Toen wij op dinsdag 7 oktober 2014 opstonden wisten we nog niet dat we deze dag zouden wandelen. Er was regen en harde wind voorspeld. Maar na het ontbijt besloten we op buienradar te kijken en leek het mee te vallen. We reden met de trein naar Utrecht en pakten daar de route op. De Amelisweerd-NS-route staat in het boekje de 20 mooiste NS routes. Deze oude route had Coos al diverse malen alleen gelopen en was nu dan ook mijn gids.
Rond half elf begaven wij ons op pad. Nadat wij ongeveer 700 meter hadden gelopen, begon het te regenen. We bevonden ons nog in de binnenstad van Utrecht langs de Oudegracht. Coos wist 100 meter verderop een cafeetje en we besloten daar Latte Macchiato te drinken en de regenbui af te wachten. 20 minuten later was het vrijwel droog en vervolgden we ons pad. Even later brak zelfs de zon door en scheen de zon heel fel.
De Kromme Rijn werd bereikt en we volgden het Jaagpad. Nabij FC Utrecht voetbalstadion Galgenwaard zagen we achteromkijkend een hoge witte flat mooi in de Kromme Rijn weerspiegelen. Verderop liepen we onder de gecombineerde A27 en A28 snelweg door.
Bij museum Oud Amelisweerd staken we de Kromme Rijn over. Achter het museum was een café/restaurant waar we een Latte Macchiato dronken. We hoorden het in de verte onweren en buienradar gaf aan dat het even zou regenen. Zowel de prijs als de smaak van deze Latte Macchiato viel tegen waarop we besloten het bij één glas te houden.
We waren op de splitsing aangekomen waarbij we de keuze moesten maken of we de 12 km of de 15 km route zouden lopen. De keuze viel op 15 km. We liepen nu een km slingerend door een bos waarbij het wat regende. Daarna liepen we in de richting van de Utrechtse universiteitsgebouwen, maar we bleven hoofdzakelijk onverhard lopen. In deze lus van 3 km liepen we op korte afstand van Fort bij Rhijnauwen maar het Fort zelf zagen we niet.
We kwamen uit bij Theehuis Rhijnauwen. Maar Coos vond het toch gezelliger om iets verder door te lopen naar de Stayokay te Bunnik om daar een rust te nemen. Hier dronken we een koffie verkeerd omdat er geen Latte Macchiato geschonken werd en aten er een rozijnenkoek bij. We zochten de Kromme Rijn weer op en volgden deze nog 3 km.
Bij het centrum van Bunnik staken we de Kromme Rijn voor de laatste maal over. Via de Dorpsstraat, de Molenweg en de Groeneweg werd station Bunnik bereikt. Met het openbaar vervoer reden we huiswaarts. Het was een hele aardige tocht geworden en het weer tijdens het wandelen was heel erg meegevallen. Onderweg hadden we nog berichtjes op Facebook gelezen van mensen uit Drachten en Ede waar het hard geregend, gehageld en geonweerd had.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
