NS wandeling De Horsten
Op donderdag 9 oktober 2014 besloten we om de 13 km lange NS wandeling De Horsten te lopen. Met de trein reden we naar station Den Haag Centraal. Hier was het beginpunt van de wandeling. Via natuurgebiedje Koekamp kwamen we bij de Malietoren. De Malietoren is een kantoorgebouw annex parkeerplaats die boven op de A12 snelweg is gebouwd.
De Malietoren, aan de Bezuidenhoutseweg 12 in Den Haag, is sinds 1996 een kantoor. Architectenbureau Benthem Crouwel heeft de Malietoren ontworpen. Het is een van de gebouwen boven de 'bak' van de Utrechtsebaan (A12), die voor het autoverkeer de belangrijkste invalsweg van Den Haag is. Het gebouw - genoemd naar het nabijgelegen Malieveld - is 72 meter hoog en telt 19 verdiepingen.
Na kruising van de A12 betraden we het Haagsche Bos. Hier zagen we verschillende houtsnijwerken. Bij Huis Ten Bosch vroegen we vriendelijk aan een bewaker of we een foto mochten maken. Dat was geen probleem.
Daarna kwamen we door het Reigersbos. Hier liepen we langs de achterkant van het Louwman Automobielmuseum. Daarop werd park Marlot bereikt. Hier zagen we een groot standbeeld staan. Dit was een Gevelornament van het oude stadhuis te Den Haag. Nu was het niet ver meer naar het Van der Valk hotel Bijhorst te Wassenaar. We lieten ons hier 2 glazen latte Macchiato goed smaken.
We staken we N44 over en dwaalden verder door natuurgebied Beukenhorst overgaand in natuurgebied Wittenburg. Het gelijknamige kasteel, waar we langs liepen, was door het velen blad aan de bomen nauwelijks te zien. Op een bankje hadden we een rust. Een jongeman van buitenlandse komaf sprak ons in het engels aan. Of we wisten waar de ambassade van Irak was. Dat wisten we natuurlijk niet. Maar we kwamen er even later wel langs. Dat was bij de Kerkeboslaan. We kwamen nabij kasteel Oud Wassenaar. Ongeveer de helft van het kasteel was zichtbaar. Daarna dwaalden we fraai door natuurgebied Rust en Vreugde. Verderop kwam van rechts de Menkenlaan. Deze laan liep naar de voormalige Zuivelfabriek Menken. Nu stonden hier talrijke fraaie flatgebouwen en heette het Van Ommerenpark.
Daarna kwamen we door natuurgebied de Witzanck. Op de vijvers lag veel kroos. Na natuurgebied De Pauw moesten we de N44 verkeersweg recht oversteken volgens de routebeschrijving. Maar aan de overzijde van de weg was geen fiets- of voetpad. Wel liep er een ruiterpad en dat volgden we uiteindelijk. De ingetekende route was hier erg onduidelijk.
Koninklijk Landgoed De Horsten (Raaphorst) werd betreden. We kwamen langs een bordje waar voor auto“s op stond dat de maximale snelheid 20 km bedroeg. Maar het bordje was voor een groot deel vergroeid met de boom, zie de foto in de fotoreportage. We volgden de klinkerweg naar Theepaviljoen de Horsten.
Het was inmiddels 3 uur. We waren derhalve al 4½ uur onderweg. Dat vonden we eigenlijk wel heel lang voor een 13 km tocht. We besloten de informatie in het begin van de routebeschrijving eens te lezen en toen bleek dat de route 19 km lang was, maar met 6 km ingekort kon worden tot 13 km. In het theehuis hingen talrijke jachttrofeeėn die ooit het jachthuis van prins Frederik sierden.
We vervolgden ons pad over landgoed De Horsten en liepen daarbij langs de voet van de Seringenberg. We hadden geen zin om naar het uitzichtpunt te lopen. Na het bosgedeelte voerde de route ook nog tussen weilanden door naar Huize Ter Horst. Dit bleek een bouwval te zijn.
Na een fietstunnel liepen we langs de spoorlijn over een fietspad naar Voorschoten. Op dit fietspad kwamen talrijke jongelui langsgefietst die engels spraken. Na een kinderboerderij en de RK kerk Moeder Gods werd station Voorschoten bereikt. Daarna reisden we met de trein huiswaarts.
Het was een hele aardige tocht geworden. Ruim 10 jaar geleden hadden we deze NS wandeling met een paar vriendinnen gelopen en was toen 17 km lang. Nu was de route officieel 19 km lang terwijl deze volgens onze GPS 21 km lang was.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
