving
De heuvel bestaat voor een deel uit grond die vrijkwam bij de aanleg van de nabij gelegen bufferopvang voor regenwater, de Gaatkensplas. Op de heuvel staat het kunstwerk ‘Sky, Moon, Mirror, Environment’ uit 2006. Het is ontworpen door planoloog Arno van der Mark en bestaat uit een ronde, holle spiegel van ongeveer 3,5 meter in doorsnede.
We besloten nu om zoveel mogelijk achter wandelaars te lopen die hun routebeschrijving zichtbaar in een plastikje hadden zitten of met een paraplu liepen. Nu werd eigenlijk het mooiste deel van de route bereikt met de Carnissegrienden. Op een gegeven moment liep ik achter twee dames. Een van hen vroeg zich op een gegeven moment af hoeveel km's we al hadden afgelegd. Ik antwoordde met ongeveer 16 km omdat ik dit op mijn GPS had gezien. De voorste dame draaide zich om. Ze herkende mij en vroeg of ik geen regenkleding bij me had. Toen ik dit ontkende bood ze mij een reserveponcho aan hetgeen ik in grote dank aanvaarde.
De geschiedenis van de Carnisse en de Rhoonse Grienden.
De griendcultuur is vele eeuwen oud. Al in 1546 werd geschreven over het gebruik van rijshout. Dit rijshout (takken en twijgen van wilgen) was, en is één van de hoofdproducten uit de griend. De Rhoonse grienden liggen buitendijks en het gebied staat onder invloed van de getijdenwerking van de zee; vandaar de naam getijdengrienden. Twee maal per etmaal staan grote delen van het gebied onder water. Vroeger had dit een nadelige invloed op de opbrengst van de griend. Dat was de reden om de grienden in cultuur te brengen; grienden zijn kunstmatige aanplantingen van wilgen. Er werden greppels gegraven om een snelle terugtrekking van het water te bevorderen. Met de grond die daarbij vrij kwam, werden de zogenaamde lanings (paden) opgeworpen en akkers opgehoogd. Zo werd de griend beter toegankelijk en nam de productiviteit van de griend toe. Ook werd de afvoer van griendproducten vergemakkelijkt omdat de sloten tijdens de vloed bevaarbaar zijn. Naast wilgentwijgen werden riet en biezen geproduceerd. Jacht en visvangst behoorden tot de bijverdiensten van de griendwerkers.
Na de Carnissegrienden liepen we via buurtschap Koedood weer naar Barendrecht. In buurtschap Smitshoek was op 19½ km de grote rust bij voetbalvereniging Smitshoek. Ondanks de poncho waren we flink nat. Na deze rust liepen we achter twee wandelaars aan met een paraplu. Zij konden regelmatig op hun routebeschrijving kijken terwijl ze de routebeschrijving onder hun paraplu hielden.
Na de grote rust liepen we een traject over het talud langs de A15-snelweg. De laatste 3 km liep door stedelijk gebied naar de finish. Deze werd rond 3 uur na 5 uur en 3 kwartier lopen bereikt, inclusief rusten. De tocht was 26 km lang. Het IVV-nummer was 16868. Hoewel Barendrecht in een stedelijk gebied ligt, hadden de parkoersuitzetters toch heel wat fraaie plekken weten te vinden. Afgezien van de drie uur durende regen was het best een aardige tocht geworden. Wij danken de organisatie voor deze tocht.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|
